حجت الاسلام حسین رحیمی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بزرگترین میراث پیامبر(ص)، کوشش‌هایی است که ایشان برای گسترش علم و آگاهی در جامعه شکل داد و خود را از سوی قرآن مأمور دید که به جامعه آموزش دهد.

وی افزود: حضرت محمد(ص)، این آگاهی را به هیچ حوزه خاصی محدود نکرد و همه قلمروهای زندگی اجتماعی را آکنده از علم می‌‎دید، به این معنا که در هیچ یک از آنها نمی‌توان وارد شد، مگر با اتکا به علم، دانش و آگاهی به آن کار. 

رحیمی تصریح کرد: یکی از مبانی پیامبر(ص) برای این مأموریت، اتکا به آیات مختلفی از جمله آیه ۳۶ سوره الإسراء است که خداوند می‌فرماید: «وَلَا تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولَٰئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا؛ و ای انسان هرگز آنچه را که بدان علم و اطمینان نداری، دنبال مکن که چشم و گوش و دل همه مسئول هستند». پیامبر(ص) به شکل‌های مختلف تلاش کرد، این ارزش در میان تمامی اقشار و طبقات اجتماعی رونق گیرد و بدین ترتیب جامعه علم محور را بنا نهد. 

وی بیان کرد: توصیه و عمل پیامبر(ص) به برتر بودن ارزش علم از بسیاری اعمال مستحبی که مردم عموماً به آنها می‌پرداختند، در حالی که به جلسات علم، اقبال کمتری نشان می‌دادند. این سخن پیامبر(ص) که «اُطلُبوا العِلمَ ولَو بِالصِّینِ؛» موجب ایجاد و شکل‌گیری رحله‌ها و سفرهای علمی شد که در آن به دنبال علم رفتن و آموختن دانش دیگر ملت‌ها ارزش تلقی می‌شود. 

وی اظهار کرد: سعی پیامبر(ص) بر اجرایی کردن این امور به‌صورت یک روش و سنت در جامعه و مشتاق کردن عموم مردم به علم، به نسل‌های بعدی منتقل شد. دیری نپایید که مسلمانان، دانش‌های دیگر ملل را فراگرفتند و به زبان عربی ترجمه کردند و پس از حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال پس از آغاز اسلام، مسلمانان و تمدن اسلامی توانستند در حوزه علوم بر پیشینیان خود از دانشوران ایرانی و یونانی غلبه و آرای علمی تازه‌ای در همه حوزه‌ها کشف و ابداع کنند. 

معاون فرهنگی اوقاف و امور خیریه خراسان‌جنوبی اظهار کرد: بزرگترین میراث پیامبر(ص)، تأسیس یک جامعه علم‌محور، علم‌دوست و علم‌گستر بود و همین امر باعث ورود علم در دنیای آن زمان و تاثیر دینداری بر علم اندوزی شد.

انتهای پیام