حسین پناه در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: نمد اولین زیرانداز یا فرشی بود که عشایر این منطقه از آن استفاده می کردند، بطوریکه اگر در یک منطقه اتراق می کردند اول نمد را پهن می کردند و سپس فرش، جاجیم و ... را بر روی آن قرار می دادند.

وی افزود: نمد خاصیت عایق سرما و گرما و ضد رطوبت را دارد و از ماندگاری بالایی برخوردار است، سبک بوده و به راحتی جابجا می شود.

حسین پناه با اشاره به اینکه در نمد هیچ بافتی صورت نمی گیرد، ادامه داد: در خراسان شمالی دو بخش این محصول توسط ترکمن ها و قوم ترکمن تولید و مورد استفاده قرار می گیرد.

وی در ارتباط با نحوه تولید این محصول بیان کرد: در ابتدا پشم و کرک گوسفندان تهیه می شد و بعد از شست و شو و حلاجی آن ها، یک حصیر را روی زمین پهن می کنند و سپس پشم ها به صورت شانه‌ای روی این حصیر چیده می شود و بعد از آن شروع به نقش دادن می کنند.

این مقام مسئول ادامه داد: سپس استادکار آب و صابون سخت را بر روی حصیر می ریزد و حصیر بسته و ورز داده می شود که در منطقه جرگلان این کار توسط خانم ها انجام می شود اما در سایر مناطق مردها این کار را انجام می دهند چراکه نیاز به نیروی بدنی زیادی است و یک روز طول می کشد تا یک نمد تولید می شد.

وی توضیح داد: این محصول کاربردهای زیادی دارد، یک سری از نمدها مختص انداختن زیر فرش ها بود که آن را در قوم کرمانج می دیدیم اما در اقوام ترکمن علاوه بر اینکه بر روی زمین پهن می شد در اطراف اُبه نیز برای جلوگیری از ورود گرما و سرما استفاده می شد.

حسین پناه تصریح کرد: نمد در دام هابه عنوان مثال برای اسب ها نیز استفاده می شود، بطوریکه اسب ها بعد از اینکه از پیاده روی برمی گردند، عرق زیادی می کنند و آن را بر روی اسب می‌اندازند تا سرما نخورد و یک سری نیز در زیر زین استفاده می شود.

انتهای پیام