به گزارش ایسنا، چین که بزرگترین واردکننده نفت در جهان است، بزرگترین طلبکار ونزوئلا و بازیگر بزرگ در بخش نفت و گاز این کشور است. ونزوئلا صاحب بزرگترین ذخایر نفت قطعی در جهان است اما تولید نفت این کشور تحت تاثیر سال‌ها سوءمدیریت، به یک چهارم ۲۰ سال گذشته، کاهش پیدا کرده است. رویترز در گزارشی، فعالیت‌های تجاری، سرمایه گذاری و وام دهی چین در بخش نفت و گاز ونزوئلا را مرور کرد:

تجارت نفت

با وجود تحریم‌های آمریکا، چین یکی از خریداران همیشگی نفت ونزوئلا بوده است. پس از این که شرکت ملی نفت چین  (CNPC) در اوت سال ۲۰۱۹، به دنبال تشدید تحریم‌های آمریکا، خرید نفت ونزوئلا را متوقف کرد، چین نفت ونزوئلا را از طریق بازرگانانی دریافت کرده است که نفت این کشور تحت تحریم را در پوشش نفت مالزی عرضه می‌کنند.

آمار رصد نفتکش شرکت کپلر نشان می‌دهد که چین در سال میلادی گذشته، ۱۱۰ میلیون بشکه یا حدود ۳۰۰ هزار بشکه در روز نفت ونزوئلا را خریداری کرده است. طبق برآورد شرکت رصد نفتکش ورتکسا، واردات نفت از ونزوئلا به چین که تحت عنوان نفت مالزی یا مخلوط قیر بوده است، در هشت ماهه نخست سال ۲۰۲۳، به طور متوسط ۴۳۰ هزار بشکه در روز بود.

همچنین شرکت صنعت و علوم هوافضای چین ( (CASIC که یک شرکت دولتی و متمرکز بر دفاع است، برای کمک به بازپرداخت بدهی ونزوئلا به پکن، از نوامبر سال ۲۰۲۰ به طور جداگانه، نفت ونزوئلا را به چین ارسال کرده است. محموله‌ها از طریق یک کانال سبز گمرکی وارد چین شده و مشمول سیستم سهمیه بندی واردات نمی‌شوند.

چین از سپتامبر سال ۲۰۱۹، هیچ آمار رسمی واردات نفت از ونزوئلا را گزارش نکرده است. گریدهای نفتی ونزوئلا که عمدتا نفت ترش سنگین مری و بوسکان هستند، بیشتر توسط پالایشگاه‌های خصوصی در استان شاندونگ چین استفاده می‌شوند و معمولا در گمرک به عنوان قیر رقیق شده اعلام می‌شوند تا در سهمیه‌های وارداتی قرار نگیرند.

شرکت ملی نفت چین در ونزوئلا

شرکت CNPC، به مدت حدود سه دهه در توسعه بخش نفت و گاز ونزوئلا، فعالیت داشته است. مقامات این شرکت هفته گذشته به رویترز گفتند CNPC سرمایه‌گذاری‌های جدید در این کشور را در سال ۲۰۰۹ متوقف کرد و به جای آن، به حفظ تعداد کمی از پروژه‌های موجود تمرکز کرد.

طبق آمار وب سایت CNPC، فعالیت‌های این شرکت در ونزوئلا عبارتند از:

شرکت CNPC در سال ۱۹۹۷، برنده قراردادهایی برای استخراج در میدان قدیمی اینترکامپو در دریاچه ماراکایبو ونزوئلا و میدان کاراکولس در حوزه شرق ونزوئلا شد.

شرکت CNPC در سال ۲۰۰۱، یک قرارداد جوینت ونچر یا سرمایه گذاری مشترک با شرکت نفت دولتی PDVSA  ونزوئلا منعقد کرد که هدف آن، توسعه نفت فوق سنگین در منطقه اورینوکو بِلت بود که صاحب بزرگترین ذخایر نفت سنگین جهان است. این همکاری در سال ۲۰۰۶ گسترش یافت تا میدان زومانو  که در نزدیکی اورینوکو بِلت است، توسعه داده شود و شامل تاسیساتی برای تولید نفت قابل صادرات از نفت فوق سنگین استخراج شده در سال ۲۰۰۷ بود.

شرکت CNPC در حال حاضر، ۴۰ درصد از سهام این جوینت ونچر را در اختیار دارد که اکنون «پترولرا سینوونسا» نام دارد و تعدادی از بلوک‌های نفتی را در اورینوکو بِلت اداره می‌کند.

یک مقام ارشد شرکت به رویترز گفت که شرکت CNPC از سال ۲۰۰۹ که متعهد به سرمایه‌گذاری در بلوک Junin ۴ منطقه اورینوکو بِلت شد، هیچ پروژه نفتی جدیدی در ونزوئلا را متعهد نشده است.

وام در برابر نفت‌

توسعه دارایی‌های نفتی ونزوئلا، توسط بانک‌های دولتی چین تحت قراردادهای وام در برابر نفت تامین مالی شده است. از سال ۲۰۰۷، هوگو چاوز، رئیس جمهور فقید ونزوئلا، با ۵۰ میلیارد دلار خط اعتباری و قراردادهای وام در برابر نفت با چین، موافقت کرد.

ریزش قیمت نفت و کاهش تولید از میادین ونزوئلا، به معنای آن است که کاراکاس مجبور شد در سال ۲۰۱۶ از چین برای پرداخت بدهی‌هایش، مهلت درخواست کند.

بر اساس آمار ارائه شده از سوی ونزوئلا به اوپک، تولید نفت ونزوئلا در سال ۲۰۲۲، به ۷۱۶ هزار بشکه در روز کاهش یافت که در مقایسه با سطح تولید ۲.۸ میلیون بشکه در روز ۱۰ سال پیش، افت چشمگیری داشت.

دولت مادورو در اوت سال ۲۰۲۰، به دلیل کمبود نقدینگی، مجبور شد برای مهلت پرداخت حدود ۱۹ میلیارد دلار بدهی به بانک‌های چینی، وارد مذاکره شود.

 بر اساس گزارش رویترز، طبق آمار مستقل، ونزوئلا در حال حاضر بیش از ۱۰ میلیارد دلار به چین بدهکار است.

انتهای پیام