پروین فرج‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص آسیب‌هایی که تک فرزندی می‌تواند برای خانواه‌ها ایجاد کند، اظهار کرد: درحال حاضر با توجه به موقعیت اجتماعی، اقتصادی و مسائل فرهنگی تمایل والدین به سمت و سوی تک فرزندی رفته و خانوادها ترجیح می‌دهند یک فرزند داشته باشند.  

این روانشناس خانواده افزود: در برخی موارد به دلیل مشکلات جسمی و سنی  والدین قادر به داشتن بیش از یک فرزند نیستند اما در مجموع تک فرزندی می‌تواند برای فرد مشکلات متعددی را به وجود آورد و مسلماً بر روی ابعاد مختلف زندگی او تأثیر خواهد گذاشت.

فرج‌زاده با اشاره به اینکه تک فرزندی معایب بسیار زیادی برای فرزند در پی دارد، تصریح کرد: زمانی که فرزندی در خانواده تنها بزرگ می‌شود، معمولا تحمل شکست و تغییر را ندارد و در مقابل تغییرات مقاومت نشان می‌دهند و به سختی می‌توان مسئله‌ای را برایشان توجیه و آن‌ها را وادار به تغییرات بر اساس شرایط کرد. 

این روانشناس خانواده با بیان اینکه تک فرزندان قادر به حمایت از کسی نیستند، عنوان کرد: آن‌ها به دلیل اینکه برادر یا خواهر ندارند در موقعیت‌های مختلف نیاز نبوده که حمایتگر باشد و به دلیل نداشتن خواهر و برادر روحیه رقابت طلبی که لازمه و اساس موفقیت فرد در زندگی است را ندارند. 

فرج‌زاده گفت: حس همدلی تک فرزندها قوی نیست و همدلی با دیگران را یاد نمی‌گیرند زیرا به دلیل تنها بودن آن‌ها، والدین توجه خاصی به فرزند خود داشته‌اند و در زندگی آن‌ها موقعیت‌های کمتری پیش آمده تا همدلی کردن با دیگران را آموزش ببینند. 

این روانشناس خانواده با اشاره به اینکه تک فرزندها نسبت به دیگر کودکان که دارای خواهر و برادر هستند، از طرف پدر و مادر خود تحت توجه و حمایت بیشتری قرار می‌گیرند، افزود. این کودکان معمولا «لوس» هستند زیرا مسئولیتی به آن‌ها واگذار نمی‌شود. 

فرج زاده گفت: تک فرزندها در برابر مشکلات متعدد تحمل پایینی دارند و نمی‌توانند صبر و حوصله و در مقابل مشکلات استقامت داشته باشند.

 
این روانشناس خانواده تصریح کرد: همه امور برای تک فرزندها آماده و مهیا است، این شرایط زیاده‌خواهی و حس طلبکار بودن را در آن‌ها پرورش داده و در مقابل شکست بسیار آسیب‌پذیر می‌کند،  این فرزندان با گریه کردن و زیادخواهی، والدین را وادار به تسلیم خواسته‌های خود می‌کنند به همین دلیل آن‌ها ناکامی را در زندگی کمتر تجربه کرده و ممکن است به افرادی خودخواه تبدیل شوند که همه چیز را برای خود می‌خواهند. 

وی در ادامه بیان کرد: زمانی که تک فرزندها بزرگ شده و با ناکامی مواجه شوند، آستانه تاب‌آوری، صبر و تحمل آن‌ها پایین می‌آید، باعث شکست و ابتلا به افسردگی در آن‌ها می‌شود و نمی‌توانند رابطه درست و مناسبی با دیگران داشته باشند و در تعاملات اجتماعی ضعیف هستند.  

این روانشناس خانواده  با اشاره به اینکه تک فرزندها از وجود حمایت بردار و خواهر بی‌بهره هستند، یادآور شد: این افراد احساس تنهایی و در خود فرورفتگی را تجربه می‌کنند و آسیب پذیری این کودکان آن‌ها را مستعد افسردگی و تمایل به انزوا در بزرگسالی می‌کند.

فرج‌زاده با بیان اینکه تک فرزندان اضطراب و استرس مراقبت از والدین خود را دارد، عنوان کرد: تک فرزندان در  بزرگ سالی باید از والدین خود مراقبت کنند و دچار زحمت فراوان می‌شود در صورتی که اگر دارای خواهر یا برادر بودند وظایف تقسیم می‌شد و کمتر آسیب می‌دیدند.  

وی گفت: با تمام تدابیری که والدین تک فرزند سعی می‌کنند در نظر بگیرند که فرزندشان کمتر آسیب ببیند اما خودبه‌خود این آسیب‌ها برای فرزند آن‌ها به وجود خواهد آمد. 

این روانشناس خانواده با اشاره به اینکه وجو سه فرزند در خانواده‌ها می‌تواند مطلوب باشد،  خاطرنشان کرد: البته تعداد فرزندان یک خانواده بستگی به موقعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن‌ها دارد. 

انتهای پیام