به گزارش ایسنا، اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا در گزارشی به بررسی روابط روسیه و کره شمالی پرداخته و درباره گرم‌تر شدن روابط این دو کشور، به‌ویژه در ماه‌های اخیر نوشته است: تا پیش از حمله روسیه به اوکراین، روابط مسکو و پیونگ‌یانگ، باوجود روابط نزدیک بین کره شمالی و اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۷۰، تنها با معاملات محدود و ارتباطات دیپلماتیک شناخته می‌شد.

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در سال ۲۰۱۵ کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی را به مراسم بزرگداشت هفتادمین سالگرد پایان جنگ جهانی دوم در روسیه دعوت کرد اما کیم در آن زمان هنوز برای شرکت در نشست آماده نبود. از طرفی دیگر، روسیه تا سال ۲۰۱۷ از تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه کره شمالی حمایت کرد و نتوانست در شناسایی زمینه‌های مناسب برای همکاری اقتصادی دوجانبه پیشرفتی به دست آورد. نشست سال ۲۰۱۹ بین کیم و پوتین نیز که ماه‌ها پس از شکست نشست هانوی بین کیم و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا برگزار شد، منجر به نشست رسانه‌ای انفرادی پوتین در مورد این دیدار شد که نشان‌دهنده شکست دو طرف در یافتن سازگاری با منافع مربوطه خود بود.

اما حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ زمینه‌ای برای همگرایی نیازهای سیاسی و منافع مادی بین دو کشور فراهم کرده است. پیونگ یانگ با به رسمیت شناختن استقلال دولت‌های ایجاد شده توسط روسیه در استان‌های جدا شده در اوکراین که اکنون تحت کنترل مسکو قرار دارند از روسیه حمایت سیاسی کرده است. حمایت سیاسی روسیه از کره شمالی نیز پیونگ یانگ را در برابر محکومیت بیشتر شورای امنیت سازمان ملل برای پرتاب موشک‌های دوربرد و ماهواره‌هایی که با قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل مغایرت دارد، محافظت می‌کند.

این اندیشکده آمریکایی ادامه داد: کره شمالی می‌تواند ذخایر قابل توجهی از تسلیحات و یک پایگاه احتمالی برای تولید تسلیحات در آینده ارائه دهد، اما این امر به دلیل کارایی پایین کارخانه و ظرفیت خرید کره شمالی محدود می‌شود. بنابراین، فوری‌ترین کمک‌های کره شمالی به روسیه از انبارهای توپخانه و سامانه‌های موشکی قدیمی است که همچنان کاربردی و مرگبارند اما فاقد سیستم‌های هدایت مدرن هستند.

بازدید کیم جونگ اون از تاسیسات تولید تسلیحات نظامی پس از سفر اخیر وزیر دفاع روسیه می‌تواند نشان دهنده تمایل کره شمالی برای تبدیل شدن به یک پایگاه تولیدی برای تامین تسلیحات به روسیه باشد. در مقابل، درخواست‌های کره شمالی برای حمایت از روسیه دامنه وسیعی خواهد داشت و شامل کمک در تهیه و استقرار فناوری‌های پیشرفته موشکی و ماهواره‌ای و به‌علاوه کمک غذایی و درخواست‌ها برای سایر اقلامی است که برای پشتیبانی از رهبری کیم حیاتی تلقی می‌شوند. اما باید دید که آیا هر دو طرف می‌توانند سطوح و انواع حمایت نظامی متناسب با انتظاراتشان را به یکدیگر ارائه کنند یا خیر.

شورای روابط خارجی درباره تاثیر گسترش روابط پیونگ یانگ با مسکو بر پویایی در شبه جزیره کره و شمال شرق آسیا، تصریح کرد: تجدید روابط نظامی کره شمالی و روسیه خرید دو طرفه کالاهای نظامی، از جمله فناوری‌هایی را که ارتش کره شمالی مدت‌ها آرزوی آن را داشت، اما به دلیل تبعیت چین و روسیه از تحریم‌های بین‌المللی برای دهه‌ها تشنه آن بود، بازمی‌گرداند که شامل مواردی همچون هواپیماهای ارتقا یافته و سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته است.

در همین راستا، تحریم‌های غرب علیه روسیه به دلیل جنگ اوکراین، به‌طور ناخواسته گسترش یافته و چشم‌انداز کره شمالی را برای دسترسی به حمایت نظامی مهم از خارج از کشور فعال کرده است. کره شمالی علاوه‌براین، اهمیت ژئوپلیتیکی روابط نزدیک‌تر چین، کره شمالی و روسیه را با میزبانی از سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه و لی هنگ جونگ، عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست چین در اواخر ژوئیه در هفتادمین سالگرد امضای آتش‌بس کره نشان داد؛ مناسبتی که کره شمالی آن را در داخل به عنوان «روز پیروزی» نامگذاری می‌کند. احتمال پیوستن کره شمالی به مانورهای نظامی منظم چین و روسیه نیز گامی رو به جلو برای این ائتلاف خواهد بود.

به نوشته اندیشکده شورای روابط خارجی، اگرچه ائتلاف چین-کره شمالی-روسیه نسبت به عمق هماهنگی که توسط ایالات متحده، ژاپن و کره جنوبی در کمپ دیوید در ماه اوت به نمایش گذاشته شد، کمتر منسجم باقی مانده است، ظهور ائتلاف‌های مخالف (اما نه هنوز بلوک‌ها) در شمال شرق آسیا، تنش‌های بین کره‌ای و منطقه‌ای در شمال شرق آسیا را عمیق‌تر می‌کند.

روابط قوی‌تر کره شمالی و روسیه تا حدی انزوای سیاسی کره شمالی را کاهش می‌دهد، مشروعیت سیاسی داخلی کیم جونگ اون را تقویت می‌کند و به کره شمالی جرات می‌دهد تا توسعه موشکی و ماهواره‌ای خود را بدون مجازات دنبال کند.

نمادی که در پس بازگشت مورد انتظار کیم به نشست سران با پوتین در سال ۲۰۲۳ وجود دارد، نشان می‌دهد که کیم قصد دارد دیپلماسی پیونگ یانگ را به جای فضای کاهش تنش که در طول نشست او در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ وجود داشت از جایگاه ژئوپلیتیکی مبتنی بر رویارویی فزاینده - هرچند با همان اهداف تقویت مشروعیت و جایگاه بین‌المللی کره شمالی هدایت کند.

شورای روابط خارجی در ادامه به چگونگی واکنش آمریکا و متحدان منطقه‌ای‌اش به این تحولات اشاره کرد و نوشت: دولت ایالات متحده گام غیرمعمول برای تایید گمانه‌زنی‌ها درخصوص نشست کره شمالی و روسیه را با این امید انجام داد که روشن کردن فضا باعث ایجاد فشار بر هر دو طرف شود تا شاید بتواند همکاری کره شمالی و روسیه را مهار کند و مانع از آن شود. مقامات آمریکایی مدعی‌اند که تلاش‌های گذشته‌شان برای انجام این کار یک عامل بازدارنده موثر بوده است، در حالی‌که بقیه جهان نیز می‌توانند دیدار کیم و پوتین را به عنوان نشستی بین دو رهبر تنها و منزوی در نظر بگیرند.

اما حقیقت این است که نشست سران کره شمالی و روسیه می‌تواند به وضوح نشان دهنده سطح جدیدی از همکاری استراتژیک بر اساس برداشت آن‌ها از منافع متقابل باشد، چیزی که هر دو طرف را از پایان جنگ سرد از یکدیگر دور نگه داشته است. واشنگتن به مخالفت با چنین همکاری‌هایی ادامه خواهد داد و دیگر قدرت‌ها، به‌ویژه پکن را از افزایش حمایت از پیونگ یانگ یا مسکو منصرف خواهد کرد. هدف ایالات متحده جلوگیری از جسارت بیشتر کره شمالی و ممانعت از تلاش‌های روسیه برای حفظ ظرفیت خود برای جنگ در اوکراین خواهد بود.

انتهای پیام