به گزارش ایسنا، به نقل از وبسایت اینسایدر، بر اساس کتابی که بهزودی منتشر میشود، «جان بس» سفیر سابق ایالات متحده در افغانستان در میانه تدریس به دیپلماتهای آتی ایالات متحده بود که از او خواسته شد تا به افغانستان بازگردد و به عقبنشینی آشفته و پرهمهمه آمریکا کمک کند و این در حالی بود که نیروهای طالبان کابل را گرفته بودند.
جان بس که اصلا برای این ماموریت آماده نبود و انتظارش را نداشت، مجبور شد برای تامین وسایل مورد نیازش به نزدیکترین فروشگاه مراجعه کند.
فرانکلین فوئر، روزنامهنگار آمریکایی در کتابی تحت عنوان "آخرین سیاستمدار: درون کاخ سفید جو بایدن و تقلا برای آینده آمریکا" که پنجم سپتامبر منتشر میشود، آورده است: "او مستقیما به سمت نزدیکترین فروشگاه رفت و در جستجوی شلوار کوهنوردی و چکمه بود. او همچنین باید یک لپتاپ را از بخش فناوری اطلاعات در وزارت خارجه آمریکا تحویل میگرفت."
وبسایت آتلانتیک گزیدهای از کتاب فوئر را روز سهشنبه منتشر کرد. این کتاب به پایان جنگ در افغانستان اختصاص دارد، لحظهای مهم در دوران ریاست جمهوری جو بایدن. براساس این کتاب، جان بس برای بازگشت تحت فشار قرار گرفت، زیرا وندی شرمن، معاون وقت وزیر خارجه آمریکا تلفنی به او گفته بود که «راس ویلسون» فردی که جانشین بس در کابل شده بود، نمیتوانست در سطحی که لازم بود، کار کند و به تنهایی کار را پیش ببرد.
جان بس قبل از آنکه عازم خرید شود، با جمع سفرای آینده ایالات متحده که در حومه ویرجینیا آنها را آموزش میداد، خداحافظی کرد. براساس این کتاب، جان بس به آنها گفت: با پوزش، باید بروم. از من خواسته شده تا به کابل بازگردم و از عملیات تخلیه حمایت کنم. پس با شما خداحافظی میکنم و بهترینها را برایتان آرزو دارم. شما قرار است سفرایی عالی بشوید.
فقط ۳۰ ساعت بعد، جان بس به کابل برگشت. دفتر او در فرودگاه بینالمللی حامد کرزای بود، جایی که سفارت ایالات متحده به طور موقت به آنجا منتقل شد چون در بحبوحه ناآرامیها در افغانستان، سفارتخانه آمریکا به دستور وزارت امور خارجه واشنگتن در کابل بسته شد.
طبق این کتاب، خود بایدن، جان بس را با ایدههایی در مورد چگونگی انتقال افراد بیشتر از دروازههای فرودگاه کابل "تحت فشار" میگذاشت. مقامات ایالات متحده در آن دوره زمانی برای اینکه افراد بیشتری را برای انتقال آماده کنند، به همکاری طالبان متکی بودند.
اما "دشمن" ایالات متحده در طولانیترین جنگ تاریخ ایالات متحده ثابت کرد که "شریک سرسختی" است. فوئر توضیح میدهد که چگونه طالبان رویکرد خود را مدام تغییر میداد و میگذاشت که اتوبوسها در ابتدا بدون بررسی وارد شوند و بعد درخواستشان را نشان دهند. گاهی اوقات هم آنها دسترسی را به طور کامل قطع میکردند.
این روزنامهنگار آمریکایی مینویسد که بایدن تلاش داشت تا خود را درگیر جزئیات ماجرا کند. او میگفت "چرا ما آنها را در پارکینگها جمع نمیکنیم؟ آیا نمیشود فرودگاه را ترک کرده و آنها را تحویل بگیریم؟" جان بس هم راهحلهای پیشنهادی بایدن را با همکارانش بررسی میکرد تا ببیند معقول است یا خیر و اکثر آنها امکان اجرای پایینی داشتند. با این حال، او تقلای بایدن را میستود و "اطمینان حاصل میکرد که چیزهای بدیهی را نادیده نگرفته است."
یکی از رویدادهای مهم بینالمللی در سال ۲۰۲۱، تسلط طالبان بر افغانستان بود که دوره جدیدی را در این کشور آغاز کرد. طالبان بسیاری از شهرهای افغانستان را به تصرف درآورد و در نهایت کنترل کابل پایتخت این کشور را تصرف کرد. بسیاری از مقامات بلندپایه از جمله اشرف غنی، رئیس جمهوری وقت افغانستان از این کشور فرار کردند. چندین نفر هنگام تلاش برای خروج از این کشور در فرودگاه کابل جان باختند.
این دومین باری بود که طالبان قدرت را در افغانستان به دست گرفت. دوره نخست از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ بود و پس از حمله ایالات متحده در سال ۲۰۰۱ پایان یافت. آمریکا این حمله را پس از حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ انجام داد.
در ۲۶ اوت، یک حمله انتحاری در فرودگاه بینالمللی کابل رخ داد که در آن دهها غیرنظامی که قصد خروج از این کشور را داشتند، کشته شدند. در این حمله که گروه داعش شاخه خراسان مسئولیت آن را بر عهده گرفت، حدود ۲۰۰ نظامی و غیرنظامی افغان و ۱۳ سرباز آمریکایی جان خود را از دست دادند. آخرین هواپیمای نظامی آمریکا ساعاتی پیش از پایان مهلت ۳۱ اوت برای خروج آمریکا از افغانستان، از فرودگاه بینالمللی حامد کرزای در کابل به پرواز درآمد و این نشاندهنده پایان بیش از دو دهه جنگ آمریکا در افغانستان بود.
انتهای پیام
نظرات