احسان هادی‌پور در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص پایش آلودگی دریای کاسپین و شناگاه‌ها استان، اظهار کرد: در استان گیلان ۳۱ شناگاه داریم که تحت رصد اداره حفاظت از زیست بوم دریایی و پایش آلودگی‌های دریایی اداره‌کل حفاظت محیط زیست گیلان هستند؛ فاکتورهای فیزیکی، شیمیایی و بویژه میکروبی نظیر کلیفورم مدفوعی و انترو کوک مدفوعی موجود در آب، در بازه زمانی خرداد تا شهریورماه(به صورت ماهانه) و پاییز و زمستان(به‌صورت فصلی) اندازه گیری می‌شوند. این نتایج به همراه گزارش‌ها و چک لیست‌های تهیه شده، وفق دستورالعمل‌های موجود، برای بررسی وضعیت شناگاه‌ها، رتبه بندی آنها و تعیین رنگ پرچم آنها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
وی با تاکید بر اینکه هم استانی‌ها و گردشگران قبل از شنا به رنگ پرچم شناگاه توجه کنند و این هشدار را جدی بگیرند، افزود: در آخرین گزارش جامع که متعلق به سال گذشته است، ۷ شناگاه با وضعیت خوب و پرچم آبی، ۱۰ شناگاه با وضعیت نامناسب و قابل پیگیری با پرچم زرد، ۴ شناگاه با وضعیت ضعیف و بسیار آلوده فاقد پرچم در استان داریم.
هادی‌پور در پاسخ به سوال آلوده‌ترین شناگاه‌ها در کدام نقاط استان هستند و آلودگی آنها شامل چه موادی است؟ بیان کرد: براساس گزارش‌ها و آزمایشات انجام گرفته در سال گذشته، دو شناگاه در آستارا و دو شناگاه در تالش از آلوده‌ترین شناگاه‌ها بودند، پایش‌های میدانی نشان‌دهنده ورود فاضلاب و وجود جایگاه زباله در مجاورت این شناگاه‌ها بوده بطوری‌که نتایج آنالیز آب در این شناگاه ها حکایت از آلودگی آب دریا دارد.
رئیس اداره حفاظت زیست بوم دریایی و پایش دریایی گیلان در پاسخ به این سوال که چرا نسبت به تعطیلی این شناگاه‌ها اقدام نشده است؟ بیان کرد: سازمان حفاظت محیط زیست به تنهایی در این باره تصمیم گیرنده نیست و گزارش‌های مکتوب و مستندات به مراجع متولی ارائه شده است.
هادی پور در پاسخ به این سوال که چقدر این موضوع به مردم اطلاع رسانی شده؟ تصریح کرد: اطلاع رسانی‌های لازم از طریق رسانه‌ها، تعیین رنگ پرچم و همچنین اطلاع رسانی چهره به چهره صورت پدیرفته اما این موضوع نیازمند توجه و همراهی بیشتر هموطنان است.
وی در ادامه شکوفایی جلبکی را نشانه وجود آلودگی در آب دریا عنوان کرد و افزود: شکوفایی جلبکی می‌تواند نشانه‌ای از ورود فاضلاب و یا شیرآبه‌های ناشی از استقرار جایگاه‌های دفع پسماند در نوار ساحلی باشد؛ این فاضلاب‌ها و شیرآبه‌ها حاوی انواع آلودگی‌ها نظیر عوامل بیماریزای میکروبی، فلزات سنگین و سموم مختلف بوده که متاسفانه هر روزه وارد دریای کاسپین می شوند و ما و فرزندان‌مان در چنین شرایطی برای تفریح وارد دریا می‌شویم و یا از ماهی آن تغدیه می‌کنیم.
رئیس اداره حفاظت زیست بوم دریایی و پایش دریایی گیلان بیان کرد: اغلب این فاضلاب‌ها از طریق رودخانه‌ها وارد دریا می‌شوند که با توجه به تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های مکرر و کمبود شدید آب، ورود این آلاینده‌ها به داخل رودخانه‌ها باعث می‌شود که ارزشمندترین دارایی مان (آب رودخانه‌ها) که مایه حیات مردم است ضمن غیر قابل استفاده شدن، خود تبدیل به یک بحران شده و آسیب‌های جدی برای سلامتی هموطنان به همراه آورد.
انتهای پیام
نظرات