به گزارش ایسنا، روزنامه نیویورک تایمز در این‌ گزارش با اشاره به اینکه «کودتای نظامی در نیجر چالش‌های جدیدی را برای مبارزه دولت بایدن علیه شبه‌نظامیان در آفریقا ایجاد کرده است» نوشت که تلاش‌های تحت رهبری آمریکا برای تخریب شبکه‌های تروریستی در قاره آفریقا به‌ویژه در ساحل، منطقه وسیع و نیمه خشک در جنوب صحرا که در آن گروه‌های مرتبط با القاعده و داعش با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال افزایش هستند، چندان موفق نبوده است.

با این حال، این روزنامه آمریکایی کشور فقیر نیجر با ۲۵ میلیون جمعیت را از این روند مستثنی دانست و مدعی شد: تحلیلگران می‌گویند که حملات تروریستی علیه غیرنظامیان در نیجر در سال جاری (میلادی) ۴۹ درصد کاهش یافته است که عمدتاً به دلیل آموزش و کمک ۲۶۰۰ سرباز فرانسوی و آمریکایی به نیروهای این کشور و استراتژی چندجانبه ضد شورش توسط «محمد بازوم» رئیس جمهور مخلوع بوده است.

نیویورک تایمز با انی حال مدعی شد: با این حال، خلأ امنیتی در نیجر می‌تواند شبه‌نظامیان را برای تشدید تبلیغات، افزایش استخدام جنگجویان داخلی و حتی خارجی، ایجاد دولت‌های کوچک در مناطق دورافتاده و طراحی حملات علیه کشورهای غربی تشویق کند. مقامات آمریکایی می‌گویند که حذف حضور نسبتاً کوچک آمریکایی‌ها، شناسایی و برهم زدن سریع تهدیدها را برای تحلیلگران نظامی دشوارتر می‌کند.

به گفته مقامات آمریکایی، این امر همچنین می‌تواند در را به روی نفوذ روسیه در نیجر در قالب گروه نظامی خصوصی «واگنر» تحت حمایت کرملین باز کند که در حال حاضر در کشور همسایه آن، یعنی مالی حضور دارند.

«کالین پی کلارک» تحلیلگر ضدتروریسم در گروه سوفان، یک شرکت مشاوره امنیتی مستقر در نیویورک اظهار داشت: «خروج ایالات متحده از نیجر و بستن پایگاه‌های هواپیماهای بدون سرنشین خود ضربه‌ای ویرانگر به تلاش‌های ضدتروریسم غرب در ساحل خواهد بود».

نیویورک تایمز در ادامه به افزایش خشونت طی یک دهه گذشته در سه کشور نیجر، مالی و بورکینافاسو که در غرب آفریقا به یکدیگر متصل هستند، اشاره و تاکید کرد: «خشونت در حال گسترش از این سه کشور محصور در خشکی به کشورهای ثروتمندتر در امتداد ساحل خلیج گینه است. شبه‌نظامیان از بورکینافاسو حملاتی را در توگو و بِنین (واقع در شمال خلیج گینه) انجام داده‌اند. نیجر نیز خود در حال مبارزه با یک‌ گروه شبه‌نظامی جداگانه در منطقه دریاچه چاد، واقع در جنوب شرقی این کشور است».

«اوهومودو ماهامادو» نخست‌وزیر نیجر پیش از وقوع کودتا اظهار داشت: «نیجر تاکنون سدی در برابر گروه‌های تروریستی برای کشورهای ساحلی بوده است اما با یک نیجر ضعیف، شانس کمی برای ماندگاری این نقش وجود دارد».

گروه بین‌المللی بحران هشدار داده است که خشونت‌ها می‌تواند به ساحل عاج، یکی از پایگاه‌های اقتصادی منطقه نیز سرایت کند.

«پائولین باکس» معاون مدیر برنامه آفریقا در گروه بین‌المللی بحران در این باره گفت: «تمام کشورهای خلیج گینه بسیار نگران هستند. در میان خشم بر سر کودتا در نیجر و پتانسیل گروه واگنر برای یافتن جایگاهی در آنجا، گروه‌های اسلام‌گرای منطقه احتمالاً فرصتی برای گسترش نفوذ خود پیدا می‌کنند».

به نوشته نیویورک‌تایمز، نیجر برای یک دهه مرکز تلاش‌های آمریکا برای مبارزه با شبه‌نظامیان در منطقه ساحل بوده است و از زمان کودتا در مالی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. 

اما از زمان آغاز کودتا  در ۲۶ ژوئیه، فرانسه و اتحادیه اروپا برخی از کمک‌های خود به نیجر را به حالت تعلیق درآورده‌اند. «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه ایالات متحده گفته است که کمک امنیتی آمریکا به ارزش حدود ۵۰۰ میلیون دلار از سال ۲۰۱۲، در صورت عدم لغو کودتا نیز در خطر است. ایالات متحده پروازهای آموزشی و پهپادی را به حالت تعلیق درآورده و اعزام سربازان خود را به پایگاه‌هایش محدود کرده است. فرانسه همچنین تمامی عملیات مشترک با ارتش نیجر را به حالت تعلیق درآورده است.

مقامات می‌گویند که دولت بایدن در حال بررسی دو گزینه اصلی است؛ می‌تواند به طور رسمی در نیجر اعلام کودتا کند، همان‌طور که دولت زمانی که نیروهای نظامی اخیراً در مالی و بورکینافاسو قدرت یافتند، انجام داد. یا اینکه واشنگتن می‌تواند از این نامگذاری خودداری کند، همانطور که با تسلط نظامی در چاد انجام داد و به دنبال توافقی با حکومت نظامی برای ادامه همکاری ضد تروریسم باشد.

مقامات بر این باورند که گزینه‌های جایگزین ایالات متحده در منطقه محدود است. ایالات متحده تمرینات آموزشی را در موریتانی، غنا، چاد و سایر نقاط این منطقه انجام داده است اما هیچ یک از این کشورها به اندازه نیجر در مرکز قرار ندارند، یا به نظر نمی‌رسد که چنین حضور نظامی بزرگ آمریکایی را بپذیرند.

روزنامه آمریکایی می‌نویسد تسلط نظامی به ویژه ضربه سختی برای منافع غرب در نیجر است، زیرا به نظر می‌رسید که دموکراسی در این کشور با وجود سابقه کودتا و تلاش برای اجرای کودتا از زمان استقلال از فرانسه در سال ۱۹۶۰ ریشه دوانده است. تنها آسودگی کوچک برای دولت بایدن، در حالی که تلاش می‌کند رد کودتا را با تمایلش برای حفظ حضور امنیتی در نیجر متعادل کند، این است که به نظر می‌رسد آخرین تصاحب قدرت بیشتر از تفاوت‌های شخصی یا جناحی ناشی می‌شود تا هرگونه ایدئولوژی.

«الکساندر نویز» استاد علوم سیاسی در اندیشکده رَند معتقد است که «ایالات متحده در مقابله با تروریسم بیش از حد نظامی‌گری دارد و این در حال آسیب زدن به این کشور است».

وی خاطر نشان کرد: «اگر حمایت از حکومت‌داری خوب - نهادهای قوی‌تر و دموکراتیک‌تر با فساد کمتر - به جای ارائه کمک‌های مرگبار مانند هواپیماهای بدون سرنشین و نیروهای ویژه در اولویت قرار گیرد، کمک آمریکا به کشورهایی مانند نیجر موثرتر خواهد بود».

نیویورک تایمز نوشت: «در بحبوحه شایعاتی مبنی بر اینکه یک مقام نظامی نیجر اخیراً با نمایندگان گروه واگنر در مالی که میزبان حدود ۱۵۰۰ نیروی واگنر بوده دیدار کرده است، مقامات غرب آفریقا هشدار داده‌اند که گروه واگنر ممکن است برای پر کردن خلأ نیروهای فرانسوی دست به اقدام بزند. 

مقامات آمریکایی می‌گویند که هیچ مدرکی مبنی بر کمک واگنر به تحریک نظامی در نیجر وجود ندارد، اما این گروه آشکارا در تلاش برای بهره‌برداری از آن است. بنیانگذار واگنر در پیامی صوتی که هفته گذشته در کانال‌های تلگرامی مرتبط با این گروه به اشتراک گذاشته شد خطاب به حکومت نظامی در نیجر گفت: «هر زمان خواستید با ما تماس بگیرید».

«مارکوس هیکس» ژنرال دو ستاره بازنشسته نیروی هوایی ارتش آمریکا که از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ فرماندهی نیروهای عملیات ویژه آمریکا در آفریقا را بر عهده داشت، گفت: «نیجر آخرین سنگر امید و امنیت در ساحل بود. ایجاد خلأ برای نفوذ بیشتر روسیه، یک تراژدی واقعی خواهد بود».

انتهای پیام