در روز یکشنبه هفته جاری، انتخابات مقدماتی آرژانتین موسوم به پاسو (PASO) برگزارشد و برخلاف نظرسنجی‌های صورت گرفته پیش از انتخابات، «خاویر میلِی» اقتصاددان وابسته به جناح راست افراطی توانست ۳۰/۲ درصد آرا را به دست آورد و در جایگاه نخست قرار گیرد.

این پیروزی در حالی به دست آمد که براساس نتایج نظرسنجی‌های پیش از انتخابات، خاویر میلِی از حزب (آزادی پیشرفت می‌کند La Libertad Avanza) در جایگاه سوم قرار داشت و به اعتقاد تحلیل گران، این اقتصاددان لیبرال افراطی به لطف حضور تلویزیونی و پیشنهادهای جنجالی برای مبارزه با بحران سخت اقتصادی که آرژانتین با آن روبرو است، توانست در این مرحله از انتخابات رقبای اصلی خود را کنار بزند.

او یکشنبه شب پس از اعلام نتایج رای‌گیری مقدماتی در سخنانی در جمع هواداران خود گفت: «ما موفق به ایجاد روندی شدیم که نه فقط به کرشنریسم بلکه به طبقه انگل، بیهوده و دزدی که کشور را به قهقرا کشانده است، پایان می‌دهد».

کرشنریسم به یک جنبش سیاسی در آرژانتین گفته می‌شود که توسط «کریستینا کرشنر» معاون فعلی رئیس‌جمهور و همسرش «نستور کرشنر» رئیس‌جمهور پیشین این کشور ترویج شده است.

این سیاستمدار پوپولیست ۵۲ ساله از ستایشگران «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور پیشین آمریکاست و او وعده داده که در صورت پیروزی نهایی در انتخابات، بانک مرکزی آرژانتین را منحل خواهد کرد. خاویر میلِی همچنین تغییرات آب و هوایی را  موضوعی «دروغ» خوانده است.

«هادی اعلمی فریمان» در گفت‌وگو با ایسنا و در پاسخ به این سوئال که علت گرایش مردم آرژانتین به خاویر میلِی کاندیدای حزب راست افراطی چیست، تصریح کرد: مردم آرژانتین از وضعیت کنونی اقتصاد در این کشور خسته شده‌اند، اقتصاد آرژانتین عملا از سال ۱۹۹۸ و همچنین سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ وارد تله‌ بدهی‌های صندوق بین‌المللی پول شده است و در واقع این موضوع باعث شده که به نوعی اقتصاد این کشور دچار فروپاشی شود.

وی با بیان این‌که از آن زمان تاکنون نرخ ارز در این کشور به صورت مستمر تغییر کرده و آرژانتین قادر به پرداخت بدهی‌های خود نشده است، اظهار کرد: وضعیت اقتصادی آرژانتین بر تمام جنبه‌های زندگی مردم این کشور از جمله نوع رویکرد سیاسی آنها تاثیر گذاشته است.

این کارشناس مسائل آمریکای لاتین با بیان این‌که در حال حاضر وضعیت اقتصادی در آرژانتین به نحوی است که می‌توان گفت آرژانتین بعد از لبنان و ونزوئلا سومین کشور بحران زده مالی دنیا ست، اظهار کرد: این مشکلات مالی به شدت مردم آرژانتین را خسته کرده است. طی ۲۰ سال گذشته مردم آرژانتین شاهد حکمرانی خانواده کرشنرها از چپ میانه بر آرژانتین بوده‌اند و آن‌ها نیز نتوانستنه اند مشکلات اقتصادی آرژانتین را حل کنند.

اعلمی در ادامه گفت: البته در یک دوره چهار ساله نیز آقای «مائوریسیو ماکری» از حزب محافظه‌کار رئیس جمهور آرژانتین شد. او مورد حمایت آمریکا و جریان لیبرالیسم بود و به‌رغم این‌که انتخاب او با استقبال جناح محافظه‌کاران در کشورهای مختلف روبه‌رو شد ولی او نیز قادر به حل مشکلات  اقتصادی در دوره چهار ساله حضور خود در سمت ریاست جمهوری آرژانتین نشد و بعد از این‌که برای بار دوم در انتخابات کاندیدا شد با شکست رو به رو شد و آقای «آلبرتو فرناندز» از چپ میانه بار دیگر رئیس‌جمهور آرژانتین شد تا به نوعی میراث خانواده کرشنرها با انتخاب کریستینا کرشنر به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور ادامه پیدا کند.

آلبرتو فرناندز که در دسامبر ۲۰۱۹، جایگزین ماکری شد به خاطر عملکرد ضعیفش در حوزه اقتصاد در این دور از انتخابات کاندیدا نشده است. او به دنبال اعلام نتایج انتخابات مقدماتی، از طریق حساب کاربری خود در توییتر اعلام کرد: اکنون کارزار واقعی به نفع دموکراسی و حقوق مردم آغاز می‌شود. ما متحدانه به دفاع از میهن و کار و مراقبت از حقوق مردم ادامه می‌دهیم.

این کارشناس مسائل آمریکای لاتین با تاکید بر این‌که آلبرتو فرناندز تاکنون قادر نبوده که مشکلات مالی آرژانتین را حل کند، ادامه داد: در آرژانتین در حال حاضر آمار متفاوتی از میزان تورم موجود در این کشور مطرح می‌شود چنانکه برخی  رقم ۱۱۵ درصد و برخی دیگر رقم ۱۴۱ درصد را ذکر می‌کنند، همچنین این کشور بر اساس آمار منتشر شده حدود ۴۵ میلیارد دلار همچنان به صندوق بین‌المللی پول بدهکار است .

اعملی فریمان با بیان این‌که همچنین حدود ۴۰ درصد از مردم این کشور عملا فقیر هستند و نارضایتی‌های اقتصادی سال به سال در این کشور افزایش پیدا کرده و این خود باعث رشد فزاینده جنایت و خشونت در آرژانتین شده است، اضافه کرد: بحران اوکراین نیز با توجه به تاثیری که بر روی کل جهان داشته بر اقتصاد آرژانتین نیز به خصوص در حوزه غذا اثر منفی گذاشته است.  

این کارشناس مسائل آمریکای لاتین با اشاره به این‌که مهم‌ترین حوزه اقتصادی آرژانتین، کشاورزی و درآمدهای ناشی از آن است، تصریح کرد: در سال ۲۰۲۲ و همچنین اوایل سال ۲۰۲۳ شاهد یک رکود اقتصادی گسترده در حوزه کشاورزی ناشی از خشکسالی شدید در این کشور بودیم و این خود باعث افزایش مشکلات و بحران‌های مالی در این کشور شده است .

وی با اشاره به وابستگی شدید اقتصاد آرژانتین به دلار گفت: به نظر می‌رسد که در طی این سال‌ها عملا طبقه متوسط در آرژانتین نابود شده است و مجموعه این مسائل باعث شده که مردم به این نتیجه برسند که باید ساختار فعلی قدرت در آرژانتین تغییر کند و آن‌ها در همین چارچوب به آقای خاویر میلِی که یک راست گرای افراطی است، گرایش پیدا کرده‌اند. طرح‌هایی که او مطرح کرده به شدت افراطی است و معلوم نیست که این طرح‌ها با توجه به نوع ساختار بوروکراسی در آرژانتین به چه میزان قابل تحقق است .

فریمان با بیان این‌که یکی از شعارهایی که این راست‌گرای افراطی مطرح کرده، منحل‌کردن بانک مرکزی آرژانتین است، تصریح کرد: در واقع خاویر میلِی یک پوپولیست است که با افرادی همچون دونالد ترامپ و «ژائیر بولسونارو» رئیس جمهور پیشین برزیل مقایسه می‌شود. البته باید این موضوع را در نظر داشت که در آمریکا دونالد ترامپ در پشت خود حزب جمهوری خواه را داشت و آقای بولسانارو در برزیل حمایت ارتش را داشت ولی به نظر می‌رسد که ترامپ آرژانتین ظاهرا تنهاست و حتی اگر به پیروزی نیز برسد از نظر حزبی و نهادی از پشتوانه کافی برخوردار نیست.

بولسونارو که طرفدار سیاست‌های راست افراطی است است، در سال ۲۰۱۸ در جریان رقابت های انتخاباتی این کشور به پیروزی رسید. او در سال گذشته برای دومین بار کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری برزیل شد ولی در دوم انتخابات از «لولا دا سیلوا» رئیس‌جمهوری سابق و چپ‌گرای برزیل شکست خورد.

بولسونارو که به بیان سخنان جنجال برانگیز معروف است، در دوره ریاست جمهوری خود در مطلبی در فیس بوکش از کار کردن کودکان حمایت کرد و گفت: «از هشت سالگی در مزرعه کاشت ذرت و برداشت موز کار می‌کردم. همزمان هم درس می‌خواندم و امروز من همان که باید باشم، هستم. این عوام‌فریبی نیست بلکه حقیقت است.»

در زمان شیوع گسترده کرونا، رئیس‌جمهور برزیل  نیز رویه‌ای را برای مواجهه با این همه‌گیری انتخاب کرد که تا حدودی شبیه رویکرد ترامپ بود به طوری که می‌گفت این بیماری صرفاً یک آنفلوانزای ساده است. او همچنین در یک موضع گیری جنجالی دیگر مدعی شده بود واکسن‌های کرونا می‌تواند احتمال ابتلا به ایدز را افزایش دهد.

هادی اعلمی فریمان در ادامه مصاحبه خود با ایسنا  با بیان این‌که آقای خاویر میلِی عضو حزب «آزادی پیشرفت می‌کند» است، اظهار کرد: این حزب در مجلس سنای آرژانتین از ۷۲ کرسی، هشت کرسی را در اختیار دارد و در مجلس نمایندگان نیز از ۲۵۷ کرسی فقط ۳۵ کرسی در اختیار این حزب است، بنابراین از پشتوانه حزبی چندانی برخوردار نیست.

این کارشناس مسائل آمریکای لاتین با بیان این‌که طرح‌های ارائه شده از سوی ترامپ آرژانتین طرح‌های بی‌ثبات کننده‌ای است که به نظر می‌رسد با واکنش‌هایی جدی از سوی ساختار بوروکراسی آرژانتین روبه‌رو شود، گفت: عده‌ای در محافل آکادمیک آرژانتین این موضوع را مطرح می‌کنند که یک دیوانه سیاسی در آرژانتین می‌خواهد یک سیستم فروپاشی‌شده را تکان دهد.

او با تاکید بر این‌که با توجه به وضعیت وخیم اقتصادی در آرژانتین بعید به نظر می‌رسد که  خاویر میلِی حتی در صورت کسب پیروزی نهایی نیز بتواند طرح‌های خود را در آرژانتین به پیش ببرد، تصریح کرد: او در کارزارهای انتخاباتی خود حمله شدیدی به خانواده کرشنر کرده و فحش‌های سیاسی بی‌ادبانه‌ای را به حزب حاکم نسبت داده است، چنانکه آن‌ها را انگل، بی‌فایده و جنایتکار نامیده است ولی همان‌طور که اشاره شد بخشی از شعارهای مطرح شده از سوی او عین شعارهای ترامپ و بولسونارو است؛ از جمله این‌که تغییرات اقلیمی دروغ است و حمل سلاح را آزاد می‌کند.

اعملی فریمان ادامه داد: ترامپ در آمریکا با شعارهای ساختارشکننده وارد عرصه شد ولی نتوانست نظم و ساختار سیاسی نهادینه شده آمریکا را از بین ببرد و امروز همان نهادها علیه وی وارد عمل شده‌اند و تلاش دارند تا او را محدود کنند و مانع از این شوند که او بار دیگر در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا شرکت کند. بولسونارو نیز به خاطر ساختار بوروکراسی چندجانبه و پیچیده برزیل نتوانست برای تحقق شعارهای خود حمایت کنگره را به دست آورد، چنان‌که در ساختار سیاسی برزیل درگیری‌ها و کشمکش‌هایی نیز ایجاد شد و ریاست‌جمهوری او محدود به یک دوره شد. در ارتباط با ترامپ آرژانتین نیز همانطور که اشاره شد بر اساس همین الگو بعید به نظر می‌رسد که او بتواند برنامه‌ها و شعارهای ساختارشکننده خود را به پیش ببرد.

این کارشناس مسائل آمریکای لاتین  با بیان این‌که در حال حاضر انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری در آرژانتین برگزار شده و آیا او در انتخابات اکتبر و یا نوامبر در صورتی که انتخابات به مرحله دوم برسد پیروز نهایی خواهد شد یا نه، گفت: باید دید ساختار سیاسی آرژانتین به چه میزان به او اجازه می‌دهد که این شعارهای ساختارشکننده را به پیش ببرد.

انتهای پیام