محمداسماعیل اسدی در گفتگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به اینکه گرمایش جهانی پیامد انباشت گازهای گلخانه‌ای است که تأثیرات زیست محیطی بسیارمخربی دارد، اظهار کرد: گاز متان، پیامد تجزیه بی‌هوازی کربن آلی، در شرایط غرقابی شالیزارها به ویژه کشت‌های سنتی به وفور تولید می‌شود.

وی با بیان اینکه متان بوسیله باکتری‌های متانوژنیک و از تجزیه بی هوازی شلتوک‌های برنج شناور در آب تولید می‌شود، گفت: برنج به عنوان دومین ماده غذایی اصلی در تغذیه بشر، ۱۵ درصد از کل اراضی زیر کشت محصولات کشاورزی در جهان را به خود اختصاص داده و پیش‌بینی شده است که تولید آن تا سال ۲۰۲۵ به ۸۰۰ میلیون تن افزایش خواهد یافت.

این پژوهشگر بین‌المللی آب و خاک افزود: نتایج پژوهش‌های جهانی حاکی است که تخمین میزان انتشار متان از شالیزارها بسیار مشکل است زیرا بیش از ۶۰ درصد شالیزارهای برنج دنیا در هند و چین واقع شده‌اند که آمار دقیقی از سرعت انتشار در این کشورها در دست نیست.

اسدی با اشاره به اینکه میزان متان حاصل کشت برنج نیز روند افزایش چشمگیری متناسب بارشد سطح زیرکشت را نشان می‌دهد، گفت: عواملی مانند واریته برنج، طول دوره رشد، درجه حرارت آب و محیط، روش آبیاری، میزان آبیاری و غیره در میزان تولید متان از این طریق نقش دارند.

وی توضیح داد: بر مبنای قابلیت دسترسی به آب، کشت برنج به چهار گروه (برنج غرقابی، برنج تغذیه با باران، برنج دیم مرتفع و برنج آب‌های عمیق) طبقه‌بندی می‌شود که این مسأله میزان انتشار متان را در انواع کشت برنج متغیر می‌سازد.

پژوهشگر آب و خاک ادامه داد: با توجه به مقایسه چهار الگوی کشت برنج از نظر میزان گسیل متان می‌توان نتیجه گرفت که برنج غرقابی (فاریاب) بیشترین مقدار تولید متان و پس از آن برنج دیم و برنج آب‌های عمیق قرار دارد.

اسدی گسیل متان در برنج آب‌های عمیق را بیشتر از برنج «آپلند» اعلام کرد و افزود: در مورد برنج آپلند می‌توان گفت که برنج آپلند منبع متان نیست زیرا درخاک‌های دارای تهویه رشد می‌کند، علاوه بر این میزان مصرف آب در کشت سنتی که با گلخرابی خاک توام است در هر هکتار شالیزارهای استان گلستان بین ۱۵ تا ۲۰ هزار متر مکعب در هکتار می‌باشد که منبع تأمین آب آن‌ها آب‌های زیرزمینی می‌باشد که به شدت روبه نقصان است.

وی یکی از دلایل کمبود آب‌های زیرزمینی استان گلستان را توسعه بی‌رویه کشت سنتی شالی دانست و افزود: چاره کار افزایش قیمت خرید محصولات رقیب نظیر سویا، کنجد، پنبه، آفتابگردان و غیره و همچنین توانمندسازی کشاورزان است.

انتهای پیام