به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین فرحزاد، سخنران حرم بانوی کرامت شب گذشته ۹ مردادماه، در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت در شبستان امام خمینی (ره)، به تفاوت‌های عبودیت عبد و عبادت عابد اشاره کرد و گفت: شیطان ۶ هزار سال خداوند متعال را عبادت نمود، شیطانی که هزاران سال عابد بود و خداوند را عبادت می‌کرد، در ورود به وادی عبد و عبودیت الهی مردود شد.

وی با بیان این که دین، همان ادب بندگی است، ادامه داد: تکبر و منیت مهمترین مشکل بشریت است و در آموزه‌های دینی نیز ادب زمانی در وجود انسان نهادینه می‌شود، که انسان به هرکسی که می‌رسد، او را برتر از خود بداند.

فرحزاد در پاسخ به نحوه خوب پنداری دیگران حتی گناهکار، افزود: همانطور که برخی از افراد علیرغم ظاهر خوب، از باطنی پلید برخوردارند، برخی از افراد نیز باوجود ظاهری بد، از باطنی پاک برخوردارند؛ از طرفی نیز عاقبت انسان معلوم نیست و ممکن است تکبر، عابد را جهنمی و فروتنی، گناه کاری را عاقبت به خیر و بهشتی سازد.

وی به روایت «کَمَا أَنَّ أَقْرَبَ النَّاسِ مِنَ اللَّهِ الْمُتَوَاضِعُونَ، کَذلِکَ‌ أَبْعَدُ النَّاسِ مِنَ اللَّهِ الْمُتَکَبِّرُون» از امام صادق(ع) اشاره نمود و اظهار کرد: امام حسین(ع) در پاسخ به سوالی در رابطه با معنای ادب می‌فرمایند؛ «هُوَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ بَیْتِکَ، فَلا تُلْقِیَ اَحَداً اِلاّ رَأَیْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَیْکَ؛ ادب عبارتست از اینکه وقتی که از خانه خارج می شوی به هرکسی برخورد می‌کنی او را برتر از خود ببینی.»

سخنران محفل معارفی حرم مطهر با بیان این که انسان دینداری واقعی خود را از بستر ادب و تواضع و در بزنگاه‌های روزگار نشان می‌دهد، تصریح کرد: تمام انسان‌ها در نفس عماره خود به صورت بالقوه آتش فشانی از حالت شمری و یزیدی دارند؛ اگر آن را کنترل نکنیم در بزنگاه‌ها سر باز خواهد کرد و انسان را به تباهی می‌کشاند.

وی ضمن اشاره به آسیب‌های وسواس در کارها، اضافه کرد: وسواس به نوعی نفس پرستی است، متاسفانه در بسیاری از موارد خوبی و بدی کارهایمان را با پسند عموم تعریف و مقایسه می‌کنیم و نفس پرست، عادت پرست، رسم پرست و آدم پرست شده و تمام امورات خود را بر محور جلب توجه و رضایت دیگران انجام می‌دهیم.

فرحزاد بر اهمیت پرهیز از لذت‌جویی در انجام امورات خیر و واجبات تصریح نمود و گفت: هیچگاه نباید دین، ایمان، آخرت و خدا را تحت‌الشعاع حرف مردم و جذب رضایت عموم قرار دهیم، این رویکرد در واقع نوعی خود پرستی و در نتیجه گمراهی است.

انتهای پیام