به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، تصویری ترکیبی و چشم اندازی(پانوراما) از تک‌نماهای گرفته شده در آسمانی بکر و جادویی، کمان راه شیری را به تصویر می‌کشد که بر فراز کویر لوت در شهر کرمان ایران، چند دقیقه قبل از شروع گرگ و میش و در فجر کاذب می‌درخشد.

میگل کلارو(Miguel Claro) یک عکاس حرفه‌ای، نویسنده و فعال علمی مستقر در لیسبون پرتغال است که تصاویری دیدنی از آسمان شب ثبت می‌کند.

او به ‌عنوان سفیر عکس رصدخانه جنوبی اروپا، عضو برنامه «جهان در شب» و عکاس نجومی رسمی ذخیره‌گاه آسمان تاریک آلکووا در ثبت مناظر آسمانی و نجومی تخصص دارد که زمین و آسمان شب را به هم متصل می‌کند.

میگل در این تصویر جدید خود، ما را از میان نور فجر کاذب و مریخ و مشتری در آسمان بکر کویر لوت ایران به سفر در کهکشان راه شیری می‌برد.

صبح کاذب یا فجر کاذب یا نور منطقة البروجی زمانی در ابتدای روز است که با پدید آمدن سفیدی در سمت مشرق به وقوع می‌پیوندد. در این لحظه شب به پایان رسیده و برای اولین بار بعد از پایان شب، نور سفیدی در افق (در سمت مشرق) به شکل گوش گرگ پیدا می‌شود.

صبح کاذب روشنایی کم‌فروغ، نسبتاً سفیدرنگ و مخروطی شکل است که از نزدیکی خورشید در امتداد منطقة البروج یا گردآسمان کشیده شده ‌است. این نور بر اثر پراش نور خورشید به ‌وسیله غبار موجود در ابر منطقة البروجی پدید می‌آید.

منطقة البروج، مدار ظاهری خورشید(دایرة البروج) در میانه و مدار ماه و پنج سیاره عطارد، زهره، مریخ، مشتری و زحل است که از قدیم با چشم غیرمسلح دیده می‌شوند و دو سیاره اورانوس و نپتون و بعضی شبه‌سیارات که به تدریج کشف شدند را دربر می‌گیرد.

این تصویر یک عکس پانوراما از تک عکس‌های گرفته شده در این آسمان جادویی و بکر است.

در این تصویر، کمان راه شیری بر فراز کویر لوت(دشت لوت) در شهر کرمان واقع در ایران، چند دقیقه قبل از شروع گرگ و میش و نمایان شدن شدید ستارگان در آسمان دیده می‌شود.

گرگ‌ و میش(Twilight) شروع تاریکی در شب، در حالی که آسمان معمولاً روشن و آبی است، روی می‌دهد. گرگ ‌و میش عمیق هنگامی است که مرکز خورشید به شش درجه در زیر افق می‌رسد. این نشانگر پایان شفق عمیق شب است، نقطه‌ای که برای دیدن بیرون به روشن‌سازی مصنوعی نیاز است. ممکن است گرگ ‌و میش با غروب اشتباه گرفته شود، اما غروب ناپدیدی روزانه خورشید در زیر افق است.

در این تصویر می‌توان یک رد کم‌نور از غبار کیهانی را از نور فجر کاذب یا نور خورشید که از غبار میان‌سیاره‌ای می‌درخشد، دید. این نور در نزدیکی مریخ و مشتری قابل مشاهده است و با هم در نزدیکی افق، در امتداد صفحه دایره البروج یا مسیری که سیارات در آن حرکت می‌کنند، می‌درخشد.

پس‌زمینه آسمان دارای یک رنگ متمایل به سبز و صاف ناشی از درخشش هواتاب است که نوری است که از جو زمین ما به آسمان شب منعکس می‌شود.

هواتاب(Airglow) (که به آن شب‌تاب نیز گفته می‌شود، به پدیده انتشار ضعیف نور توسط جو سیاره گفته می‌شود. در مورد جو زمین، این پدیده نوری باعث می‌شود که آسمان شب حتی پس از آنکه تأثیرات نور ستارگان و تابش نور خورشید از دورترین ناحیه برداشته شود، هرگز به ‌طور کامل تاریک نباشد.

همچنین می‌توان نزدیک‌ترین کهکشان بزرگ به زمین به نام کهکشان آندرومدا را در این تصویر به تماشا نشست. این کهکشان به شکل نقطه‌ای کشیده و کم‌نور است که بالای صخره‌های سمت چپ تصویر و نزدیک به ابتدای کهکشان راه شیری قابل مشاهده است.

ایران در قرون وسطی قلب تحقیقات نجومی بوده است. برای دیدن کارهای بیشتر از میگل کلارو می‌توان از وب‌سایت یا حساب اینستاگرام او به شناسه miguel_claro دیدن کرد.

انتهای پیام