حسن متینراد که از شاعران آزاد خراسان است و با مجموعه شعر «رسوب غارنشینی در ژن» توانست جایزه برگزیده کتاب سال شعر به انتخاب خبرنگاران را دریافت کند، در گفتوگو با ایسنا در رابطه با ویژگیهایی که باعث شده اثر او دیده شده و این جایزه ادبی را کسب کند، اظهار کرد: پس از اختتامیه این جایزه با هیات داوران به گفتوگو نشستم و این سوال را پرسیدم که برگزیده شدن اثر من بر چه اساس بوده، چراکه با توجه به پیشزمینهای که از این جایزه داشتم و بر اساس اطلاعاتی که از دوستان خود دریافت کرده بودم، میدانستم که انتخابهای جایزه شعر خبرنگاران متمایل به جریان سادهنویسی هستند و دوستانم پیش از آن گفته بودند که احتمالا با توجه به پیچیدگی اشعار من، کتابم شانسی برای کسب عنوان در این جایزه نداشته باشد اما جالب بود که اتفاقی دور از انتظار رخ داد.
وی با بیان اینکه امتیازهای داده شده برای انتخاب اثر برگزیده با رقبای شناختهشدهای که جزو نامزدها بودند بسیار نزدیک بوده، افزود: نظر هیات داوران جایزه کتاب سال شعر خبرنگاران بر این بود تا انتخابی انجام دهند که کلیت آن مجموعه شعر دارای هویتی باشد که بتواند به شعر امروز پیشنهاد تازه دهد؛ یعنی چیزی باشد که تاکنون تجربه نشده و قابلیت ارائه ایدهای جدید برای سرودن شعر داشته باشد.
تغییر سیاست جشنواره باعث انتخاب اثر من شد
شاعر کتاب «رسوب غارنشینی در ژن» تصریح کرد: اثر من در قالب آزاد است اما ریشههایی از شعر کلاسیک میگیرد و نوع اجراء آن چیزی میان کلاسیک و آزاد است؛ هم وفادار به زبان بوده و هم شاعرانگی، تصویرسازی و عاطفه دارد. اکنون نیز که آگاهانهتر به اثر خود نگاه میکنم و راه سرودن را طی میکنم، دریافتهام که این مجموعه رگههایی داشته که هیات داوران تصمیم به برگزیدن آن گرفتهاند. همچنین چرخشی در سیاست جشنواره امسال رخ داده بوده که این اثر شانس دریافت جایزه را پیدا کرده، چراکه پیش از این آثاری که به سادهنویسی توجه داشتند انتخاب میشدند.
متینراد ادامه داد: روزی که تصمیم به چاپ کتاب گرفتم گمان نمیکردم که جایزهای کسب کند، چراکه سابقه فعالیت من در زمینه شعر از سال ۱۳۹۶ آغاز شده و آنقدرها زیاد نیست، هرچند که فعالیتم به صورت متراکم بوده و خوشبختانه به علت فرصت و انگیزهای که داشتم پیگیرانه آن را دنبال کردم.
وی خاطرنشان کرد: معمولا شاعران از سنین جوانی وارد عرصه شعر و سرودن میشوند و کسی که بین ۱۸ تا ۲۰ سال سن دارد و راه سرودن را آغاز میکند، بخش کوچکی از زندگی خود را گذرانده و اتفاقات زیادی در انتظارش خواهد بود، اما تفاوت من این بود که پس از ۳۰ سال دانشجویی، کارمندی و گذراندن دورههای مختلف زندگی و تجربههای متفاوت وارد عرصه شعر شدم و به عبارتی از لحاظ موضوعاتی که باید به آن میپرداختم دست پُر بودم.
بیباکی عامل موفقیت من است
شاعر برگزیده جشنواره شعر خبرنگاران عنوان کرد: برخلاف بسیاری از شاعران که احتیاط دارند، بیباکی من از دیگر عواملی بود که در این راه به من کمک کرد. من با بیباکی به ساختن ترکیبهای ناهنجار پرداختم و آنها را صیقل دادم. بر همین اساس توانستم کاری انجام دهم که مجموعه رسوب غارنشینی در ژن اثر تازهای باشد و به گونه دیگری دیده شود، وگرنه احاطه فنی کامل بر شعر نداشتم و به تدریج توانستم به آن دست یابم.
متینراد بیان کرد: از ابتدای فعالیت شعریام تاکنون وابسته و علاقهمند به جریان شعری خاصی نبودم و به مستقلترین شکل ممکن به عرصه شعر ورود کردم. البته که نمیتوان گفت تاثیر نگرفتهام چراکه در اوایل فعالیت شعر سادهنویسی را به شکل دیگری مطالعه میکردم و در جریان دهه ۷۰ و شکل زبان آن به شکل دیگری دقت کردم و مدتی غزل سرودم و سیر مطالعاتی خود را تغییر دادم.
وی اضافه کرد: من کلاسیک نوشتن را تجربه کردم و هرچند که شاعران مشهد در جلسات شعری که حضور پیدا میکنم از جنس آثار استقبال کردند و معتقد بودند که اشعار کلاسیک من نیز مانند اشعار آزادم متفاوت است، اما به نظر خودم جالب نبوده چراکه ضرورت وزن و عروض علیرغم استفاده از همان تصاویر استفاده شده در اشعار آزاد، زبان و بافت اثر را به آثار مشابه قرن ۶ و ۷ باز میگرداند.
قدر محمدباقر کلاهی اهری را بیشتر بدانیم
این شاعر خراسانی در خصوص آثار جدید خود نیز گفت: زیباییشناسی آثار جدید من کمی متفاوت است، هرچند در همان قالب آزاد فعالیت خود را ادامه خواهم داد، اما آثار متمایلتر به زبان خواهد بود. در خصوص چاپ مجموعه شعر جدید نیز باید با خود به این توافق برسم که آثار جدید قابلیت مجموعه شدن دارند یا نه، که هنوز به آن مرحله نرسیدهاند. فعلا میان زبان و سادهنویسی در مسیر میانهای حرکت میکنم که قطعا باید به ثبات برسد و نسبت به انتشار آثار سختگیرتر هم شدهام.
متینراد خاطرنشان کرد: متاسفانه ما شاعران آزاد خراسان کمتر به سمت محمدباقر کلاهی اهری رفتهایم و از تواناییهای او بهره نبردهایم. جهانی که او میتواند به شعر آزاد ایران پیشنهاد دهد خیلی بزرگ است اما متاسفانه ما با وجود اینکه در مشهد در جوار او زندگی میکنیم، از او استفاده نمیکنیم. هرچند که کلاهی اهری سربهزیر و کمحرف است اما باید بدانیم فردی که دهه ۴۰ در خراسان، زمانی که شاعران آزادنویس جرأت فعالیت نداشتند، فعالیت میکند آدم بزرگی است، بنابراین باید بیشتر از ظرفیتهای او بهره ببریم.
انتهای پیام
نظرات