روح الله لایق در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: بخشی از محدوده پارک ملی گلستان در حوزه استحفاظی خراسان شمالی قرار دارد که از این منطقه به عنوان اِکُوتُن یاد می شود.

وی افزود: در واقع اکوتن محل تلاقی دو یا چند زیستگاه با یکدیگر است. به عنوان مثال سواحل و یا تالاب‌ها به علت تلاقی دریا با خشکی اکوتن محسوب می‌شود.

لایق ادامه داد: در واقع بخشی از پارک ملی گلستان نیز به عنوان یکی از نقاط داغ زیستی محسوب می شود؛ چراکه محل تلاقی دو اکوسیستم جنگلی و استپی و دشتی است و این امر سبب می شود تا شاهد زیست گونه های حیوانی و جانوری از هر دو یا سه اکوسیستم در آن منطقه باشیم.

وی بیان کرد: در واقع در بخشی از پارک ملی گلستان که در حوزه استحفاظی خراسان شمالی قرار دارد نیز شاهد حضور مرال که مختص مناطق جنگلی است و هم‌چنین قوچ و میش که مختص مناطق جنگلی می باشد، هستیم.

این مسئول تصریح کرد: در بعد گونه‌های گیاهی نیز درختان جنگلی را در کنار گونه های گیاهی همچون درمنه مشاهده خواهیم کرد.

به گفته وی، ۴۴ درصد معادل ۴۱ هزار هکتار از مساحت پارک ملی گلستان در حوزه استحفاظی خراسان شمالی قرار دارد.

رئیس اداره زیستگاه ها و امور مناطق اداره کل محیط زیست خراسان شمالی، کل مساحت این پارک ملی گلستان را ۹۲ هزار هکتار اعلام کرد.

وی تصریح کرد: براساس پژوهش های انجام شده در این پارک حدود ۱۳۷۰ گونه گیاهی مشاهده شده است.

لایق گفت: در پارک ملی گلستان ۵۸ گونه حیوانی پستاندار، ۱۵۰ گونه از پرندگان، ۲۴ گونه از خزندگان و دوزیستان و ۱۰ گونه از ماهی‌ها مشاهده شده است.

وی تاکید کرد: با توجه به توضیحات مذکور، بیشترین گونه‌های حیوانی و گیاهی موجود در پارک ملی گلستان در حوزه استحفاظی خراسان شمالی قرار دارد.

انتهای پیام