فرشید باقریان در گفت‌وگو با ایسنا در تحلیل خود از سفر رئیس جمهور به سه کشور آمریکای لاتین گفت: نکته مهم اینجاست که ما در آمریکای لاتین مهمان ناخوانده نیستیم، در زمان آقای احمدی نژاد حضور ایران در این منطقه پر رنگ بود و توافق‌ها و پیمان‌های متعددی امضا شد که بخشی از آن‌ها جنبه تبلیغاتی داشت اما ضرورت دارد که این موضوعات پیگیری شود.

وی با انتقاد از این که ایران سند ملی سیاست خارجی ندارد، اظهار داشت: ضروری است در دوره های مختلف ریاست جمهوری این توافق ها و قراردادها پیگیری شود، این‌ها ثروت ملی است.

این کارشناس مسائل بین الملل همچنین بیان کرد: مساله دیگر اینکه به زعم و اعتراف بولتون که در مصاحبه با الجزیره گفته بود آمریکایی‌ها در بیش از ۱۰۰ کودتا، براندازی و سرنگونی دخالت داشته‌اند که یکی از اولین کودتاهای برون مرزی زمان آیزنهاور و سرنگونی مصدق در ایران بود و مابقی اکثرا در آمریکای جنوبی رخ داده، لذا از منظر کودتا و یا بر اندازی آمریکای لاتین با ایران همسو است.

باقریان افزود: بنابراین ما مشترکات زیادی با کشورهای آمریکای لاتین داریم و این صبغه تاریخی باعث می‌شود تا مهمان ناخوانده نباشیم، آشنا هستیم و شخصیت هایی چون چه گوارا، بولیوار، زاپاتا و...افرادی بودند که برای بیرون راندن استعمار و استثمار آمریکا تلاش کردند. 

وی همچنین یادآور شد: یکی دیگر از مسائلی که هنوز هم در آمریکای لاتین وجود دارد، دولت‌های دست نشانده توسط آمریکایی‌ها است که سایر کشورها نتوانند کاری یا اقدامی انجام دهند و افرادی در این حکومت‌ها روی کار هستند که منافع آن‌ها را تامین کنند.

این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه اظهار داشت: با درک این مسائل، ما برای بقای رابطه نیاز به یک ابزار داریم بعد از بازگشت ناوگروه ۸۶ ارتش به ایران، شرایط برای دسترسی به آب‌های کارائیب و دور دست فراهم‌تر شد، لذا نیاز به ابزار داریم که الان در اختیار جمهوری اسلامی ایران است. اگر صبغه تاریخی و احساسی مشترک سیاسی و نیز سرمایه گذاری داریم باید از این نظم جدید جهانی و این ابزار استفاده کنیم. اگر توجه داشته باشیم هنوز روحیه ضد آمریکایی در آمریکای لاتین وجود دارد که خیلی از مسائل را از دید غرب نگاه می‌کند و ما هم امروز ابزاری داریم که می‌توانیم به دور دست ها نظر کنیم. 

باقریان همچنین بیان کرد:‌ کل آمریکای لاتین تا سالهای ۲۰۰۰ تنها ۷ درصد تولید ناخالص ملی داشت و این سهم زیادی نبود اما با از بین رفتن جهان کمونیست و حضور آمریکا در خاورمیانه و استقلال بسیاری از کشورها در آمریکای لاتین باعث شد تولید ناخالص ملی افزایش یابد. 

وی اظهار کرد: در مقابل نگاه به شرق، به نقیض غرب هم باید بپردازیم چنین نگاه و رویکردی در روسیه، چین، عربستان و حتی خود غرب وجود دارد در این رویکرد اجماع ارزشی صورت می‌گیرد و دولت‌ها یا جوامع مدنی با چنین نگاهی هم پیمان می‌شوند. 

این کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به حضور پایگاه‌های نظامی رسمی و غیر رسمی آمریکایی‌ها در مناطقی از جهان، گفت: آمریکایی‌ها باید بعضی حقایق را ببینند، حرکات چین در تنگه تایوان و یا حضور ایران و پهلوگیری ناوها نشان می‌دهد برخی قوانین در مورد شرق دچار تغییر شده است. 

باقریان در ادامه با اشاره به سرمایه‌گذاری چین و توجه به اقتصاد مبتنی بر آمریکای لاتین از سوی این کشور گفت: چین تا سالهای ۲۰۰۸ حدود ۱۸۰ میلیارد دلار حجم سرمایه گذاری اش در آمریکای لاتین بود و بعد از این که اولین سند استراتژیک خارجی‌اش را منتشر کرد که به ارتباط بیشتر با آمریکای لاتین تاکید داشت حتی برای سال های ۲۰۳۰ چشم انداز بالغ بر ۷۰۰ میلیارد دلار را پیش بینی کرده با این شرایط طبیعتا آمریکای لاتین هم باید پیشرفت کند تا بتواند ارتباط خود را حفظ کند. 

وی با بیان اینکه  رویکرد دولت سیزدهم به سمت آمریکای لاتین است، گفت: ما هم باید از شرایط موجود و ظرفیت ها و فرصت هایی که این منطقه دارد سهم خودمان را برداشت کنیم، یکی از مسائل در آمریکای لاتین انحصار فروش میوه از این مناطق بود اما با همکاری هایی که ایران خواهد داشت این مساله انحصار برداشته می شود و لذا همکاری‌ با ایران با انصاف بیشتری خواهد بود.

باقریان در ادامه یادآور شد: در جهان آینده از سال ۲۰۲۵ کلیه خودروها باید برقی شوند و لذا نیازهای برق در اروپا بیشتر می شود و مساله باتری نیز مهم خواهد بود و آمریکای لاتین یکی از منابع لیتیوم است.

این کارشناس مسائل بین الملل با اشاره به این که بحران مواد غذایی به واسطه تغییرات اقلیمی یکی از بحران های آینده جهان است، گفت: آمریکای لاتین یکی از اصلی‌ترین تولید کننده‌های مواد غذایی است البته به نسبت آن رشد جمعیت قابل توجهی هم دارد.

وی همچنین بیان کرد:‌ ونزوئلا یکی از ذخایر بزرگ نفتی جهان را در اختیار دارد، می‌توانیم در زمینه نفتی همکاری قابل توجهی داشته باشیم، البته این کشور ۵۵ درصد نفت خود را به آمریکا می‌فروشد و میزان بدهی اش به چین ۶۲ میلیارد دلار است، همان‌طور که می‌دانید چینی‌ها سرمایه گذار شماره یک جهان هستند.

باقریان در پایان ضمن پیشنهاد این‌که براساس توافق ۲۵ ساله با چین می‌توانیم سرمایه‌گذاری مشترک و یا انجام پروژه‌های مشترک در آمریکای لاتین با یکدیگر داشته باشیم، گفت:‌ معتقدم علاوه بر موارد گفته شده که از ظرفیت‌های همکاری با آمریکای لاتین می‌باشد، باید از دکترین دریاها و استفاده از ظرفیت آب‌ها نیز بهره ببریم، آلمانی‌ها در سیاست خارجی‌شان به این مساله توجه دارند و  اکثر کنشگران عاقل جهان هم باید این موضوع را در سیاست خارجی‌شان لحاظ کنند.
انتهای پیام