شادی غفوریان در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص موضوع نمایشنامه‌های «ترمز اضطراری» و «آیینه‌های روبه رو» اظهار کرد: ماجرای ترمز اضطراری درباره یک تیم هندبال دختران است که با قطارعازم مشهد هستند و در نیمه شب کاپیتان تیم به دلایل نامعلومی ناپدید می‌شود و اعضای تیم با چالش پیدا کردن کاپیتان و دلیل غیبت او مواجه هستند و عدم حضور او برای مسابقه‌ای که در پیش دارند باعث ایجاد مشکل می‌شود.

وی افزود: آیینه‌های روبه رو نیز متنی اجتماعی با صحنه‌های ۲ نفره است که زندگی چند آدم را در جغرافیای مشهد دنبال می‌کند. آدم‌هایی که زندگی‌شان در نقاطی باهم تلاقی دارد و روی یکدیگر تاثیرمی‌گذارد.

غفوریان در مورد تاثیر جشنواره تئاتر رضوی بر رشد و توسعه تئاتر کشور گفت: دقیقا نمی‌دانم که جشنواره‌ها در تئاتر کشور چقدر تاثیر مستقیم می‌توانند داشته باشند، چون جشنواره‌ها در قالب مسابقه برگزار می‌شوند و موضوعی هستند، می‌توان به نسبت موضوع روی پرورش آن تمرکز کرد و در راستای ارتقاء کیفی تولیدات رضوی قدم برداشت.

وی اضافه کرد: اما به صورت کلی در تئاتر کشور نمی‌توان گفت که جشنواره‌ها چه اندازه‌ می‌توانند تاثیرگذار باشند و آیا این تاثیرات مثبت است یا فضای تئاتر را با آسیب جشنواره‌زدگی مواجه می‌کند. در حالت کلی اگر ریل‌گذاری‌های دیگر درست انجام شود و مشکلاتی که در تئاتر وجود دارد مانند کمبود سالن در شهرستان‌ها یا مشکلات تخصیص بودجه‌ای وجود نداشته باشد، می‌توان گفت که برگزاری چنین جشنواره‌هایی می‌تواند تاثیر مثبت داشته باشد.

نویسنده نمایشنامه ترمز اضطراری در خصوص تاثیر هنر نمایشنامه‌نویسی در ترویج فرهنگ رضوی، عنوان کرد: در حال حاضر نمایش در سبد معیشت عامه مردم جزو ضروریات تلقی نمی‌شود و به اندازه دیگر رسانه‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد. ضروریات زندگی عموم مردم محدود به برطرف کردن نیازهای اولیه خوراک، پوشاک، مسکن و ... شده است و تئاتر کالایی دور از دسترس و گاه لوکس در این سبد معیشتی به شمار می‌رود.

تئاتر تنها در وضع اقتصادی نرمال کشور می‌تواند انسان‌ساز باشد

غفوریان ادامه داد: قطعا تئاتر می‌تواند برای فرهنگ یک کشور کمک‌کننده و انسان‌ساز باشد، اما این در صورتی است که وضع اقتصادی مردم حالت نرمال‌تری داشته باشد به شکلی که افراد بتوانند به لحاظ مالی و بر اساس دغدغه فرهنگی حداقل یک نمایش در ماه تماشا کنند. وقتی چنین شرایطی وجود ندارد و مخاطب تئاتر بسیار محدود است، نمی‌توان گفت که تئاتر تا چه اندازه می‌تواند بر عموم جامعه نه فقط یک طبقه خاص تاثیرگذار باشد.

تئاتر مشهد با توجه به شرایط امروز افت داشته است

وی در مورد حال وهوای تئاتر مشهد با توجه به وقفه‌هایی که به دلایل گوناگون در اجراها ایجاد شد، گفت: با توجه به کمبود سالن‌ها در کلانشهر مشهد و به لحاظ بالا رفتن سرسام آور هزینه‌های تولید یک نمایش و عدم اطمینان از بازگشت سرمایه تولید و امکان کسب درآمد برای عوامل یک اثر، به عقیده من تئاتر مشهد نه تنها به شرایط قبل و روزهای پررونق خود باز نگشته،‌ بلکه افت هم داشته است.

انتهای پیام