حدود ۳ روز قبل درگزارشی با عنوان "مسابقه پرسپولیس- نساجی؛ آزمون بزرگ مازندرانی ها برای میزبانی تیم‌های آسیایی" به اهمیت این بازی ومیزبانی که مسئولان استانی با همکاری سازمان لیگ فدراسیون فوتبال وبرگزاری احتمالی جشن قهرمانی در ورزشگاه وطنی خواهند داشت، به ابعاد آن پرداخته و منتشر شد.
از حضور و بازید مسئولان سازمان لیگ فدراسیون فوتبال از ورزشگاه وطنی گرفته تا نشست با مدیران ارشد استانی و باشگاه نساجی مازندران، نشان از توجه ویژه واهمیت این بازی مهم برای اعتبار فوتبال ایران و همچنین قابلیت‌های مهم باشگاه نساجی و استان مازندران برای میزبانی از یک رویداد کاملا خاص ورزشی داشت.
خاص بودن این مسابقه برای تیم نساجی نه ازجهت کسب نتیجه برد وباخت، بلکه ازجهت تمرین میزبانی به معنای تمام وکمال آن درآستانه حضور بازرسان ونمایندگان " ای اف سی" برای بازدید از امکانات، ظرفیت ها وحتی هماهنگی های نظم وانضباطی و زیرساختی موجود دردرون، بیرون ورزشگاه وتمهیدات وتوان مدیران شهرستانی واستانی بود.
اگرچه برگزاری مسابقات مهم در شهرهایی به جز تهران اتفاق مثبتی است و باعث همدلی و وفاق بیشتر مردم می‌شود؛ اینکه مردم شهرهای دیگر کشور هم بتوانند میزبان تیم های پرطرفدار فوتبالی پایتخت در رقابت‌های مهم ملی وحتی بین‌المللی باشند امری پسندیده است.
اما نه به شکلی که بازی نساجی و پرسپولیس در ورزشگاه شهیدوطنی قائمشهر برگزار شد!
تصمیمات گرفته وصورت جلسه های امضاء شده روی کاغذ توسط دست اندرکاران سازمان لیگ فدراسیون فوتبال، مسئولان استانی وشهرستانی وباشگاه نساجی مازندران تا قبل از مسابقه درورزشگاه شهیدوطنی قائمشهر تا پیش از اجرا و بازشدن درب ورزشگاه در ساعت ۱۴ روزپنجشنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۱ به نظر عالی و بی‌عیب ونقص بود، اما همه چیز ۱۵ دقیقه قبل از اعلام بازگشایی درب ورزشگاه تا خاموشی چراغ های ورزشگاه وطنی، بدون تعارف در جنبه‌های مختلف نمرده مردودی می‌گیرد.
از ناهماهنگی مشهود در فروش بلیت اینترنتی به تماشاگران گرفته تا نحوه حضور آنها در ورزشگاه! از رعایت نشدن سهم ۹۰ درصدی تیم میزبان در داخل ورزشگاه بگیرید تا فروش بلیت های بیش از یک میلیون تومانی در بازارسیاه دلالان، تا تماشاچیانی که چند هزارنفری وبدون داشتن بلیت وارد ورزشگاه شدند تا درگیری های که روی سکوها بین هواداران پرسپولیس ونساجی درچندین مورد پیش آمد و با دخالت یگان ویژه خاتمه یافت وخبرنگارانی که نه درجایگاه همیشگی شان قرار داشتند، نه اینکه با بی احترامی وکج سلیقگی کامل نیروی انتظامی از نشست خبری وجشن قهرمانی محروم ومجبور به ترک ورزشگاه شدند.
نمی‌توانیم به عوامل برگزاری هیات فوتبال استان، باشگاه نساجی، عوامل انتظامات وامنیتی ورزشگاه نمره قبولی بدهیم، بخصوص اینکه " داودرفعتی" ناظرمسابقه و افرادی دیگری که هرکدام به طریقی تصمیم های سلیقه ای ومن درآوردی اعمال می کردند.
آنها قطعا همه جوانب را بررسی کرده که اصرار به میزبانی ازاین بازی مهم داشتند، کاری به شایعه‌ها و برخی مطالب درگوشی نداریم که گفته می شد هماهنگی‌های لازم و اصلی برای میزبانی شایسته از مسابقه با نهادهای مسئول و ذی‌ربط انجام نشده بود! نمی‌خواهیم این حرف‌ها را باور کنیم اما چطور می‌توان به هیات فوتبال استان، نساجی مازندران و عوامل کنترل کننده ورزشگاه نمره قبولی داد وقتی خبرنگاران خبرگزاری های معتبر ودارای کارت هیات فوتبال استان و تایید سازمان لیگ به دلیل ازدحام جمعیت با مشکل ورود به جشن قهرمانی داخل زمین، کنفرانس خبری پس ازمسابقه مواجه می شوند و به خانه برمی‌گردد؟!
مگر جدا سازی راه ورودی تماشاگران عادی ازخبرنگاران، چهره‌ها و میهمانان ویژه یک مسابقه در ورزشگاه، از ابتدایی‌ترین اصول میزبانی و برگزاری یک مسابقه آنهم مسابقه لیگ برتر نیست؟! پس چطور خبرنگاران زحمت کش ومیهمانانی که ازتهران برای پوشش این بازی وظرفیت میزبانی مازندران حضور پیدا کردند که این فرصت می توانست به بهترین شکل ممکن درشبکه ها نمود بهتر وبرجسته تری داشته باشد، ودیدن صحنه ها در پشت نرده ها با حضور انبوه ماموران یگان ویژه آن هم با خواهش والتماس های زیاد و حتی درگیری که ایجاد شد و خبرنگاران عطای حضور در جشن قهرمانی و نشست خبری وگفت وگو با بازیکنان وکادرفنی دو تیم محروم وبه لقایش بخشیدند و ورزشگاه را ترک کردند!
درکنار گلایه های اهالی رسانه از محروم ماندن درپوشش پایان مسابقه درکنار زمین به مانند عکاسان خبری وشبکه های تلویزیونی، بسیاری از تماشاگران حاضر در ورزشگاه وحتی صفحه رسمی باشگاه نساجی نیز درخصوص مسائل مشابه وهمچنین بلیت فروشی مسابقه با پرسپولیس نیز توضیح داد.
براساس گزارش باشگاه نساجی مازندران، طبق مصوبه شورای تامین استان، قرار براین شده بود که درب ورزشگاه شهیدوطنی قائمشهر ساعت ۱۴ و حدود ۴ ساعت زودتر از زمان مسابقه بازشود، که این امر اجرا نشد وساعت ۱۳:۴۵ دقیقه درب ورزشگاه باز شد!
صفحه رسمی باشگاه نساجی مازندران با اشاره به اینکه درب ورودی برای هواداران تیم پرسپولیس خیابان جویبار و هوادران تیم نساجی درب اصلی اعلام شده بود، اضافه کرد: متاسفانه به دلیل ازدحام زیاد و ناتوانی درکنترل جمعیت، حدود چهارهزارنفر از هواداران تیم پرسپولیس از درب اصلی و بدون بلیت وارد ورزشگاه شدند.!
درگیری هایی که بین طرفداران پرسپولیس ونساجی در دقایقی ازمسابقه در سکوها مشاهده و با دخالت پلیس ختم به خیر می شد، و حضور حدود سه برابری بیش از ظرفیت مصوب شده ورزشگاه، تماشاچی درخودش دیده، چطور می‌توان به دست اندرکاران وعوامل استانی، شهرستانی وحتی سازمان لیگ فدراسیون به خاطر برگزاری مسابقه دراین حد ناهماهنگی نمره قبولی داد؟!
بروز این مشکلات که اگر موشکافانه‌تر به آن اشاره وپرداخته شود، نشان می‌دهد که نهاد متولی دستگاه ورزش وجوانان مازندران، هیات فوتبال، مسئولان ارشد استانی و شهرستانی وحتی باشگاه نساجی مازندران چقدر در برگزاری یک بازی که می توانست قابلیت های بالای استانی را درسطح ملی نمایان وبرجسته ومیزبانی ازحریفان آسیایی را به رخ بکشد، ناکارآمد هستند!
جالب است که پیش از مسابقه درجلسات استانی ازعزم بالا وآمادگی همه جانبه برای میزبانی بدون دغدغه با رعایت همه مسایل امنیتی وانتظامات سخن گفته بودند در حالیکه حضور افراد غیرمسئول همیشه درداخل جشن پررنگ بود وقاطبه خبرنگاران در بیرون از مستطیل سبز وپشت نرده ها نظاره گر بودند.
دست اندرکاران ورزش وتصمیم گیران سیاسی درحوزه ورزشی شاید به همین اندازه بی اطلاع از مسائل باشند، که همه از میزبانی در وطنی سخن می‌گویند که هیچ کس از میزبانی راضی نبوده در مجموع استان مازندران اگرچه نمره بالایی نمی‌گیرد.
اگر واقعا بقیه برنامه‌ریزی‌های استانی با نظرات فدراسیون نشین‌ها ودستورات از دوربرای آماده سازی ورزشگاه شهیدوطنی برای تیم نساجی به عنوان نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا همین طور یهویی! باشد چقدر می‌توان به حضور قدرتمندانه تیم ریشه دارنساجی با این سطح از تصمیم گیران استانی درکسب میزبانی از" ای اف سی" امیدوار بود؟!
انتهای پیام
نظرات