به گزارش ایسنا، او در طبرستان قیام کرد و مؤسس دولت علویان طبرستان است، سیطره حکومت او تا اصفهان، قزوین، عراق عجم و برخی از نواحی همدان و ری را نیز شامل می شد.

نواده سیدابومحمد حسن الاطروش، ابوجعفر محمد به عنوان امیر کرکان که امروزه در منطقه جوکار واقع شده، بوده است و مقامی بس عظیم داشت، او نواده ای دارد به نام «سید مجتبی همدانی» که عالمی وارسته و فقیهی سترگ بود.

علامه نسابه ابوالحسن علی بن ابی القاسم بن زید بیهقی، معروف به ابن فندق او را زیارت کرده و درباره سجایای اخلاقی وی می نویسد: «مقدم سؤال المجالس و المدارس، و هوالان فی الاحیاء، شیخ احول قد رخی عمره بنیشابور و نواحیها و هو یطرف فی القری والرساتیق وله اوالاد و احفاد» او در تمام مجالس و مدارس سخنگو و پاسخ دهنده سوالات بود. الان زنده است (حدود سال ۵۵۰) شیخ چپ چشم است که عمرش را در نیشابور و اطراف آن گذرانده و دارای اولاد و احفاد است.

ظاهراً پس از وفات سیدمجتبی همدانی، فرزندان او به خواهش اهالی به منطقه همدان مهاجرت کرده و دو دختران او در روستای «پیروز» که سابقاً نام آن «پری» بوده، سکونت اختیار کردند و برادرشان سیدعلی به روستای عباس آباد مهاجرت می کرده و در همانجا وفات می کند.

از آنجایی که سیدمجتبی در زمان بیهقی، متوفای ۵۶۵ هـ.ق در قید حیات بوده، می توان گمان زد که فرزندان وی در دهه آخر همین قرن وفات کرده باشند.

آستان مقدس امامزاده عبدالله(س) روستای مصلحان

بنای ساختمان بقعه امامزاده درست به درخت توت وصل بود و مردم معتقد بودند این درخت، توت فراوانی می‌دهد که اعجاب‌آور است و معتقدند(به اصطلاح اهالی) دو جوجه سید از اینجا گذر می‌کرده‌اند و یکی از آنها در این محل بیمار و فوت شده و در همانجا به خاک سپرده شده است.

مقصود از جوجه سید، جوان بودن آن دو نفر است و به همین سبب به آن شاهزاده می‌گفتند.

منابع: لباب الانساب ۲: ۵۵۹، الشجرة المبارکه ۲: ۹۹ ـ  ۹۸

انتهای پیام