امین مختاری در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص حمایت‌های عاطفی از بیماران مبتلا به بیماری‌های صعب‌العلاج اظهار کرد: در ابتدا لازم است به این موضوع پرداخته شود که بسیاری از بیماری‌های بدنی ریشه‌های سایکوسوماتیک یا روان‌تنی دارند و درواقع به معنی واکنش‌های جسمی است که بدن به یک محرک روانی می‌دهد.

این روانشناس خانواده افزود: تحت تاثیر قرار گرفتن ذهن و روان به دلایل متعدد مانند فشارهای اجتماعی، استرس‌های زندگی امروزی و... که درواقع محرک‌های روانی به شمار می‌آیند موجب می‌شود شخص به آن‌ها واکنش جسمانی نشان دهد و به همین جهت می‌توان گفت بسیاری از بیماری‌های تنی دارای ریشه‌های روانی هستند.

وی ادامه داد: برخی مواقع بیان می‌شود مشکلات گوارشی یک فرد و یا ریشه ایجاد زخم معده افراد مشکلات عصبی هستند، این موضوع درواقع یک واکنش سایکوسوماتیک محسوب می‌شود یعنی یک محرک روانی مانند استرس معده فرد را دچار مشکل می‌کند، درخصوص بیماری‌های صعب‌العلاج مانند سرطان نیز با وجود اینکه علل پزشکی دارند اما بسیاری از مواقع تنش‌های ذهنی و روانی می‌تواند عامل ایجادکننده یا تشدیدکننده این نوع بیماری‌ها باشد.

مختاری عنوان کرد: بنابراین پیش از آنکه به حمایت‌های عاطفی از افراد درگیر با بیماری‌های صعب‌العلاج بپردازیم باید مراقب باشیم عوامل تنش‌زا و استرس‌زا که می‌توانند بستر ایجاد بیماری باشد را رفع کنیم که برای این منظور لازم است با یکدیگر با محبت رفتار کنیم و درواقع نوعی امنیت خاطر، احساس احترام، عشق و... برای نزدیکان خود و حتی افراد جامعه فراهم کنیم.

این روانشناس خانواده با بیان اینکه فرد در مرحله اول ابتلا به یک نوع بیماری صعب‌العلاج دچار شوک می‌شود، اضافه کرد: در این مرحله اگر موضوع برای بیمار ساده جلوه داده شود فرد احساس می‌کند توسط دیگران درک نمی‌شود، بنابراین باید در چنین شرایطی اطرافیان به بیمار این موضوع را انتقال دهند که او را درک می‌کنند. همچنین دشواری مسئله و شرایط را می‌فهمند اما با این وجود کنار او هستند و درواقع با این کار با شخص بیمار به همدلی بپردازند.

وی تصریح کرد: مرحله شوک حاصل از ابتلا به یک بیماری صعب‌العلاج ممکن است حدود دو ماه یا حتی بیشتر ادامه داشته باشد اما به مروز و زمانی که بیمار این مرحله را پشت سر گذاشت باید سعی کنیم با برخی اقدامات او را به زندگی معمول بازگردانیم یعنی لازم است به فرد بیمار در انجام فعالیت‌های اجتماعی، برنامه‌ریزی برای آینده و پیگیری درمان بیماری کمک کنیم.

مختاری یادآور شد: دوستان و اعضای خانواده فرد بیمار باید تلاش کرده و همچنان امید به زندگی و امید به آینده را در او زنده نگه دارند چراکه می‌توان گفت داشتن امید اصلی‌ترین عامل در شکست بیماری‌های صعب‌العلاج است و می‌تواند از داروهای مخصوص نیز بهتر عمل کند.

این روانشناس خانواده بیان کرد: اگر فردی در برابر بیماری‌های صعب‌العلاج سرسختی داشته باشد و با امید حرکت کند می‌تواند بیماری را شکست دهد، زمانی که گفته می‌شود فردی چندین سال با یک بیماری درگیر بوده و موفق به شکست آن شده منظور این است که یک مبارزه بین فرد و بیماری وجود داشته که در این مبارزه فرد از خود سرسختی نشان داده درنتیجه موفق شده بیماری را از پا دربیاورد.

وی افزود: نشان دادن سرسختی در برابر بیماری‌های صعب‌العلاج نیازمند قوی بودن است که این موضوع به وجود یک ذهن و روان قوی نیاز دارد، درواقع می‌توان گفت تن قوی قدرت خود را از یک ذهن قوی به دست می‌آورد بنابراین داشتن امید، هدف‌گذاری برای آینده، شاد بودن، طراحی برنامه‌ریزی‌های صحیح برای زندگی، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی، داشتن تفریح و... موجب قوی شدن ذهن و روان بیمار خواهد شد که درنتیجه تن فرد قدرت پیدا می‌کند و این شخص توانایی شکست بیماری را خواهد داشت.

مختاری ادامه داد: حضور دیگران در کنار افراد درگیر با بیماری‌های صعب‌العلاج، شادمانی، سپاس‌گزاری از خدا، تقویت پایه‌های معنوی در یک فرد، حضور در اجتماع، داشتن یک برنامه‌ریزی جهت لذت بردن از زندگی و... از جمله موضوعات مهمی است که نقش بسزایی در قدرت بخشیدن به فرد برای شکست بیماری های صعب‌العلاج می‌دهد و اطرافیان فرد نیز می‌توانند در این زمینه‌ها درکنار فرد باشند و به او کمک کنند.

انتهای پیام