محمدعلی خامه‌پرست در گفت‌وگو با ایسنا، درباره رمان‌نویسی، اظهار کرد: اساسی‌ترین تفاوت رمان با انواع دیگر نوشته‌ها در این است که در رمان، نویسنده دنیایی نسبتاً جامع و کامل می‌آفریند که گاه این دنیای برساخته واقع گرایانه است که بسیار شبیه به دنیایی است که اکثر مردم تجربه می‌کنند و گاه کاملاً با دنیای تجربی متفاوت است و قواعد و قوانین خاص خود دارد. این آفرینش دنیای خاص، می‌تواند وجه ممیز رمان از دیگر نوشته‌ها باشد که موجب درک همه جانبه‌ای از زندگی بشر و کل جهان هستی چه برای خواننده رمان و چه نویسنده آن می‌شود.

وی با بیان اینکه افراد در ارتباط با افراد دیگر و دنیای اطراف خود می‌توانند در ابتدا به ماهیت خود پی برده و بعد در جهت رشد و تعالی در مسیر زندگی خود پیش بروند، افزود: یکی از راه‌های درک و دریافت‌ها که از همه انواع تجربه‌ها عمیق‌تر و تاثیرگذارتر است درک و دریافت از دنیای داستان است به خصوص رمان که انگار فرد را به دنیای دیگری می‌برد و باز می‌گرداند و می‌تواند سازنده فردیت و شخصیت او باشد.

هنرمند زنجانی تصریح‌کرد: به لحاظ عینی و تجربی نیز هر کسی را می‌بینید که رفتار و گفتار ویژه‌ای دارد وقتی کنجکاو بشوید و دنبال ریشه‌های آن رفتار و گفتار بگردید، آن‌ها را در داستان‌ها و قصه‌هایی پیدا خواهید کرد که آن فرد در برهه‌ای از زندگی خود متاثر از آن‌ها بوده است.

خامه‌پرست با اشاره به مهارت‌های رمان‌نویسی، ادامه داد: مهارت نوشتن رمان یک مهارت چند وجهی است طوری که یک رمان‌نویس علاوه بر پرورش مهارت‌های نویسندگی از نوع نوشتن خبر، گزارش، خاطره، مقاله، یادداشت، داستان و مطالعه و آگاهی از رمان‌های منتشر شده و مطرح، لازم است در زمینه جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، تاریخ، مردم‌شناسی و دیگر رشته‌های علوم اجتماعی آگاهی‌هایی کسب و تجربه کند.

رمان‌نویس زنجانی بیان کرد: یک نویسنده رمان باید توانایی ایجاد انگیزه برای انجام یک کار نسبتاً طولانی را داشته و در این راه پشتکار داشته باشد و در عین این که در کنار افراد دیگر جامعه تجربه زیسته خود را گسترش می‌دهد برای درک عمیق‌تر زندگی و انعکاس آن در آفرینش رمان خود بتواند از زاویه گسترده‌تری هم، به خود و جامعه نگاه کند.

وی درباره مورد توجه قرار گرفتن رمان در استان توسط مردم و متولیان نیز با بیان اینکه مردم استان در مقایسه با سایر جاهای دنیا اقبال زیادی به رمان نشان نداده و رمان‌های نوشته و چاپ شده در این دوره‌ای که در آن زندگی می‌کنیم اغلب بدون استقبال مانده اند، خاطرنشان کرد: متولیان فرهنگ و ادبیات نیز چون برنامه‌ای جامع و هدفی برای آینده حوزه فعالیت خود ندارند به پیروی از عموم مردم به رمان‌نویسی توجه نمی‌کنند و خود رمان‌نویسان هم از این فضا دلسرد شده و یا از ابتدا سراغ چنین فعالیتی نمی‌روند یا رفته‌رفته فعالیت‌شان کمتر و کمرنگ‌تر می‌شود.

انتهای پیام