به گزارش ایسنا، تربیت اصولی کودک در ابتدا نیازمند برقراری تعامل درست با اوست که لازمه این تعامل، فراگرفتن درست صحبت کردن با کودک است تا بتوان گام اول برقراری ارتباط را به درستی برداشت. برای درک نیازهای کودک لازم است به او فرصت بدهیم تا خواسته‌ها و نیازهای خود را از طریق "گفتن" بیان کند و اینجاست که باید گام دوم برقراری ارتباط، یعنی مهارت "درست گوش کردن" را فرا بگیریم.

دنیای کودکان عاری از هرگونه پیچیدگی و منفی‌نگری است. برای صحبت با او ابتدا باید دست از مقابله برداشته و از زاویه نگاه و درک کودک با او سخن گفت. پس از انتقال مفهوم کلام، باید صبر کرده و به کودک فرصت دهیم تا آنچه را که شنیده، تحلیل کند و اجازه دهیم تا بدون هرگونه محدودیت، هرآنچه را که می‌خواهد بگوید. اینجاست که می‌توانیم مهارت درست گوش کردن را در خود تقویت کنیم.

کتاب چگونه صحبت کنیم تا کودکان گوش کنند، دانسته‌ها و فنونی را برای تاثیرگذاری بیشتر بر فرزندان و حمایت از آنان آموزش می‌دهد. نویسندگان کتاب معتقدند که رویکرد واقع‌بینانه کتاب، مورد استقبال و تحسین والدین و متخصصان مختلف در سراسر دنیا بوده است. رویکردی که با برقراری روابط کم‌فشار و پاداش‌دهنده، با کودکان سنین مختلف همراه است. نویسندگان در مجموعه حاضر، آخرین توصیه‌ها و دانش خود را که برگرفته از بازخوردهای سال‌ها تجربه شخصی در تعامل با والدین است، بیان کرده اند.

این کتاب شامل مواردی برای فراگیری چگونگی مقابله با احساسات منفی، محرومیت، ناامیدی و خشم است. ابراز خشم بدون ناراحتی، همراهی با خواسته‌های فرزند، وضع چارچوب‌ها و محدودیت‌های ضروری، جایگزینی راهکارهای مناسب به جای تنبیه و حل مشکلات و تعارضات خانوادگی به شکل مسالمت‌آمیز، از مواردی است که کتاب به آن می‌پردازد.

این کتاب در درجه اول، یک تلنگر جدّی و عمیق به والدین است. با خواندن کتاب، والدین در می‌یابند که چقدر از میزان مخرّب بودن برخی رفتار و گفتارشان با فرزندان غافل بودند و چه میزان از استمرار رفتار و گفتاری که تأثیرات مثبت و سازنده بر کودک دارند نیز غفلت دارند.

سبک نگارش کتاب بسیار کاربردی است و به هیچ وجه حالت انتزاعی ندارد. مخاطب دقیقاً می‌داند اگر به دنبال این است که فرزندش از پرخاشگری دست بردارد، باید چه کارهایی انجام بدهد و چه کارهایی انجام ندهد. یا اگر کودک تمایل چندانی به ارتباط‌گیری عاطفی عمیق با والدینش ندارد، علت را باید در چه اموری جستجو کرد؛ یا اگر می‌خواهیم بدون تنبیه یا تحکّم و داد و فریاد، فرزندمان را به کاری که دوست ندارد وادار کنیم، از چه راهکارهایی می‌توانیم استفاده کنیم؛ یا چگونه بدون پرخاش و عصبانیت و ابراز خشم به کودک تفهیم کنیم که از کاری که کرده ناراحت هستیم.

روش‌های جایگزین تنبیه، بهترین و کارآمدترین روش‌های تحسین و تشویق، راهکارهای جلب همکاری و مشارکت در کودک و بهره‌گیری از بازی در تربیت، برخی دیگر از مطالب ارزشمند کتاب است که حجم انبوهی از مثال‌های متنوّع و به شدّت کاربردی برای آن بیان شده است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

"همانطور که شما شروع به استفاده از بعضی از مهارت‌های جلب همکاری کردید، آیا متوجه شدید که برای نگفتن بعضی از چیزهایی که غالباً می‌گویید، به خویشتنداری و اندیشه نیاز است؟ برای بسیاری از ما، طعنه زدن، سخنرانی، اخطار، لقب گذاشتن و تهدید همه، در زبانی که حین بزرگ شدن می‌شنیدیم، تنیده شده است. صرف نظر کردن از آنچه برایمان آشناست، آسان نیست. والدین غالباً به ما گفتند که چقدر ناراحت بودند چون حتی بعد از حضور در جلسه، هنوز خود را در موقعیتی می‌یافتند که به کودکانشان چیزهایی گفتند که دوست نداشتند. تنها تفاوتی که وجود داشت این بود که حالا صدای خود را می‌شنیدند. در حقیقت، شنیدن صدای خود گویای پیشرفت است و اولین قدم در جهت ایجاد تغییر. من خودم می‌دانم که فرآیند تغییر برایم به راحتی اتفاق نیفتاد. من صدای خودم را می‌شنیدم که در حال استفاده از روش‌های قدیمی و غیر مفید هستم.

بچه ها چتونه؟ هیچ وقت یادتون نمی‌مونه که چراغ دستشویی رو خاموش کنید. بعد از دست خودم عصبانی می‌شدم مصمم می‌شدم که هرگز آن را دوباره نگویم. بعد دوباره می‌گفتم. افسوس. هیچوقت این کار را یاد نمی‌گیرم... چه چیز دیگری را می‌توانستم به جایش بگویم؟... می‌دانم... باید می‌گفتم: بچه‌ها چراغ دستشویی روشن است (یا بهتر از آن بچه ها، چراغ)

بعد نگران می‌شدم که شانس این را که چنین بگویم هرگز نداشته باشم. من چیزی برای نگران شدن نداشتم. آنها همیشه چراغ دستشویی را روشن می‌گذاشتند. اما دفعه ی بعد من آماده بودم: بچه‌ها چراغ! یک نفر می‌دوید و چراغ را خاموش می‌کرد؛ موفق شدم.

زمان‌هایی هم بود که همه "چیزهای درست" را می‌گفتم و به نظر می‌رسید که هیچ چیز مفید نبود. بچه‌ها مرا نادیده می‌گرفتند یا حتی بدتر از آن ـ من را به مبارزه می‌طلبیدند. وقتی چنین اتفاقی می‌افتاد، فقط یک چیز بود که می‌خواستم انجام دهم؛ تنبیهشان کنم! (برگرفته از فصل سوم کتاب؛ جایگزین‌هایی برای تنبیه)"

بر اساس این گزارش، متن اصلی کتاب اولین بار در سال ۱۹۸۰ با عنوان How to talk so kids will listen & listen so kids will talk منتشر شده است. ترجمه کتاب برای اولین بار در سال ۱۳۹۷ منتشر شده و در سال ۱۴۰۱ به چاپ دوم رسیده است. کتاب "چگونه صحبت کنیم تا کودکان گوش کنند و چگونه گوش کنیم تا کودکان صحبت کنند" در منابع طرح کتاب‌خوان مهرماه ۱۴۰۱ نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور معرفی شده و در کتابخانه‌های عمومی استان مرکزی و اکثر کتابخانه‌های عمومی کشور موجود است.

کتاب "چگونه صحبت کنیم تا کودکان گوش کنند و چگونه گوش کنیم تا کودکان صحبت کنند" به قلم "ادل فابر" و "الین مازلیش" و ترجمه "مریم داداش‌زاده" و "لیلی کامیاب" در ۴۰۰ صفحه و به قیمت ۸۵ هزار تومان توسط انتشارات رشد در ۱۵۰۰ نسخه منتشر شده ‌است.

انتهای پیام