احمد حاجی صادقیان در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به این سوال که  تحلیل‌تان از توافق اخیر ریاض و صنعا چیست؟ گفت: سعودی‌ها از مدت‌ها قبل در جنگ یمن به بن‌بست خورده بودند. پس از افزایش حملات موشکی و پهپادی انصارالله به تاسیسات نفتی سعودی که در پاسخ به حملات جنگنده‌های سعودی به مناطق مسکونی یمن صورت می‌گرفت، سعودی ها احساس کردند نه تنها قادر به فتح صنعا -که در ابتدای جنگ به دنبال فتح یک هفته ای آن بودند- نیستند بلکه هزینه ادامه جنگ برای وجهه داخلی و بین‌المللی سعودی نیز بسیار زیاد خواهد بود. محمد بن سلمان ولیعهد جوان سعودی که جنگ یمن را پس از رسیدن به سمت وزارت دفاع در سال ۲۰۱۵ آغاز کرده بود اکنون و در آستانه قرار گرفتن بر کرسی پادشاهی عربستان به دنبال ارائه تصویری مترقی از خود برای جامعه عربستان و افکار عمومی بین‌المللی است که انجام اصلاحات پرشتاب اجتماعی و فرهنگی به همراه تلاش برای ارائه تصویری نوین از اقتصاد عربستان با مطرح کردن طرح هایی نظیر نئوم و ... نیز با همین هدف انجام می‌شود.

مدیر میز یمن اندیشکده مرصاد ادامه داد: طبیعی است که ادامه داشتن جنگ یمن که بزرگترین بحران انسانی را در قرن بیست و یکم رقم زده است بزرگترین مانع در راه سیاست بهبود وجهه ولیعهد جوان است. این مسئله در کنار بن بست میدانی مزدوران سعودی و عدم توانایی آنها در پیشروی میدانی که اختلافات داخلی بین این مزدوران در برابر توانایی بالای انصارالله در بسیج نیروها هیچ چشم‌اندازی برای آن باقی نگذاشته بود را باید مهمترین عوامل ورود سعودی ها به پرونده آتش بس و پایان تجاوز نظامی به یمن بدانیم.

وی در پاسخ به این سوال که فکر می کنید به چه میزان دو طرف به خصوص عربستان به این توافق پایبند باشند؟ تصریح کرد: انصارالله از ابتدای تجاوز نظامی سعودی‌ها اعلام کرده بود که تنها به دنبال پایان دادن به حضور خارجی‌ها در خاک یمن است و با پایان یافتن حملات هوایی جنگنده‌های سعودی به خاک یمن از زمان توافق آتش بس در سال گذشته نیز حملات موشکی و پهپادی خود به خاک عربستان را متوقف کرده است. سعودی ها نیز بر اساس مطالبی که پیشتر گفته شد نیاز دارند تا امنیت مرزها و آسمان خود را تثبیت کرده و مهمترین پرونده امنیت ملی سالهای اخیر خود را ببندند. از همین رو هر دو طرف دلایل کافی برای پایبندی به توافق آتش‌بس را دارا هستند هرچند اصولا این سعودی است که باید به تجاوز نظامی و دخالت های خود در امور داخلی همسایه جنوبی پایان دهد.

صادقیان در پاسخ به این سوال که نقش کشورهایی چون عمان و ایران را  در این توافق چگونه ارزیابی می کنید ؟ گفت : از ابتدای حمله عربستان سعودی به یمن، عمان با در پیش گرفتن یک سیاست اصولی از همراهی با این تجاوز خودداری کرد و در طول سالهای جنگ نیز سعی کرد تا به طرق مختلف به حل این بحران کمک کند. استقرار هیئت دیپلماتیک دولت نجات ملی در این کشور و سفرهای چندباره هیئت های سیاسی عمانی به صنعا برای رسیدن به راه حل سیاسی از مهمترین مصادیق این تلاش ها هستند.

این کارشناس مسائل یمن در پاسخ به این سوال که این توافق به چه میزان می تواند به تحولات مربوط به روابط ایران و عربستان ، مرتبط باشد ؟ گفت: سعودی‌ها در جریان پنج دور مذاکرات بغداد بارها از ایران درخواست کردند که برای پذیرش شروط سعودی به انصارالله فشار بیاورد ولی در همه موارد موضع ایران این بود که این مسئله از مسائل داخلی یمن است و سعودی باید با مقامات صنعا به تفاهم برسد. با این وجود نمی توان منکر این مسئله شد که تفاهم احیای روابط دیپلماتیک و کاهش تنش بین تهران و ریاض در ترغیب سعودی ها برای پذیرش بخشی از شرایط انصارالله موثر بوده است.

  وی تصریح کرد: می توان اینگونه برداشت کرد که از نظر سعودی ها توافق با تهران به نوعی تضمین توافق با انصارالله است. البته این برداشت سعودی ها با واقعیت های سیاست و میدان در یمن همخوانی ندارد. باید گفت مهمترین تضمین برای پیشرفت آتش بس پایبندی عربستان به تعهدات و تامین کامل منافع ملت یمن در ذیل آتش بس خواهد بود.

انتهای پیام