به گزارش ایسنا، شرکت‌کنندگان این طرح مرمتی با خدماتی که در توان دارند به مرمت این اثر ارزشمند کمک‌های بسیاری کردند.

مصالح به کار رفته در ساخت این قلعه شامل گچ سنگ، خشت و آجر است و بعضی از دیوارهای آن از قلوه سنگ‌های کف رودخانه ساخته شده که به شکلی نامنظم بر روی هم قرار دارند. این نوع سازه الهام گرفته از دیوار چینی‌های دوره ساسانی است و در ورودی این قلعه هشتی قرار دارد که در اصل ورودی قلعه و اتاق انتظار مراجعه کنندگان به این بنای تاریخی بوده است.

از این قلعه برای فرماندهی قشون استفاده می‌شد. وصف این قلعه و حیات اجتماعی درون و بیرون آن که نشانی از سکونت در این شهر را به همراه دارد در سفرنامه سر هنری لایارد (شهروند انگلیسی) آمده‌ است. در این سفرنامه تنها اشاره اندکی به جمعیت ساکن در خارج قلعه که باید افراد غیرمرتبط با خاندان خان باشند شد.

قلعه دارای چهار برج و به شکل مربع ساخته شده و در یکی از زاویه‌های آن یک عمارت چهار ضلعی احداث شده بود که در طبقه فوقانی آن «لامردون» و یا مهمان خانه قرار داشت. در طبقه تحتانی راهرو مسقف طویلی این ساختمان را به محوطه مرکزی قلعه متصل می‌ساخت. قلعه دارای ۲ حیاط بود که قسمت بیرونی جهت مهمانان و مستخدمان و گارد محافظ و قسمت داخلی مخصوص خانواده خان شامل خانواده محمدتقی خان و برادرش آکلب‌علی بود.

این قلعه بلندترین نقطه و گویاترین نشانه شهر برای تازه‌واردان به شهر یا مسافرانی است که از مسیر ارتباطی اهواز به اصفهان عبور می‌کنند. در پای این قلعه رودخانه‌ای وجود دارد که آب چشمه‌هایی را به رودخانه گلال انتقال می‌دهد. این رودخانه منبع تامین آب اراضی فراوانی در قلعه تل و بوگری است که عمدتا زیر کشت صیفی‌جات و برنج هستند. روستای بوگری که اینک به شهر قلعه تل بسیار نزدیک شده یکی از نقاط سرسبز و خوش عطر دشت قلعه‌تل است.

یکی از چشمه‌های مسدود شده در پای این قلعه از قدیم مهمترین منبع تامین آب ساکنان بود که تا مدت‌ها آب پاک و گوارایی داشت.

انتهای پیام