چشمه‌های آبگرم و معدنی از جمله این فرصت‌ها است که با وجود برخورداری چند نقطه استان سمنان از آن کمتر در سطح گسترده مورد استفاده قرار گفته است.
چشمه آبگرم در شهرستان سرخه و در چند کیلومتری یکی از پرترددترین راه‌های کشور می‌تواند به اقتصاد گردشگری در استان جان دوباره ای ببخشد.

  این منطقه گردشگری ، ظرفیت ارتقا به یک شهر گردشگری را داشته و در صورت ایجاد زیرساخت های گردشگری و هتلینگ و معرفی توانمندی‌های آن می‌تواند در کنار دیگر پتانسیل های توریسم درمانی در استان، این استان چهارفصل را به مرکزی برای علاقه‌مندان این حوزه تبدیل کند.
به هر حال بهترین موعد برای بهره‌مندی از آبگرم ،فصل بهار است و حالا که در چند قدمی بهار دیگری از طبیعت هستیم، اگر قصد سفر به استان سمنان را دارید، نوروز امسال فرصت خوبی است که علاوه بر آبگرم، چشم‌اندازهای زیبا و متنوع دیگر استان سمنان را نیز در بهار پیش رو برای خود، خاطره کنید.

چشمه آبگرم سمنان، یکی از چشمه ‌های آبگرم دارای خاصیت درمانی در کشور است که در جنوب غربی شهر درجزین، شمال غربی روستای افتر شهرستان سرخه، ۲۱ کیلومتری شمال غرب سمنان و ۱۸ کیلومتری غرب مهدیشهر واقع شده است.  چشمه‌ های بزرگ این منطقه که از گذشته دارای استخرهایی با عمق و ظرفیت کم است و از نظر شیمیایی، آب این منطقه گوگردی است و علاوه بر خاصیت تفریحی برای درمان بعضی از بیماری های پوستی و رماتیسمی، همه ‌ساله در تابستان، اوایل بهار و پاییز مورد استفاده گردشگران قرار می‌گیرد.

این منطقه به دلیل نزدیکی به شهر سمنان و محور تهران - مشهد و جاده سمنان - فیروزکوه دارای شهرت محلی بوده اما برای بسیاری از مسافران عبوری و علاقه‌ مندان گردشگری ناشناخته مانده که نیازمند اطلاع ‌رسانی، ایجاد زیرساخت های اولیه مانند جاده آسفالت و امکانات اقامتی مناسب و سالم‌ سازی و رعایت بهداشت آب آشامیدنی در آن است.

 وجود فسیل‌های زیاد به‌ویژه فسیل دوکفه‌ای، بیانگر این نکته است که این منطقه در دوران زمین‌شناسی در کف دریا واقع بوده است و همچنین در ارتفاعات شمالی منطقه، فعالیت‌های محدود آتشفشانی دیده می‌شود. آب‌وهوای منطقه در قسمت‌های جنوبی دره، گرم و خشک و در قسمت‌های بالاتر و انتهایی حوزه، سرد و معتدل است. پوشش گیاهی منطقه آبگرم بسیار فقیر است و فقط در قسمت شمالی و در ارتفاعات پوشیده از انوع گیاهان وحشی مانند زرشک، انواع گرامینه، انواع گون و نی است.

آب این منطقه در زمره آب‌های معدنی‌ای قرار می‌گیرد که منشاء درونی دارند. یعنی آب در ساختمان درونی زمین وجود دارد و بر اثر حرارت مرکزی زمین از شکاف‌ها و مجاری موجود بالا آمده و به سطح زمین می‌رسد. در این منطقه پنج چشمه وجود داشته که چهار چشمه همچنان جوشش دارند. دو چشمه بزرگ و معروف‌تر «مرادآب» و «گرآب» نام دارند. در غرب این دو چشمه، در پشت خانه‌های قدیمی تخریب شده، دو چشمه دیگر وجود دارد که به «قولنج آب» معروف است. بهترین فصل استفاده از این چشمه‌ها در اوایل بهار و پاییز است.

بسیاری از چشمه‌های آبگرم کشور که در سطح ملی و بین المللی شناخته شده‌اند فاقد خواص درمانی هستند؛ این منطقه بکر، یکی از معدود چشمه‌های آبگرم کشور است که استفاده از آن در زمینه درمانی و تفریحی سابقه طولانی دارد. به طوری که از گذشته استخرهایی با عمق و ظرفیت کم در محل چشمه‌ها ساخته شده است. از جمله اثرات درمانی این چشمه‌ها، تأثیر روی مخاط پوستی و بهبود بافت‌های بیمار است و بیماری‌هایی مانند بیماری‌های جلدی مانند سودا، کورک، زرده زخم و پسیورازیس را تسکین می‌بخشد. این آب‌ها در اثر خاصیت جذب و حل‌کننده‌ای که دارند، در تغذیه بافت‌ها تغییرات عمیقی به وجود می‌آورند و در درمان بیماری‌های ناشی از تورم و التهاب مفاصل، غده‌ها، کبد، رحم، استحکام شکستگی‌ها و برخی رماتیسم‌های مزمن و ضایعات دستگاه عصبی مفید است. نوشیدن این آب معدنی، ترشح معده را افزایش می‌دهد و به علت وجود آهن در درمان کم خونی مفید است.

یکی از مهمترین مسائل برای رفاه گردشگران منطقه آبگرم سمنان، احداث حمام‌های بهداشتی است که متاسفانه تاکنون بستر بهسازی این مکان فراهم نشده است. تاسیسات اقامتی قابل قبولی در اطراف چشمه ها وجود ندارد و شش باب اتاقی که در گذشته در این محل وجود داشته به گفته برخی از مسافران تخریب شده است و غیرقابل استفاده است.

علاوه بر چشمه‌های آبگرم، جاذبه‌های فرعی نظیر وجود ارتفاعات و تنوع رنگی رسوبات و رخنمون سطح دگرشیبی لایه‌های رسوبی برای علاقه‌مندان به کوهنوردی شگفتی‌هایی می‌آفریند. از لحاظ مطالعات زمین‌شناختی نیز این منطقه زمینه مناسبی برای محققین علوم محیطی فراهم آورده است. همچنین بقایای چند قلعه قدیمی وجود دارد که مردم سمنان معتقدند این قلعه‌ها متعلق به دوران قبل از اسلام است.

سخت‌ترین نقاط عبوری مسیر آبگرم، مکان‌هایی است که جاده و بستر رودخانه فصلی (خشک‌رود یا کال)، همدیگر را قطع می‌کنند. جاده دسترسی به منطقه، مناسب اتومبیل‌های شاسی‌بلند است ولی انواع سواری‌ها نیز خود را به آبگرم می‌رسانند. به دلیل احتمال حرکت سیلاب و ریزش کوه در مسیر دسترسی، تردد در زمستان و روزهای پربارندگی خطرناک است و توصیه نمی‌شود.

چندین مسیر، دسترسی به منطقه آبگرم وجود دارد. مسیرهایی از شهرستان مهدیشهر، درجزین و افتر وجود دارد اما مشخص‌ترین مسیر، از سه‌راهی مومن‌آباد و از طریق یک جاده فرعی به فاصله حدود ۲۹ کیلومتر است.

انتهای پیام