به گزارش ایسنا و به نقل از نانو ورک، سرطان عامل اصلی بیماری و مرگ در استرالیا است و سالانه بیش از ۱۵۰ هزار استرالیایی مبتلا به این بیماری تشخیص داده می‌شوند. افراد مشکوک به سرطان، به ویژه در اندام‌هایی مانند کبد، روده بزرگ یا کلیه، اغلب برای تشخیص قطعی نیاز به جراحی دارند.

پروفسور مجید وارکیانی(Majid Warkiani) از دانشکده مهندسی زیست‌پزشکی دانشگاه فناوری سیدنی گفت که انجام بیوپسی(نمونه‌برداری موضعی) می‌تواند باعث ناراحتی بیماران و همچنین افزایش خطر عوارض ناشی از جراحی و ایجاد هزینه‌های بالاتر شود، اما تشخیص دقیق سرطان برای ارائه درمان موثر حیاتی است.

مدیریت سرطان با ارزیابی سلول‌های تومور در نمونه‌های خون از برداشتن نمونه از بافت بسیار کم تهاجمی‌تر است. این کار به پزشکان اجازه می‌دهد تا مکرر آزمایش‌ انجام دهند و پاسخ بیمار به درمان را نظارت کنند.

دستگاه «Static Droplet Microfluidic» قادر است به سرعت سلول‌های توموری که جدا شده و در خون در گردشند را تشخیص دهد.

این دستگاه از یک نشانه متابولیک منحصر به فرد سرطان برای تشخیص سلول‌های تومور از سلول‌های خونی طبیعی استفاده می‌کند.

  در دهه ۱۹۲۰، اتو واربورگ(Otto Warburg) کشف کرد که سلول‌های سرطانی مقدار زیادی گلوکز مصرف می‌کنند و بنابراین لاکتات بیشتری تولید می‌کنند. پروفسور وارکیانی گفت: دستگاه ما بر افزایش لاکتات در سلول‌های واحد با استفاده از رنگ‌های فلورسنت حساس به pH که اسیدی شدن اطراف سلول‌ها را تشخیص می‌دهند، نظارت می‌کند.

یک سلول تومور می‌تواند در بین میلیاردها سلول خونی تنها در یک میلی‌لیتر خون وجود داشته باشد که این یافتن آن را بسیار دشوار می‌کند. این فناوری تشخیصی جدید دارای ۳۸ هزار و ۴۰۰ محفظه است که قادر به جداسازی و طبقه‌بندی تعداد سلول‌های تومور فعال متابولیک است.

هنگامی که سلول‌های تومور با دستگاه شناسایی می‌شوند، می‌توانند تحت آنالیز ژنتیکی و مولکولی قرار بگیرند که می‌تواند به تشخیص سرطان کمک کند و برنامه‌های درمانی شخصی‌سازی شده ارائه دهد.

سلول‌های در گردش تومور نیز پیش‌ساز متاستاز هستند. متاستاز فرآیندی است که طی آن سرطان به اندام‌های دور مهاجرت می‌کند و عامل ۹۰ درصد از مرگ و میرهای ناشی از سرطان است. مطالعه این سلول‌ها ممکن است درکی در مورد بیولوژی متاستاز سرطان ارائه دهد که می‌تواند نویدبخش توسعه‌ی درمان‌های جدید باشد.

فناوری‌های بیوپسی موجود زمان‌بر، پرهزینه و متکی به اپراتورهای ماهر هستند و این کاربرد آن‌ها را در محیط‌های بالینی محدود می‌کند.

این فناوری جدید برای ادغام در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و بالینی بدون تکیه بر تجهیزات پیشرفته و اپراتورهای آموزش دیده طراحی شده است. این امر پزشکان را قادر می‌سازد تا بیماران سرطانی را به روشی عملی و مقرون به صرفه تشخیص داده و تحت نظر داشته باشند.

نتایج این مطالعه به تازگی در مجله علمی Biosensors and Bioelectronics منتشر شده است.

انتهای پیام