به گزارش ایسنا، شرکت اسپیس ایکس در ادامه نوشت: ما آنها را « V۲ Mini» مینامیم. آنها نشان دهنده یک گام رو به جلو در قابلیت استارلینک هستند. « V۲ Mini» شامل فناوریهای کلیدی مانند آنتنهای آرایه فازی قدرتمندتر و استفاده از باند الکتریکی برای بک هال میشوند که به استارلینک اجازه میدهد تا چهار برابر ظرفیت بیشتری را در هر ماهواره نسبت به پرتابهای قبلی ارائه دهد. این بدان معناست که استارلینک میتواند پهنای باند بیشتری را با قابلیت اطمینان بیشتر فراهم کند و میلیونها نفر را در سراسر جهان به اینترنت پرسرعت متصل کند.
در تئوری آنتن، معمولاً منظور از آرایه فازی(Phased array) یک آرایه اسکن الکترونیکی شده است، یعنی آرایهای از آنتنهای کنترل شده توسط رایانه که پرتویی از امواج رادیویی تولید میکند که میتوان آن را بدون حرکت دادن آنتن به سمت نقطهای جهتدهی کرد.
اینترنت ماهوارهای استارلینک
هدف پروژه اینترنت ماهوارهای استارلینک(Starlink) که زیر نظر شرکت اسپیسایکس(SpaceX) متعلق به ایلان ماسک(Elon Musk) اداره میشود، رساندن اینترنت پر سرعت به بسیاری از نقاط جهان به خصوص مناطقی است که تا پیش از این دسترسی به شبکه اینترنت در آنها ممکن نبوده است. ایدهی استفاده از ماهوارهها برای اتصال به شبکهی جهانی اینترنت، موضوع جدیدی نیست به طوری که در اوایل دهه ۹۰ شرکت "Teledesic" برای انجام چنین کاری افتتاح شد. این شرکت و شرکتهای مشابه هنگامی که پس از ارسال ماهوارههای زیاد همچنان با مشکل اتصال ضعیف مواجه بودند، ورشکست شدند. با این وجود پروژه استارلینک تفاوتهای چشمگیری نسبت به سایر پروژهها دارد که از جملهی آنها میتوان به هزینه کمتر ارسال ماهوارهها به مدار، سرعت بیشتر و کاهش تاخیر در برقراری ارتباط اشاره کرد.
شرکت اسپیسایکس پروژه اینترنت ماهوارهای خود را با افتتاح تاسیسات توسعه ماهوارهای اسپیسایکس در ژانویه سال ۲۰۱۵ کلید زد که البته در آن زمان هنوز نامی نداشت. این شرکت تنها با ۶۰ مهندس شروع به کار کرد تا زمانی که در ژانویه سال ۲۰۱۷ تاسیسات دومی نیز به اجرای این برنامه اختصاص داده شد. در ماه اوت سال ۲۰۱۸ اسپیسایکس تمامی مراکز خود را ادغام کرد تا علاوه بر تحقیق و توسعه بر ساخت ماهوارهها تمرکز کند. ماسک در ابتدا اعلام کرده بود که قرار است ۴۰۰۰ ماهواره به مدار زمین ارسال شود و دو نمونه اولیه این ماهوارهها در ماه فوریه سال ۲۰۱۸ به مدار پرتاب شدند.
باید خاطرنشان کرد که ایلان ماسک سایر ماهوارههای استارلینک خود را به صورت گروهی و در تعداد بالا به مدار میفرستد و اولین مجموعهی ۶۰ عددی از ماهوارههای استارلینک در ماه مه سال ۲۰۱۹ سوار بر موشک فالکون ۹ همین شرکت به مدار پرتاب شدند و در فاصلهی ۵۵۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفتند. این مدار به قدری پایین است که ماهوارهها زمانی که از کار بیفتند توسط کشش سطحی زمین به سمت جو کشیده میشوند و تبدیل به زباله فضایی نمیشوند. در پایان سال ۲۰۱۹ اسپیسایکس از ۶۰ ماهوارهای که به مدار رفته بودند توانست با ۵۷ مورد ارتباط برقرار کند. از این تعداد ۴۵ مورد به ارتفاع مداری ۵۵۰ کیلومتری از سطح زمین رسیدند در حالی که پنج مورد همچنان اوج میگرفتند، پنج مورد قبل از افزایش ارتفاع مورد بررسی بودند و قرار بود دو مورد به سرعت از مدار خارج شده و وارد جو شوند تا روند بازگشت ماهوارهها به زمین آزمایش شود. اینترنت ماهوارهای استارلینک در حال حاضر در بیش از ۴۰ کشور فعال و قابل استفاده است اگرچه برای بهرهمند شدن از خدمات آن باید به تجهیزات این سرویس دسترسی داشت.
انتهای پیام
نظرات