به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، اخترشناسان یک سیاهچاله کلانجرم(ابرسیاهچاله) را یافتهاند که به نظر میرسد با قدرت از کهکشان اصلی خود به بیرون پرتاب شده است و در حال بردن بخشی از آن کهکشان با خود است.
این مشاهدات جدید که در مقالهای جدید در پایگاه پیشچاپ arXiv به تفصیل شرح داده شده است، نشان میدهد که چگونه این غول عظیم الجثه گروهی از ستارهها را به دنبال خود میکشاند.
این اولین شواهد رصدی مبنی بر این است که سیاهچالهها میتوانند از کهکشانهای میزبان خود به فضای بین ستارهای پرتاب شوند.
یک ابرسیاهچاله فراری
دانشمندانِ پشت این کشف، این سیاهچاله فراری را در مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل از کهکشان کوتوله RCP ۲۸ کشف کردهاند که تقریباً ۷.۵ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد.
آنها یک رگه روشن از نور را در این تصاویر شناسایی کردند که آنها را بر آن داشت تا با استفاده از تلسکوپ Keck در هاوایی رصدهای بعدی را از این منطقه انجام دهند.
آنها با دادههای تلسکوپ Keck مشخص کردند که این رگه بیش از ۲۰۰ هزار سال نوری وسعت دارد، به این معنی که عرض آن دو برابر کهکشان راه شیری است و احتمالاً از گاز فشردهای تشکیل شده است که ستارهساز است.
محققان این رگه گازی را تا مرکز کهکشان، جایی که معمولاً یک ابرسیاهچاله در آن قرار دارد، ردیابی کردند.
آنها به این نتیجه رسیدند که جرم این ابرسیاهچاله در حال فرار، ۲۰ میلیون برابر جرم خورشید خودمان است و با سرعت شگرف ۳.۵ میلیون مایل در ساعت (۵.۶ میلیون کیلومتر در ساعت) یا تقریباً ۴۵۰۰ برابر سرعت صوت از کهکشان خود دور میشود.
شواهد واضح از فرار این ابرسیاهچاله از کهکشان
ستاره شناسان تجزیه و تحلیل گستردهای از دادههای خود انجام دادند تا مشخص کنند که این رگه گازی حاصل از پدیده دیگری مانند فوارههای پرقدرت که از ابرسیاهچالهها پرتاب میکنند، نیست.
پیتر ون داکوم نویسنده ارشد این مطالعه و استاد فیزیک و نجوم در دانشگاه ییل میگوید: ما یک خط نازک را در تصویر هابل پیدا کردیم که به مرکز یک کهکشان اشاره داشت. با استفاده از تلسکوپ Keck در هاوایی متوجه شدیم که این خط و کهکشان به هم متصل هستند و سپس از تجزیه و تحلیل دقیق این ویژگی استنباط کردیم که در حال مشاهده سیاهچاله عظیمی هستیم که از کهکشان خارج شده و ردی از گاز و ستارگان تازه شکل گرفته به دنبال خود بر جای گذاشته است.
پژوهشگران بر این باورند که مشاهدات آنها اولین شواهد رصدی از پرتاب شدن یک ابرسیاهچاله به فضای بین ستارهای را ارائه میدهد.
ون داکوم میگوید: اگر این موضوع تایید شود، این اولین باری است که شواهد روشنی داریم مبنی بر این که سیاهچالههای کلانجرم میتوانند از کهکشانها فرار کنند.
انتهای پیام
نظرات