به گزارش ایسنا، «تئاتر میان شرق و غرب» یکی از مهم‌ترین آثار نیکولا ساوارزه در باستان‌شناسی تاریخ هنر نمایش و تاثیرپذیری فرهنگی آن است. نیکولا ساوارزه دوست و همکار ائوجنیو باربا و استاد دانشگاه ساپینزای رم در این کتاب بر روی فرهنگ‌پذیری نمایشی در میان ملت‌ها نور می‌افکند و از سحرگاهان تاریخ تا عصر حاضر به دادوستدهای نمایشی و شکل‌پذیری تئاتر مدرن می‌پردازد.
این کتاب منبعی موثر برای شناخت تاثیرها و ریشه‌هاست، از تاثیر و تبارشناسی تئاتر شرق بر تئاتر غرب و برعکس. از اهمیت نمایش و رقص در شرق بر تئاتر مدرن و تجربی. با خواندن این کتاب می‌توان به قابی واضح از سیر تئاتر در هر دو سوی جهان تا به امروز دست پیدا کرد.
ساوارزه در همکاری با باربا پژوهش‌های گران‌سنگی از جمله «هنر رازآلود بازیگر» و «پنج قاره تئاتر» را به انجام رسانده است.
نیکولا ساوارزه (متولد شهر رُم در ۱۶ دسامبر ۱۹۴۵) مورخ ایتالیایی و متصدی سرمقاله، شناخته شده است. نیکولا ساوارزه استاد تاریخ تئاتر و هنرهای نمایشی در دانشگاه دانشگاه ساپینزای رم، در دانشگاه لچه و در سدهای بولونیا بود. او در دهه ۸۰ همان کرسی را در دانشگاه‌های کیوتو و مونترال و اخیراً در دانشگاه سوربن پاریس در سال ۲۰۰۵ برعهده داشت و سرانجام استاد رشته‌های هنرهای نمایشی در دانشگاه رُم‌تری شد. در ۲۰۰۷ نمایشگاه باستان‌شناسی با نام «روی صحنه» (In Scaena) درمورد تئاتر رومی و خاستگاه آن در جهان یونان برگزار کرد.
در برشی از کتاب «تئاتر میان شرق و غرب» آمده است:
یک هدف اساسی دیگر در تئاتر دوره روشنگری میل به نمایش گذاشتن انسان‌هایی بود که نسبت به ساکنان اروپایی انحطاط زیستی کمتری دارند. انسان‌هایی طبیعی و بدوی یا به‌قولی وحشی. اینجا انسان سفیدپوست همچون اعقاب باستانی‌اش دوباره به مساله نژاد می‌پرداخت. سرخ‌پوستان، سیاه‌پوستان و بومی‌های جزایر اگرچه کم اما دیگر تنها پیکره‌های ساکن و ساکت نبودند.
انتهای پیام
نظرات