به گزارش ایسنا به نقل از فیگارو، نیکولا استورجن از نوامبر سال ۲۰۱۴ نخست‌وزیر یا وزیر اول اسکاتلند بوده است. او در آن زمان در پی همه‌پرسی استقلال اسکاتلند جانشین الکس سالموند شد. اکثریت مردم اسکاتلند به این همه‌پرسی رای منفی دادند.

استورجن طولانی‌ترین دوره وزیر اولی اسکاتلند را بر عهده داشته است.

وزیر اول اسکاتلند وظیفه ریاست کابینه این کشور را برعهده دارد که اداره اموری مانند آموزش و بهداشت به آن سپرده شده است.

مسئولیت مسائلی مانند امنیت ملی و سیاست خارجی اسکاتلند، برعهده دولت مرکزی اتحادیه پادشاهی بریتانیاست که ریاست آن برعهده ریشی سوناک است.

استورجن در سخنرانی استعفای خود گفت: اکنون بهترین زمان برای کناره‌گیری است. این هم برای من هم برای حزب و هم برای کشور درست‌ترین کار است.

درباره دلایل استعفای وی گفته شده که به نیکولا استورجن هشدار داده شده بود که پس از رسوایی بر سر کلینیک تاویستوک، دیگر نمی‌تواند نگرانی‌ها در مورد ارائه خدمات "مضر" وزارت بهداشت انگلیس به کودکان تراجنسیتی در اسکاتلند را نادیده بگیرد.

مرکز سندیفورد در گلاسکو که تنها کلینیک هویت جنسی کودکان در اسکاتلند را در خود جای داده است، از همان مدل مراقبتی «توافقی» مانند خدمات جنسیتی در کلینیک لندن پیروی می‌کند که پس از اینکه مشخص شد «ایمن» نیست، تعطیل شد.

ترس از ارجاع نامناسب صدها کودک بریتانیایی به دلیل داروهای بازدارنده بلوغ پس از افشای کتاب جدید هانا بارنز، روزنامه‌نگار بی‌بی‌سی، تشدید شده است. در سندیفورد، کودکان زیر 9 سال برای مسدودکننده‌های بلوغ ارجاع داده شده‌اند و مانند تاویستوک، تعداد زیادی از بیماران دارای شرایطی مانند اوتیسم هستند که برخی کارشناسان معتقدند ممکن است توضیح دیگری برای ناراحتی و سردرگمی آنها ارائه شود.

تحقیقات دقیق بارنز، دخالت نامناسب موسسات خیریه ترنس را در اجرای خدمات تاویستوک، کمبودهای عمده در به اصطلاح "پروتکل هلندی" که از دادن مسدود کننده‌های بلوغ به کودکان حمایت می‌کرد و پشیمانی کارکنان سابق را که در آنجا کار می‌کردند، آشکار کرد.

در یک فایل ضبط شده که سال گذشته توسط تلگراف به دست آمد، یک پزشک ارشد سندیفورد فاش کرد که کلینیک اسکاتلندی پروتکل هلندی را "نمونه‌ای از بهترین عملکرد" می‌داند. محافظه‌کاران اسکاتلند خواستار بازنگری مستقل شدند.

کتاب "بارنز" توضیح می‌دهد که چگونه برای کودکان از داروهای مسدودکننده بلوغ استفاده می‌شود تا به آنها فرصتی بدهد تا تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند به طور کامل در زندگی بعدی خود تغییر کنند، مثلاً با مصرف هورمون‌ها یا تحت عمل جراحی. با این حال، تقریباً همه افرادی که در یک مطالعه شرکت داشتند، هورمون‌های متقابل جنسی را مصرف کردند که پیامدهای پزشکی غیرقابل برگشتی مانند ناباروری دارد.

این باعث شد پزشکان از ترس این داروها کودکان را در یک "مسیر" پزشکی قرار دهند که تقریباً هرگز آن را رها نکردند.

یک بیمار بر اثر عوارض جراحی فوت کرد. سایر اقدامات بالینی نشان داد که ناراحتی در جنسیت و سلامت روان آنها یا بهبود نیافته یا بدتر شده است.

انتهای پیام