پدران زحمتکشی که در و دشت با گام‌هایشان آشنا است و نگاه‌شان حکایتی است از رازهای سر به مهر دلواپسی فرزندانش، پدرانی که روزی عطرشان تمام فضای خانه را می‌گرفت اما اکنون در خانه‌ی تنهایی با دلتنگی، روزهایشان را سپری می‌کنند. راهی خانه‌ی سالمندان محبت تبریز شدم خانه‌ای که امید پدران مهربان و خونگرم است، گویا این مرکز از مکان قبلی خود نقل مکان کرده از در که وارد می‌شوم بوی خاک و رنگ از ترمیم و بازسازی این مرکز خبر می‌دهد.

مدیر مرکز و مددکاران با استقبال گرم من را به داخل سالن راهنمایی می‌کنند این حجم از مهربانی در کارکنان این مرکز مرا به وجد می‌آورد خوشحالم از اینکه هنوز هم کسانی هستند که دل‌هایش مثل آب زلال است، کسانی که با جان و دل برای پدران این سرزمین خدمت می‌کنند. به سراغ پدرانی می‌رویم که شاید غم و اندوه دوری اذیتشان کند اما هنوز هم مهربانی از چشم‌های معصومشان محو نشده است.

با پدری حرف می‌زنم که مهر و عطوفت از چشمانش نمایان است او می‌گوید: ۸۲ سال سن دارم و اهل میانه، برای ترک و رهایی از اعتیاد به این مرکز مراجعه کرده‌ام.

از او که می‌پرسم آیا فرزندانت به دیدنت می‌آیند یا نه، می‌گوید: از بچه‌هایم راضی هستم به من سر می‌زنند و هرزگاهی با تماس‌هایشان جویای احوالم هستند.

این پدر می‌گوید: حدود دوماه است که به این مرکز آمده‌ام و هیچگونه احساس غربت نمی‌کنم، مددکاران و مدیر این مرکز بسیار خوش اخلاق و مهربان هستند و لحظه‌ای احساس دلتنگی نمی‌کنم.

به سراغ مردی می‌روم که گویا غمگین است، دلتنگی را در چهره‌ی خسته‌اش می‌بینم با او که صحبت می‌کنم می‌گوید: ۸۵ سال دارم البته به گفته‌ی مدیر مرکز گویی کمی سنش رو بالاتر گفته و جوان‌تر از این حرف‌ها است.

از او در رابطه با دلیل آمدنش به این مرکز می‌پرسم سکوت می‌کند و کمی بعد با چشمانی پر از اشک می‌گوید: دلتنگ خانواده‌ام هستم ولی آن‌ها به دیدنم نمی‌آیند معلوم بود که غم و اندوه فراوانی دارد ولی سکوت می‌کند و چیزی بروز نمی‌دهد. با اشاره به مدیر مرکز می‌گوید: خانم درخشان دخترم هستند از وقتی آمدم اینجا هر حرفی داشتم بهش گفتم واقعا زحمت‌کش هستند و به ما لطف دارند.

با پیرمرد عصا به دستی حرف می‌زنم که دور یک میز نشسته‌است او می‌گوید: ۷۸ ساله هستم و کارمند شرکت دخانیات بودم. در اثر حادثه‌ی زلزله از ناحیه سر به شدت آسیب دیدم بعد زلزله در ارومیه جراحی شدم و پسرم مرا به این مرکز آورد و هرزگاهی جویای احوالم می‌شوند.

 این پدر با اندکی دلخوری می‌گوید: از خانوادم به نسبت راضی هستم به دلیل وضعیت نامطلوبی که داشتم به اینجا آوردند که توسط مددکاران و پرستاران این مرکز معالجه شوم.

سرای امید پدران دلتنگ

با مرد بلند قامت سخن می‌گویم که بسیار خوش‌اخلاق و مهربان بود و از وقتی آمدم اینجا با شوق و ذوق در حال کمک به دوستانش است و گل‌های جدید مرکز را جابه جا می‌کند و می‌گوید من با این گل‌ها زندگی می‌کنم به پای حرف‌های این مرد با تجربه می‌نشینم می‌گوید: ۷۰ساله هستم و راننده تریلی و ماشین‌های سنگین بودم اما به دلیل مصرف مواد مخدر فلج شدم و برای ترک اعتیاد به این مرکز آمدم که الان حدود سه سال و چهار ماه است که ترک کرده‌ام و به طور کامل درمان شده‌ام.

او با بغضی طولانی می‌گوید: اینجا خانه‌ی امید ما و همه‌ی افرادی است که اینجا زندگی می‌کنند هر چند روز پدر پیش خانواده‌ام نبودم و این بسیار برایم غم انگیز بود ولی خود کرده را تدبیر نیست، خودم باعث همه‌ی این اتفاقات شدم.

این پدر دلسوز می‌گوید: از خانواده‌ام و کارکنان اینجا راضی هستم خانواده‌ام هرزگاهی به من سر می‌زنند و این برایم یک دنیا ارزش دارد که هنوز فراموشم نکرده‌اند.

سراغ مردی می‌روم که تبسم لحظه‌ای از صورت پر مهرش محو نمی‌شود، با او که حرف می‌زنم انگار نمی‌تواند حرف بزند ولی با چشمان معصوم و مهربانش به من خوشامد گویی می‌کند و برایم صندلی می‌آورد که بشنیم، پرده‌های مرکز را مرتب می‌کند و با خوشحالی بادکنک‌ها را برای تولد آماده می‌کند. از تولدی بگویم که برای پدران مهربان و دلسوز بهمن ماهی در این مرکز گرفته شد و من سعادت نصیبم شد تا در کنار این عزیزان باشم و برق خوشحالی را در چشمانشان ببینم.
وارد اتاق که می‌شوم پرتره‌ها و نقاشی‌های جذاب و زیبایی به چشم می‌خورد که با همین دست‌های پینه بسته بر روی کاغذ نقش بسته است.

وجود 9 مرکز نگهداری سالمند در آذربایجان شرقی

مدیرکل بهزیستی آذربایجان شرقی با بیان اینکه تعداد ۹ مرکز سالمند در استان فعالیت می‌کنند، گفت: هم اکنون ۴۳۴ سالمند در این مراکز نگهداری می‌شوند.

فرگل صحاف، با اشاره به فرهنگ بالای خانواده‌ها بیان می‌کند:  زیر یک درصد سالمند، در مراکز سالمندان استان نگهداری می‌شوند که این نشان از فرهنگ بالای خانواده‌ها و گویای این است که مراقبت از سالمندان در خانه‌ها اتفاق می‌افتاد.

او ادامه‌می‌دهد: مرکز سالمندان محبت تبریز اکنون پذیرای ۳۶ سالمند است با توجه به اینکه اکنون فضا بزرگتر شده تعداد پذیرش هم در طی روزهای آتی افزایش می‌یابد.

او اضافه می‌کند: تعداد ۵۷۵ مرکز روزانه و شبانه در سطح شهر فعالیت می‌کنند که به طور متوسط اگر ۵ نفر پرسنل در نظر گرفته شود نزدیک به سه هزار کادر تحصیل کرده در این مراکز مشغول به کار هستند.

صحاف بیان می‌کند: بالای ۹۰درصد فعالیت‌های بهزیستی به بخش‌های دولتی واگذار شده‌اند که این نشان دهنده‌ی اشتغالزایی و ارائه خدمات بهینه توسط مراکز غیر دولتی و در دسترس مردم است که جزء مهم‌ترین فعالیت‌های بهزیستی می‌باشد.

مدیر کل بهزیستی آذربایجان شرقی ادامه می‌دهد: در دهه فجر ۳۸ عنوان آماده‌ی افتتاح داریم که از مراکز و فعالیت‌های جدید رونمایی خواهد شد، که در این راستا ۹۳ مسکن معلول و مددجو نیز افتتاح شده است.

او می‌گوید: ۴۲۱ واحد مسکونی در سال ۱۴۰۱ افتتاح شده‌است که قریب به ۲۱ میلیارد وام‌ بلاعوض و ۱۲ میلیارد و ۳۵۰ میلیون نیز به عنوان وام قرض الحسنه، تسهیلات مسکن داده شده است.

وی از افتتاح ۷۱ واحد اشتغال خبر می‌دهد:  ۷۱ واحد اشتغال نیز در سراسر استان در حال افتتاح است که تعدادی توسعه اشتغال و حمایت‌های کارفرمایی و بیمه کارفرمایی، پیش فرمایی شده‌اند و تعدادی نیز کارگاه‌های جدید هستند که در اختیار معلولان و مددجویان قرار گرفته شده تا کارگاه‌های اشتغال زایی را افتتاح کنند که نوعی کارآفرینی است.

او ادامه می‌دهد: در سال ۱۴۰۱ تعداد ۵۰۶۰ نفر معلول به مبلغ ۲۷۵ میلیارد ریال و تعداد ۳ هزار و ۶۱۹ زن سرپرست خانوار به مبلغ ۱۷۲ میلیارد ریال اشتغال به کار شده‌اند می‌توان گفت که تقریباً آمار عملکردهای این اشتغال‌ها در مدت زمان ۱۵ ماه شکل گرفته است.

حفظ عزت نفس پدران سرزمین‌مان وظیفه همگانی است 

مدیر مسئول مرکز توانبخشی و نگهداری سالمندان محبت نیز می‌گوید: این مرکز در سال ۱۳۹۴ افتتاح شده است که در حال حاضر تعداد ۴۰ سالمند نگهداری می‌شوند و حدود ۱۶ پرسنل مشغول به کار هستند.

مهسا درخشان خاطر نشان می‌کند: این مرکز معمولا برای سالمندان بدسرپرست و بی سرپرست است که از طریق اورژانس اجتماعی، کلانتری و یا از بیمارستان‌های دولتی به این مراکز منتقل می‌شوند.

وی از شرایط اقتصادی می‌گوید: تا سال قبل به ازای هر سالمند دو میلیون تسهیلات داده می‌شد که از آذرماه سال جاری به سه میلیون رسیده است، سال قبل برآوردی که از مرکز گرفته شد حدود ۱۰میلیون هر سالمند به تسهیلات نیاز داشت ولی در حال حاضر به هر سالمند ۳میلیون تعلق می‌گیرد.

وی اضافه می‌کند: هر ماه ۱۲۰ میلیون تسهیلات به  این مرکز داده می‌شود که با این مقدار باید اجاره مکان، حقوق و بیمه‌ی پرسنل، وعده‌های غذایی، درمان سالمندان و غیره را پرداخت کرد به همین دلیل به کمک‌های مردمی و خیرین نیاز داریم.

درخشان، ادامه می‌دهد: متاسفانه خیرین و مردم با این دیدگاه که سالمندان دیگر عمر خود را کرده‌اند حاضر به کمک نیستند، در حالی که عمر دست خدا است و من و همکارانم باید کاری کنیم که عزت نفس این افراد جریحه دار نشود چون بالاخره این افراد پدران ما هستند و قبلا برای خودشان یلی بودند و برو بیایی داشتند.

وی ایجاد آرامش برای سالمندان را بزرگترین هدف مددکاران این مرکز عنوان کرده و می‌افزاید: در این مرکز روانپزشک و روانشناس و یک معلم نقاشی نیز داریم که روی مشکلات و بیماری‌های روحی روانی سالمندان کار می‌کنند و با استفاده از روش‌هایی مثل بازی درمانی و ورزش درمانی و کلاس‌های نقاشی به فکر بهبود وضعیت آن‌ها هستیم.

ئی با ابراز ناراحتی می‌گوید: متاسفانه برخی خانواده‌ها شرایط اقتصادی و خانوادگی مناسبی ندارند و علارغم میل باطنی قادر به نگهداری از والدین خود نیستند و در اینگونه موارد ما سعی می‌کنیم این افراد را بپذیریم که در آسایش باشند و خانواده‌ها آسیب نبیند.

مدیر مرکز توانبخشی و نگهداری سالمندان محبت خاطرنشان می‌کند: ما هر کاری کنیم این مرکز مثل خانه‌ی خودشان نمی‌شود ولی سعی می‌کنیم  نیازهایشان را برطرف کنیم تا بتوانند باقی عمرشان را با آسایش و آرامش سپری کنند.

او در پایان بیان می‌کند: دعای خیر این عزیزان همیشه بدرقه‌ی راهم بوده و توانستم همه‌ی این سال‌ها این مرکز را اداره  و مونس و همدمی برای این پدران گران قدر باشم.

انتهای پیام