به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، در مطالعه‌ای که به تازگی توسط دانشگاه دهلی انجام شده، ۹۲ لانه فسیلی از برخی از عظیم‌ترین دایناسورهای هند، یعنی خانواده تیتانوسورها کشف شده است.

بر اساس یک بیانیه مطبوعاتی که امروز منتشر شد، کشف بیش از ۲۵۰ تخم دایناسور حفظ شده اطلاعات دقیقی در مورد زندگی تیتانوسورها در شبه قاره هند به دانشمندان ارائه می‌دهد.

تیتانوسور(titanosaur) نام یک بالاخانواده از بزرگ‌منخران(ماکروناریا) است. تیتانوسور دایناسوری با گردن و دُم دراز بوده که روی چهار پا حرکت می‌کرده و حدود ۹۰ میلیون سال قبل در دوران کرتاسه می​زیسته است. وزن این دایناسور علف‌خوار حدود ۱۵۰ تن و طول این جانور حدود ۴۰ الی ۴۵ متر بوده است.

تیتانوسورها چگونه تولید مثل می‌کردند؟

به خوبی شناخته شده است که استخوان‌ها و تخم دایناسورها از دوره کرتاسه پسین (۱۰۰.۵ میلیون سال پیش تا ۶۶ میلیون سال پیش) در گروهی از سنگ‌ها به نام «سازند لامتا»(Lameta Formation) در دره نارمادا در مرکز هند وجود دارد.

نویسندگان این پژوهش جدید، ۶ گونه مختلف تخم دایناسور را شناسایی کرده‌اند که نشان‌دهنده تنوع بیشتری از تیتانوسورها نسبت به آنچه قبلاً برای این منطقه شناخته شده بود، است.

این گروه از چیدمان لانه‌ها دریافتند که این دایناسورها تخم‌های خود را در گودال‌های کم عمق و مشابه با تمساح‌های امروزی دفن می‌کرده‌اند.

برخی از بررسی‌ها روی این تخم‌ها مانند مورد نادر یک تخم با دو پوسته نشان می‌دهد که تیتانوسورها دارای فیزیولوژی تولید مثلی مشابه پرندگان بوده‌اند و ممکن است همانطور که در پرندگان امروزی دیده می‌شود، تخم‌های خود را به صورت متوالی گذاشته باشند.

این لانه‌های تخم‌گذاری چه چیز دیگری را در مورد تیتانوسورها نشان می‌دهند؟

در حالی که هنوز تعیین جزئیات رفتارهای تولید مثلی دایناسورها محل بحث است، این لانه‌های فسیلی که درست متعلق به قبل از پایان دوره دایناسورها هستند، دانشمندان را یک قدم به آن نزدیکتر می‌کنند.

هارشا دیمان، نویسنده اصلی این پژوهش، گفت: تحقیق ما وجود لانه‌های تخم‌گذاری گسترده از دایناسورهای تیتانوسور در منطقه مورد مطالعه را نشان داده است و بینش‌های جدیدی را در مورد شرایط حفظ لانه و استراتژی‌های تولید مثل این دایناسورها درست قبل از انقراض ارائه می‌دهد.

گانتوپالی وی‌آر، سرپرست این گروه پژوهشی نیز می‌گوید: این لانه‌های تخم‌گذاری دایناسورها از شرق به غرب در گستره‌ای حدود ۱۰۰۰ کیلومتری را در مرکز هند پوشش می‌دهند که یکی از بزرگترین محل‌های تخم‌گذاری دایناسورها در جهان است.

این پژوهش در مجله PLOS ONE منتشر شده است.

انتهای پیام