دکتر موسی رضایی که در زمان بمباران کارگاه فنی دانشگاه تبریز دانشجو بوده و سپس در مسئولیت کارگاه فنی و پستهای دیگر در دانشکده فنی خدمت کرده است، در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: دانشگاهیان و اقشار مختلف مردم در طول هشت سال دفاع مقدس در قالب نیروهای داوطلب و بسیجی در جبههها حاضر میشدند و دانشگاه تبریز نیز در این رابطه نقش بسیار پررنگی دارد.
وی با بیان اینکه دی ماه نیز ویژگی خاصی داشته و حوادث بزرگی در این ماه رخ داده که موظف به تبیین آن در جامعه امروزی هستیم، یادآور شد: دانشگاهیان نقش موثری در جبههها داشتند که حماسه دانشجوی شهید سید حسین علمالهدی و حدود ۶۰ نفر از همرزمانش در ۱۶ دی ماه در هویزه از جمله حماسههای دانشجویان در اوایل جنگ تحمیلی است؛ دانشجویان دانشگاه تبریز نیز در طول هشت سال دفاع مقدس، در قالب نیروهای بسیجی و داوطلب در جبههها حضور مییافتند و شهدای ۲۷ دی نیز همان افراد، دانشجویان و کارشناسانی بودند که به نحوی در جبههها نیز حضور داشتند.
وی با اشاره به اینکه در دوران دفاع مقدس تمام اقشار مردم و به ویژه قشر دانشجو وظیفه دفاع از جبههها را داشتند، یادآور شد: امام راحل تاکید کرده بودند که جنگ در راس امور قرار دارد و بر این اساس شهدای ۲۷ دی نیز با نمایش ولایتمداری، جنگ را در اولویت و راس امور قرار داده و به طرق مختلف در جبههها و پشت جبههها حضور داشته و فعالیت میکردند.
معاون دانشجویی دانشگاه تبریز با تاکید بر اینکه این شهدای بزرگوار الگوهایی هستند که جامعه امروز بدان نیاز دارد، گفت: متاسفانه آنگونه که باید این ارزشها تبیین نشده و شاید جوانان و دانشجویان آنچنان که باید با این ارزشها آشنا نیستند و در واقع ما کوتاهی کردهایم، چه بسا در برخی مواقع با اعمال خود این قصور اتفاق افتاده است؛ لذا اگر بخواهیم به دنبال الگوهای واقعی ولایتمداری و عشق به میهن بگردیم، باید میان همین دانشجوها و شهدای ۲۷ دی جستوجو کنیم.
وی با اشاره به بمباران ۲۷ دی و با بیان اینکه دانشگاه تبریز از این جهت دارای ویژگیهای خاصی است که سایر دانشگاه ندارند و چه بسا در دنیا نیز نمونهای خاص است، ادامه داد: در دوران دفاع مقدس، تمام ابرقدرتها پشت سر صدام و حامی وی بوده و ماشین جنگی عراق را تجهیز و حمایت میکردند و در مقابل، ملت ایران تنها بودند و معدود کشورها تا حدی از ایران حمایت میکردند؛ علاوه بر این تنهایی، در تحریم کامل قرار داشتیم و نمیتوانستیم هیچ سلاح و ادواتی از سایر کشورها تهیه کنیم که در این شرایط مهمترین ملزومات جنگی ما، تهیه ادوات و مهمات بود.
وی با اشاره به اینکه ضرورت ایجاب میکرد در تمام قسمتهای کشور و از جمله در دانشگاه تبریز مهمات جنگی تهیه شود، گفت: چنین تصور نکنیم که صرفا کارگاهی بوده و ادواتی تولید میشده، بلکه بحث فراتر از اینها بوده و دانشکده فنی دانشگاه تبریز نمود ولایتمداری بود، چراکه دانشجویان در زمان امتحانات که مهمترین فعالیتشان باید درس خواندن باشد، حتی تا یک بامداد مشغول تامین مهمات جنگی بودند و این موضوع، وظیفه شناسی دانشجویان را نشان میدهد.
رضایی با اشاره به شب حادثه ۲۷ دی، گفت: در زمان وقوع حادثه که زمان امتحانات بود، در خوابگاه امام بودیم و میدانستیم که دانشجویانی در دانشکده فنی مشغول فعالیت هستند، ساعت از ۲۲ روز شنبه ۲۷ دی ماه گذشته بود که صدای بمباران در تمام نقاط شهر به گوش رسید و نیم ساعت بعد متوجه شدیم دانشگاه تبریز هدف حمله هوایی قرار گرفته و متاسفانه حادثه غمبار ۲۷ دی رخ داده است.
ضرورت احیای کارگاه و ایجاد زیارتگاه برای شهدای ۲۷ دی
وی در ادامه سخنانش با اشاره به یادمان و زیارتگاه شهدای ۵۹ هویزه و با بیان اینکه در کنار احیای کارگاه فنی، برای شهدای ۲۷ دی نیز باید چنین مکانی فراهم شود، گفت: واقعه ۲۷ دی باعث شده دانشگاه تبریز به عنوان مشهدالشهدای دانشگاههای کشور نامیده شود و معتقدم "موزه بودن" برازنده این مکان نیست، بلکه آرمانها و ارزشهای موردنظر شهدا باید همهگیر و تبیین شود.
وی با بیان اینکه معتقدم ابتدا باید کارگاه احیا شده و همان فعالیتهایی که آن زمان توسط دانشگاهیان انجام میشده، امروز با تجهیزات بیشتر و کاملتر به رسالت فنی خود عمل کنند، ادامه داد: از سویی هم بخشهایی از آن مکان به ایجاد زیارتگاه و تبیین آرمانهای شهدا و فعالیتهای فرهنگی تخصیص یابد، چراکه میتواند قشر دانشجو را با آرمان و ارزشها آشنا کند.
معاون دانشجویی دانشگاه تبریز، با بیان اینکه خواست و هدف دشمن، بیگانگی دانشجویان و دانشگاهیان از ارزشها و افتخارات وطن و همچنین ترسیم مسیر انحرافی برای آنان است، افزود: تبیین افتخارات و ارزشهای شهدای ۲۷ دی و همچنین احیای کارگاه که امروز اراده آن وجود دارد، از جمله ضروریات بوده و میتواند با همکاری نهادها و هنرنمایی هنرمندان، مشهدالشهدای دانشگاه تبریز در آن محل ایجاد شود که این امر اثرگذاری بسیاری خواهد داشت.
انتهای پیام
نظرات