به گزارش ایسنا، «فرهنگ لغات اجرا و تئاتر معاصر راتلج» اولین راهنمای معتبر آلفابتیک برای ۳۰ سال تئاتر و اجرای اخیر است.

این کتاب به همت یکی از پیشروترین محققان و دانشمندان معاصر جهان تئاتر نگاشته شده است و ما را از اکتیویسم (کنشگری) تا زپینگ (زاپ کردن) می‌برد و همه چیز را از هنر بدن و فلش موب تا مولتی مدیا و پسامدرنیسم تحلیل می‌کند.

چیزی که ما به عنوان «اجرا» و «درام» می‌شناسیم در دهه‌های اخیر تغییرات زیادی را متحمل شده است و البته که به لطف مداخله‌های ارتش مجهز تئوریسین‌ها، از دریدا تا رانسیر، شیوه تعریف، استفاده و نقد این اصطلاحات و عبارات نیز تغییر کرده است. فرهنگ لغات پاتریس پاوی نقشه مسیر ضروری برای این منطقه حساس فراهم کرده است؛ کتابی که قفسه تئاتر هیچ کتابخانه‌ای نباید بدون آن باشد.

پاتریس پاوی (متولد ۱۹۴۷) استاد مطالعات تئاتر در دانشگاه کنت در کانتربری انگلستان (بریتانیا) بود و در آنجا در پایان سال تحصیلی ۲۰۱۵/۲۰۱۶ بازنشسته شد. او به طور گسترده در مورد اجرا نوشته است و مطالعات و تحقیقات خود را عمدتا در نشانه‌شناسی و بین فرهنگی در تئاتر متمرکز کرده است. او در سال ۱۹۸۶ جایزه ژرژ جماتی را دریافت کرد.

مترجم در بخشی از یادداشت خود بر این کتاب آورده است:

ارزش این کتاب نه فقط در ماهیت واژه‌نامه‌ای و دایره‌المعارف گونه آن بلکه در خلق و معرفی زبان مشترکی است که همه‌ علاقه‌مندان به تئاتر، هنرهای اجرایی و مطالعات مربوط به آن‌ها، از سراسر جهان می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند و از طریق این زبان مشترک با یکدیگر تعامل داشته باشند. شاید به جرات بتوان گفت که مهم‌ترین کارکرد این واژه‌نامه ابهام‌زدایی از واژگان و اصطلاحات تئاتری است که تاکنون به اشتباه استفاده می‌شدند.

از پاتریس پاوی همچنین کتاب «میزانسن معاصر اجرای تئاتر در آغاز هزاره سوم» با ترجمه علی حاجی‌ملاعلی در ۴۸۸ صفحه و با قیمت ۲۵۰ هزار تومان در انتشارات نیماژ منتشر شده است.

این کتاب از ۱۳ فصل «میزانسن از کجا آمده است؟»، «جدیدترین رویکردها در میزانسن»، «تفاوت میزانسن و اجرا»، «گرایش‌های طراحی صحنه در فرانسه»، «میزانژو متون معاصر»، «مسئله‌ بینافرهنگی»، «تئاتر در دیگر کشورها»،« رسانه‌ها روی صحنه»، «واسازی میزانسن پست مدرن»، «تئاتر فیزیکال و دراماتورژی بازیگر»، «تفسیر نمایشنامه‌های کلاسیک»، «نمایش مصیبت روی صحنه» و «جمع‌بندی» تشکیل شده است.

کتاب «میزانسن معاصر اجرای تئاتر در آغاز هزاره سوم» به اجرای تئاتر در ربع آخر قرن بیست و ربع اول قرن بیست‌ویک می‌پردازد. مفاهیمی همچون هنر اجرا، تئاتر فیزیکال، اجراهای پست‌مدرن، تئاترهای بینافرهنگی و آیینی، اجراهای رسانه‌ای و اجراهای اقتباسی را بررسی می‌کند. هنرمندان و آثار آن‌ها را معرفی کرده و با نظریات فرهنگی می‌سنجد. پرفسور پاتریس پاوی استاد مطالعات تئاتر و اجرا و مدرس دانشگاه پاریس است.

میزانسن از کجا آمده و چه مسیری را طی کرده است؟ این پرسشی است که اساسا درباره‌ بشریت نیز صدق می‌کند و موضوعی است بسیار گسترده و فراگیر. برای اینکه بفهمیم میزانسن چه هدفی داشته و دارد باید ببینیم اصطلاح و نظریه‌ میزانسن از کجا آمده است؟ چرا میزانسن از حدود سال ۱۸۸۰ بُعد جدیدی پیدا کرد؟ دوره‌ای که پیتر شوندی آن را عصر «درام مدرن» (۱۹۵۰-۱۸۸۰) می‌داند. در آن زمان چیزها معمولا مبتنی بر یک نظام مشخص روی صحنه قرار داده می‌شدند. اما با ظهور ناتورالیسم و آنگاه سمبولیسم بود که میزانسن چیزی فراتر از یک تکنیک شد. بدین معنا که خود هنر بود. حتی گاهی خود را از متن جدا می‌کرد. عملی صحنه‌ای بود که می‌خواست قواعد خود را داشته باشد.

انتهای پیام