اگرچه استان قزوین قطب صنعتی کشور بوده و سیاست‌های آن بر جذب و حمایت از سرمایه‌گذار در صنایع مختلف است؛ اما زیرپوست این استان صنعتی با چندین شهرک فعال و پویا، شرکت‌های ریشه‌داری هستند که علی‌رغم دارا بودن سابقه و تجربه با مشکلات حاشیه‌ای درگیرند و از کار اصلی خود که تولید و توزیع محصول، اشتغال آفرینی و کمک به گردش چرخ اقتصاد استان است، بازمانده‌اند.
در خبرگزاری ایسنا پای درد دل صنعتگران و فعالان عرصه تولید نشسته‌ایم که سنگ‌اندازی برخی مسئولان که بانگ حمایت از تولیدکننده را سر می‌دادند آن‌ها را با وضعیت اسفناکی مواجه کرده است.
سرنوشت لبنیات نمونه در قزوین چه شد؟
خیرالله کاظمی «مدیرعامل شرکت آرین شیر البرز با برند لبنیات نمونه» تولیدکننده باسابقه‌ای است که به همراه سه برادر دیگرش که میانگین سنی‌شان ۷۲ سال است، عمر خود را پای تولید دستی و صنعتی محصولات لبنی گذاشته‌اند و در این میان ۲ سال پیاپی صادرکننده نمونه استان قزوین معرفی شده‌اند؛ این فعال صنعتی بالغ‌بر چهل سال است که عمر خود را به‌پای رونق فعالیت‌های تولیدی این استان صرف کرده؛ اما امروز، به دلیل ورشکستگی حال و روز خوبی ندارد.
وی در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: محل کار ما در خیابان فردوسی شهر قزوین بود و تنها توزیع‌کننده شیر یارانه‌ای در استان بودیم، در زمان فعالیت‌هایمان هیچ کارخانه شیری در قزوین نبود و با سختی و مبلغی بیشتر، سهمیه استان را از اراک و زنجان تهیه کرده و اقدام به توزیع آن در سطح قزوین می‌کردیم.
این تولیدکننده باسابقه قزوین عنوان می‌کند: در سال ۱۳۸۲ استاندار وقت با ارائه طرح‌های حمایتی و پشتیبانی ساخت شرکت لبنیات را به ما پیشنهاد داد و عنوان کرد زمین رایگان در اختیار شرکت قرار خواهد داد و ما با سرمایه اولیه خود وارد کار شدیم اما پس از چندی، قیمت زمین از ما گرفته شد و دیگر زمین رایگانی که قولش را داده بودند، وجود نداشت.
وی ادامه می‌دهد: در آن سال مبلغ یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان از بانک ملت و از سهمیه بنگاه‌های زودبازده تسهیلات اخذ کردیم و ۲ سالی فعالیت و تولید خوبی داشتیم؛ مبنای کار دستگاه‌ها تولید شیر یارانه‌ای بود که متأسفانه با اقدامات دولت نهم و قطع توزیع شیر یارانه‌ای خطوط تولید ما متوقف شد و با ورشکستی مطلق مواجه شدیم.
کاظمی خاطرنشان کرد: برای فعالیت مجدد با چهار تن از برادرانم که شرکای من بودند، منازل مسکونی خود را گرو بانک گذاشتیم تا مبلغ ۷۱۰ میلیون تومان از بانک پاسارگاد برای خرید دستگاه پُر کن شیر، جهت راه‌اندازی خط تولید ماست و دوغ تسهیلات بگیریم و همچنان در بازار حضور داشته باشیم. این را هم بگویم که در آن ۲ سال فعالیت، به‌عنوان صادرکننده نمونه استان معرفی شدیم و در مرزهای کشور برای صدور کالا با یکی از شرکت‌های لبنیاتی مطرح رقابت می‌کردیم.
وی با ابراز تأسف ادامه می‌دهد: در ادامه مسیر با مشکل دیگری مواجه شدیم و آن تعیین ۷٪ عوارض گمرک برای لبنیات بود. همچنین در آن زمان همکاری بین عربستان، عراق و کشورهای همسایه بازار مصرف ما را از دستمان گرفت؛ اما تلاش کردیم تا با ضرر و زیان و به هر نحوی کارخانه را سر پا نگه‌داریم؛ در همین برهه بود که بانک‌ها یکی پس از دیگری ناجوانمردانه و با بهانه‌های واهی در پی وصول سودهای سرسام‌آور خود روی کار آمده و با اقدامات به اصطلاح قانونی خود، کارخانه را به تعطیلی کشاندند.
این سرمایه‌گذار قزوینی بیان می‌کند: تعطیلی کارخانه توسط بانک‌ها در حالی بود که تمام پول بانک تأدیه شده بود و آن‌ها تسهیلات را با سود بالغ‌بر ۴۰٪ برای ما محاسبه کرده بودند.
کاظمی تصریح می‌کند: از هر ۲ بانک شکایت کردیم و در مراحل رسیدگی هستیم اما از مسئولان استان گله‌مندم که کسی مقابل اقدامات ویرانگر بانک‌ها را نمی‌گیرد؛ ما اگر گرفتار مکر بانک‌ها نبودیم هرگز به چنین وضعی دچار نمی‌شدیم، وقتی ۲ سال صادرکننده نمونه معرفی شدیم یعنی توان تولید و فروش محصول با بهترین کیفیت را داریم و همواره سه عامل مهم تولید، بازار و فروش برای ما فراهم بود.
این مدیر شرکت در پایان می‌گوید: مشت نمونه خروار است و مسئولان علی‌رغم شعارهایی که سر می‌دهند، در عمل حمایتی از تولیدکننده و سرمایه‌گذاری که ناخواسته در آستانه نابودی قرارگرفته، ندارند. شرکت آرین شیر البرز پنجاه نفر نیروی انسانی داشت که امروز تنها یک نگهبان در آن دیده می‌شود، فضای کارخانه آماده است و منتظر حکم دادگاه هستیم تا بتوانیم مجدد روی پای خود بایستیم و خط تولید پنیر و پنیر پیتزا را به تولیدات شرکت اضافه کنیم.
وقتی صنعت سیاست‌زده می‌شود
مرتضی چیتگر از دیگر سرمایه‌گذارانی است که درزمینهٔ تولید چرم به مدت ۶ سال در این استان فعال بود. وی بابیان اینکه، قزوین استانی سیاست زده است، می‌گوید: به دلایل برخی نگاه‌های سیاسی در زمان فعالیتم، از حمایت بازماندم درحالی‌که اگر استعداد، ظرفیت و سرمایه‌ام را در استان‌های مجاور برده بودم، شاید امروز به یکی از موفق‌ترین شرکت‌های تولیدی محصولات چرم تبدیل‌شده بودم.
چیتگر بابیان اینکه، در سال جاری موفق شده تا پس از سال‌ها روی پا بایستد و بدهی‌های حاصل از سرمایه‌گذاری در قزوین را صاف کند، بیان می‌کند: سرمایه‌ام را در استان زنجان برده‌ام و در آن استان از صفر شروع به کارکرده‌ام.
وی ادامه می‌دهد: متأسفانه مدیران این استان نه‌تنها عزمی برای حمایت از سرمایه‌گذار و تمایل به انجام کارهای مردم ندارند بلکه کارشکنی می‌کنند و جان را به لب سرمایه‌گذار می‌رسانند تا دلسرد شود و برود.
این سرمایه‌گذار بیان می‌کند: بروکراسی اداری در قزوین بسیار پیچیده است و بانک‌ها کوچک‌ترین همکاری را با واحدهای تولیدی نمی‌کنند. با تغییر استاندار قزوین و اعضای دولت وضعیت کنونی را نمی‌دانم حدس بزنم اما زمان استاندار سابق قزوین بارها جلساتی در استانداری تحت عنوان نشست هم‌اندیشی با سرمایه‌گذاران بخش خصوصی برگزار شده بود و در تمام این جلسات به بانک‌ها تأکید بر همکاری هرچه بیشتر می‌شد اما در واقعیت و اجرا هیچ حمایتی ندیدیم.
وی می‌گوید: برای اخذ مجوز و فعالیت در قزوین، بسیار دوندگی کردیم اما پس‌ازآن همه فعالیت، به‌سادگی کنار گذاشته شدیم. البته ناگفته نماند که مدیران در عمل شعارهای خوبی می‌دادند اما زمانی که برای رفع مشکل نزد آن‌ها می‌رفتیم، فقط درگیر نامه و کاغذبازی بودند.
حمایت از سرمایه‌گذارانی که در راستای طرح آمایش عمل می‌کنند
رضا صفاری مدیر شرکت شهرک‌های صنعتی استان قزوین در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با وضعیت جذب سرمایه در استان اظهار می‌کند: عمدتاً ارگان‌هایی همچون شرکت شهرک‌های صنعتی استان، سازمان سمت و حوزه اقتصادی استانداری برای جذب سرمایه‌گذار مسیر سخت و پیچیده‌ای را دنبال نمی‌کنند چراکه قرارگیری قزوین در محدوده خارج از شعاع ۱۲۰ کیلومتری استان تهران، دسترسی به جمعیت و امکانات مهیا در این استان، سبب شده تا سرمایه‌گذاران رغبتی ذاتی برای صرف سرمایه در این استان داشته باشند.
وی می‌گوید: هنر سیستم اقتصادی استان باید معطوف به جذب سرمایه‌گذارانی شود که در راستای طرح آمایش استان عمل کنند، صنعتی مورد حمایت قرار گیرد که در راستای زنجیره ارزشی صنایع دیگر استان باشد و همچنین نیازمند امکانات زیربنایی کمتری باشد؛ تا هزینه‌های سرمایه‌گذاری در استان کاهش یابد و لزوماً شرایط دانش‌بنیانی داشته و بتواند با صرف هزینه‌های کم، ارزش‌افزوده بیشتری برای استان تولید کند؛ مدیران استان باید هنر مدیریتی خود را در این زمینه به‌کارگیرند و در جذب سرمایه‌گذار کیفیت را بر کمیت ارجحیت دهند.
مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان قزوین ضمن بیان اینکه کلیه اقدامات ما بر اساس طرح آمایش استان است، عنوان می‌کند: اگرچه جذب سرمایه‌گذار از سوی ما هدفمند شده؛ اما در اکثر شهرک‌های صنعتی استان تقسیم اراضی به اتمام رسیده و با همکاری مدیریت استان و سازمان برنامه‌وبودجه در پی توسعه زیربنایی این شهرک‌ها هستیم تا فرصت برای ورود سرمایه‌گذاران جدید به استان فراهم شود.
همچنان گلایه از بانک‌ها وجود دارد
وی بابیان اینکه ورود سرمایه‌گذاران به استان قزوین توجیه اقتصادی دارد خاطرنشان می‌کند: سهولت در دسترسی به مواد اولیه و فروش محصولات تولیدی یکی از محاسن این استان است. همچنین بسیاری از صنایع مستقر در استان، تکمیلی هستند؛ راه‌اندازی یک واحد تولیدی جدید می‌تواند در راستای تأمین مواد اولیه و یا تأمین بخشی از فرآیند تولید سبب شود تا نیاز استان به پایتخت کمتر شود. بنابراین از هر لحاظ جذب سرمایه‌گذار، توجیه اقتصادی خود را در تمامی حوزه‌ها دارد.
صفاری در رابطه با مشکلات برخی سرمایه‌گذاران تصریح می‌کند: هر طرح اقتصادی که ارائه می‌شود باید پیوست توجیه اقتصادی داشته و میزان آورده سرمایه‌گذار و مقدار مشارکت بانک و صندوق مالی در آن مشخص باشد که اگر توجیه طرح مناسب باشد بانک‌ها هم اقدام به مشارکت خواهند کرد.
وی ادامه می‌دهد: متأسفانه اخیراً بازخوردی که از سرمایه‌گذاران در این زمینه دریافت می‌کنیم مناسب نیست و حکایت از مشارکت پایین بانک‌ها در راه‌اندازی طرح‌های اقتصادی دارد و هر چه طرح از توجیه اقتصادی قوی هم برخوردار باشد، عدم همکاری بانک سبب بر زمین ماندن آن طرح خواهد شد.
مدیر شرکت شهرک‌های صنعتی استان قزوین اظهار می‌کند: از سوی دیگر هزینه‌های سود بانکی و نرخ شورای پول و اعتبار برای بهره بانکی با شرایط تورم و نرخ بهره فاصله بسیاری دارد که قیمت تمام‌شده پول را در سیستم بانکی بالابرده؛ اما این درحالی است که بسیاری از واحدهای صنعتی طرح‌های خود را معطوف به دریافت تسهیلات بانکی تعریف کرده‌اند که در مرحله اجرا تعادل را بر هم می‌زند.
وی در ادامه از تسهیلات و طرح‌های تشویقی شرکت شهرک‌های صنعتی برای سرمایه‌گذاران جدید می‌گوید: اخیراً شرایطی فراهم آمده که سرمایه‌گذار با پرداخت نهایتاً ۳۰ درصد از قیمت زمین، مابقی هزینه را بدون سود و به‌صورت اقساطی پرداخت می‌کند، حتی برای پرداخت ۲ قسط با دیرکرد ۶ ماهه هیچ هزینه اضافه‌ای دریافت نمی‌شود. این طرح تشویقی، گام مهمی برای سهولت سرمایه‌گذاری در استان قزوین محسوب می‌شود.
صفاری در ادامه یادآوری می‌کند: یکی دیگر از مشوق‌هایی که برای جذب سرمایه‌گذار وجود دارد، راه‌اندازی پیش از موعد است، بدین صورت که اگر طرحی، قبل از زمان‌بندی ارائه‌شده به بهره‌برداری برسد، ۵۰٪ اقساط باقیمانده آن بخشیده خواهد شد.
وی در رابطه با صنایعی که در آستانه ورشکستگی قرارگرفته‌اند؛ تأکید می‌کند: این واحدها شناسایی‌شده و در کارگروه اقتصاد مقاومتی استان مشکلاتشان احصاء می‌شود. اگر پای نهاد و ارگانی دولتی در میان باشد با دعوت از آن‌ها و استفاده از ظرفیت‌های موجود در ستاد، طی مصوباتی مشکل شرکت مرتفع خواهد شد.
این مسئول با اشاره به کارگروه کلینیک صنعت تصریح می‌کند: همچنین کارگروهی تحت عنوان کلینیک صنعت وجود دارد که به مشکلات صنعتگران می‌پردازد؛ اگر مشکل در بخش خصوصی بوده و مواردی همچون مشکل شرکا، نقدینگی، توجیه طرح و موارد این‌چنینی برای صنعت معضل باشد؛ برای رفع مشکل، صنعتگر به مسئولان ذی‌ربط معرفی می‌شود.
به گزارش ایسنا، جذب سرمایه و بالا بردن انگیزه سرمایه‌گذاری حمایت‌ها و توجه بیشتری را می‌طلبد و تنها در مقام سخن نمی‌توان ادعای حمایت از تولید و بخش خصوصی کرد و در وادی عمل پشت تولیدکننده را خالی گذاشت. اگرچه بین حرف تا عمل مسئولان فرسنگ‌ها فاصله وجود دارد اما تأمین امنیت اقتصادی به‌دوراز تنش اولین قدم برای جذب و نگهداشت سرمایه‌گذار در استان است که امید است مسئولان ارشد استانی به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند.
انتهای پیام
نظرات