به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، پژوهشگران دانشگاه‌های لوئیزویل(Louisville)، اوربیتال مدیسن(Orbital Medicine) و پردو(Purdue) در حال توسعه فناوری‌هایی هستند که هدف آنها تنظیم و محدود کردن خونریزی و تسهیل جراحی در فضا است.

بر اساس بیانیه مطبوعاتی ناسا، برنامه "فرصت‌های پرواز" در ناسا به پیشرفت نوآوری در پیشرفت‌های پزشکی مبتنی بر فضا کمک می‌کند.

دکتر جورج پانتالوس پژوهشگر ارشد سیستم مدیریت مایعات جراحی(SFMS) از دانشگاه لوئیزویل می‌گوید: انجام جراحی در فضا چیزی نیست که ما هنوز مجبور به انجام آن باشیم، اما هرچه از زمین دورتر می‌شویم، احتمال بیشتری وجود دارد که به قابلیت‌های پزشکی گسترده‌تری نیاز داشته باشیم و به دلیل محیط ریزگرانش، جراحی و مراقبت از زخم در فضا بسیار چالش برانگیز خواهد بود.

پژوهشگران این مطالعه در تاریخ ۱۵ و ۱۶ نوامبر، آزمایش‌هایی را در شرایط ریزگرانش که توسط پرواز یک هواپیما شبیه‌سازی شده بود، انجام دادند و جدیدترین پیشرفت‌های SFMS را آزمایش کردند.

این سیستم در هواپیمای اصلاح‌شده G-FORCE ONE متعلق به شرکت Zero Gravity Corporation راه‌اندازی شد که پروازهای شبیه‌ساز شرایط ریزگرانش را به طور مختصر و کوتاه مدت برای پشتیبانی از آزمایش‌های فناوری در یکی از چالش‌برانگیزترین محیط‌های فضایی ایجاد می‌کند.

جراحی در فضا

لخته‌های خون و مایعات دیگر حاصل از محل‌های جراحی یا زخم‌ها ممکن است در غیاب گرانش و وجود تجهیزات آلاینده در کابین فضاپیما شناور شوند و شاید بیماری ایجاد کنند.

SFMS دارای یک محفظه شفاف است که محکم به پوست بیمار می‌چسبد و فضایی را برای ابزارهای جراحی ارائه می‌کند و در عین حال از نشت مایع جلوگیری می‌کند.

مکش، آبیاری، روشنایی، دید و داغ کردن همه عملکردهایی هستند که یک دستگاه جراحی چند منظوره(MFSD) می‌تواند انجام دهد.

دکتر ریچارد متیس پژوهشگر ارشد این مطالعه می‌گوید: برای ماموریت‌های طولانی مدت انسان در فضا در ماه، مریخ و سایر مقاصد، نیاز به نظارت بر وضعیت سلامت فضانوردان و در صورت لزوم، انجام مداخلات مناسب در پاسخ به تغییرات بهداشتی یا شروع بیماری وجود دارد.

دکتر استیون کولیکات از دانشگاه پردو نیز با پژوهشگران دیگر روی آزمایش‌های اخیر کار کرد تا کل سیستم را ترکیب و آزمایش کند و یک دستگاه جداکننده هوای سیال را به سیستم اضافه کند.

ویدیوهایی با وضوح بالا از یک زخم خونریزی کننده شبیه‌سازی‌شده توسط پژوهشگران ثبت شد و آنها همچنین داده‌های مهمی را در مورد قابلیت جدید جداسازی خون از هوا جمع‌آوری کردند. اطلاعاتی که به‌روزرسانی‌ها و پیشرفت‌های سیستم را در آینده راهنمایی و ممکن می‌کند.

فناوری فشرده "آزمایشگاه روی یک تراشه" برای نظارت بر سلامتی

فناوری "آزمایشگاه روی یک تراشه" که توسط پژوهشگران دانشگاه‌های کالیفرنیا برکلی و یوتا توسعه یافته است، یک آنالیز کننده میکروسیال قابل برنامه‌ریزی است که به طور مستقل آزمایش‌های بالینی و تجزیه و تحلیل‌های شیمیایی را برای کارهایی مانند نظارت بر کاهش کلسیم فضانوردان، تشخیص التهاب یا شناسایی بیماری‌های عفونی انجام می‌دهد.

مهم‌تر از همه اینکه این فناوری در ابعاد و بسته‌بندی کوچکی با ابعاد ۱۰ در ۱۵ در ۱۵ سانتی‌متر ساخته شده است.

تجهیزات جراحی در پروازهای آزمایشی اخیر با ابزارهای دیگری شبیه‌سازی شده است که ممکن است برای حفظ سلامت فضانوردان مورد استفاده قرار گیرد.

دکتر آنا باترورث از دانشگاه کالیفرنیا برکلی می‌گوید: این پروازهای سهمی‌وار زیرمداری برای نشان دادن قابلیت‌های آزمایشگاه روی یک تراشه در یک محیط چالش‌برانگیز با گرانش نزدیک به صفر که در آن سیالات رفتار بسیار متفاوتی دارند، حیاتی هستند.

دکتر جونگکیو کیم از پژوهشگران این پروژه در دانشگاه یوتا می‌گوید: این یک گام کلیدی برای توسعه موفقیت‌آمیز سیستم‌های میکروسیال اختصاصی برای نظارت بر سلامت بالینی در فضا است.

انجام آنالیزهای بالینی در فضا با استفاده از آزمایشگاه و تجهیزات حجیم که روی زمین استفاده می‌شوند، امکان‌پذیر نیست. درعوض، برای ردیابی علائم بدتر شدن وضعیت سلامتی فضانوردان به دستگاه‌های فشرده‌تری مانند WetLab-۲ که در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده می‌شود، تکیه می‌کنند.

سیستم‌های آزمایشگاهی کوچک می‌توانند برای کاربردهای فضایی مانند تجزیه و تحلیل نمونه‌ای که به عنوان بخشی از مطالعات برای نشانه‌های حیات در سیارات و قمرهای دیگر انجام می‌شود، مفید باشند و برای مأموریت‌های فضایی آینده ناسا باید کاملاً مستقل و کوچک‌تر شوند.

انتهای پیام