احسان کاظمی، روان‌شناس و مدرس دانشگاه در جدیدترین نشست فصل سخن که با محوریت کتاب «نیروی حال» نوشته «اکهارت توله» در معاونت پژوهشی جهاد دانشگاهی واحد اصفهان برگزار شد، با بیان اینکه در برخی از شرح‌حال‌های نویسنده این کتاب خوانده‌ است که تا ۱۲ سالگی در کشور خود یعنی آلمان حضورداشته و بعدازآن به انگلیس مهاجرت می‌کند، اظهار کرد: برخی معتقدند که او از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شود و برخی می‌گویند انصراف داده است، در هر صورت اکهارت توله، نویسنده کتاب «نیروی حال» شرایط روحی نابسامانی داشته است؛ افسردگی، تنش و افکار خودکشی به او رنج زیادی می‌دهد تا جایی که این رنج او را به آگاهی می‌رساند.

او ادامه داد: ممکن است هریک از ما مرزهای رنج را تجربه کرده و به بصیرتی برسیم که زندگی آن‌قدرها هم مهم نیست و می‌شود آن را سهل‌تر گرفت. همه ما در قبرستان دچار تحول روحی می‌شویم که اگر پایان کار، این است سخت ‌نگیرم؛ اما چند دقیقه بعد فراموش می‌شود و این فراموشی و نوسان، حالِ انسان است و به همین دلیل خداوند پیامبران را برای یادآوری انسان فرستاده است. باور به اینکه قرار است چیزی را یاد بگیریم و بعدازآن برای همیشه تغییر کنیم و بر اساس آن پیش برویم، اشتباه است.

کاظمی گفت: همه ما تجربه این را داشته‌ایم که بگوییم، «دلم برای خودم می‌سوزد» یا «برای خودم متأسفم» این خود چه کسی است؟ و برای چه کسی متأسف است؟ ما از این تجربه سطحی می‌گذریم درحالی‌که باید پرسید کدام‌یک من واقعی است؟ همان‌طور که نویسنده می‌گوید بعد از تجربه‌ای این‌چنین، به سراغ تعالیم معنوی رفتم تا منِ واقعی خود را پیدا کنم.

این روان‌شناس با بیان اینکه ما گاهی خود را محاکمه می‌کنیم و در همان لحظه مدرکی برای تبرئه خود ارائه می‌کنیم و این حرکت رفت‌وبرگشتی ادامه دارد، گفت: نویسنده معتقد است که ما زیاد به افکار محاکمه‌کننده می‌چسبیم، همان‌طور که کمال‌گرایان نسبت به شکست چنین نگاهی دارند. آن‌ها شکست را عین خود می‌دانند. این را به کودکان هم یاد می‌دهیم، درحالی‌که یکی از بزرگ‌ترین رنج‌های هر فرد، محاکمه‌های طولانی و بی‌پایان خود برای یک موضوع و یک شکست است.

او با بیان اینکه انسان با چالش‌‎های بزرگی روبه‌رو است که بزرگ‌ترین آن‌ها، چالش‌های درونی است، بیان کرد: نویسنده می‌گوید که احساس می‌کردم از سوی خلائی درونی مکیده می‌شوم و چیزی را در خودم کشف می‌کنم و یک‌دفعه به سکون و آرامشی وصف‌ناپذیر رسیدم. این نوع کتاب‌ها که معنوی‌گرا و روشن‌گرایانه هستند به همراهی استادی معنوی نیاز دارند.

کاظمی افزود: این چالش‌های درونی، چالش‌های‌ خاص عده‌ای از افراد نیست، همه افراد درگیر این چالش‌ها و بعد معنوی وجود خود هستند ولی شکل آن متفاوت است. چند سالی است که مردم بیشتر در پی جلسات مثنوی معنوی، مولوی‌خوانی و کتب عرفانی هستند. بحران امروز جامعه ما، نه اختلال روانی بلکه بحران معنویت است. ما نمی‌دانیم چرا در حالِ زندگی، کار، ازدواج، فرزندآوری هستیم؟ ارتباط ما با خدا چگونه است و این‌ها باورهای ما اصیل هستند یا تحمیلی؟ افراد با این چالش‌ها با مطالعه این نوع کتاب‌ها در هنگام مطالعه حال خوشی دارند، اما بعد از مطالعه، خوشایندیِ لحظه‌ای تمام‌شده و ماندگار نیستند.

این روانشناس با بیان اینکه مخاطب متوجه بسیاری از واژه‌ها و اصطلاحات کتاب «نیروی حال» نمی‌شود، گفت: نویسنده بیان‌ می‌کند که این مفاهیم ابزار هستند و حتی در صورت فهمیده‌نشدن باید مطالعه کتاب را ادامه داد، مفاهیمی مثل بی‌زمانی، بودن، روشن‌بینی، تفکر درون و آشکارنشده و مانند این‌ها. این مفاهیم در تعالیم دینی ما با تعابیر دیگری وجود دارد مثلاً خدا یا پروردگار با توضیحی که نویسنده درباره آشکارنشده می‌دهد، مرتبط است یا مفهومِ بودن است که به ذات لایزال الهی اشاره دارد.

او افزود: کتاب «نیروی حال» نوشته اکهارت توله ۱۰ فصل دارد که پیوستگی چندانی با یکدیگر ندارند و صرفاً موضوعاتی هستند که نویسنده قصد بیان آن‌ها را داشته است. ۳ محور در همه فصل‌ها به چشم می‌خورد که عبارت‌اند از طرح خود موضوع، تبیین کتاب با چالش‌هایی که از طریق سؤال‌ها ایجادشده و سومین محور موجود در فصول، راهکارها است.

کاظمی تصریح کرد: ما وقتی به آگاهی می‌رسیم الزاماً چیزی را نخوانده‌ایم و صرفاً یک دریافت است. همه ما این اتصالات را داریم که با افزایش تجربیات معنوی بیشتر می‌شود و معمولاً گفتن از معنویت، در درجه اول  بر گوینده تأثیر مثبت دارد.

این روانشناس با اشاره به مفهوم روشن‌بینی در این کتاب گفت: روشن‌بینی حالت طبیعی است که همه، توان تجربه آن را دارند. احساس یکی شدن با بودن و بودن نیز ذات لایزال الهی است. در این تجربیات، بیان به‌طور کامل نیست و هرکس بخشی از آنچه را درک کرده بیان می‌کند.

انتهای پیام