به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، اختلال وسواس فکری-عملی، یا اختلال وسواسی-جبری(OCD) یک اختلال روانی است که در آن فرد افکار خاصی(با نام وسواس فکری: Obsessions) را به‌طور مکرر تجربه می‌کند یا نیاز به انجام مکرر اعمال خاصی(با نام وسواس عملی: Compulsions) را احساس می‌کند تا حدی که باعث پریشانی یا اختلال در عملکرد عمومی فرد می‌شود. حال محققان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو در جدیدترین مطالعه‌شان اظهار کردند افزایش زمان نگاه کردن به صفحه نمایش با احتمال ابتلا کودکان به اختلال وسواس فکری-عملی مرتبط است.

کودکان بیش از هر زمان دیگری در دنیای فناوری دیجیتال غرق شده‌اند. بیشتر شواهد نشان می‌دهد که بین تماشای زیاد به نمایشگر و پیامدهای روانی نامطلوب ارتباطی وجود دارد و این کار باعث افزایش اختلال وسواس فکری-اجباری(OCD) می‌شود. این عارضه شامل افکار مکرر و ناخواسته و رفتارهای تکراری است که فرد احساس می‌کند به انجام آن‌ها وادار می‌شود. این افکار و رفتارهای مزاحم می‌تواند به شدت برای مبتلایان و افراد نزدیک به آنها آزار دهنده شود.

در مطالعه اخیر محققان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو، ارتباط احتمالی بین زمان مشاهده صفحه نمایش و اختلال وسواس فکری-عملی یا اختلال وسواسی-جبری(OCD) را شناسایی کردند. آنها دریافتند که شانس ابتلا به اختلال وسواس فکری-عملی در طی دو سال به ازای هر ساعت بازی ویدیویی، ۱۵ درصد و برای هر ساعت تماشای ویدیو ۱۱ درصد افزایش یافته است.

"جیسون ناگاتا"(Jason Nagata) نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار اطفال در دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو ، گفت: کودکانی که زمان زیادی را صرف بازی‌های ویدیویی می‌کنند، احساس می‌کنند که بیشتر و بیشتر نیاز به بازی دارند و به رغم تلاش نمی‌توانند دست از کار بکشند. افکار مزاحم در مورد محتوای بازی‌های ویدیویی می‌تواند به وسواس یا اجبار تبدیل شود. تماشای ویدیوها نیز می‌تواند امکان مشاهده اجباری محتوای مشابه را فراهم کند و الگوریتم‌ها و تبلیغات می‌توانند این رفتار را تشدید کنند.

اعتیاد به دیدن صفحه نمایش با اجبار و از دست دادن کنترل رفتاری مرتبط است که از علائم اصلی اختلال وسواس فکری-عملی است. در این مطالعه، دانشمندان داده‌های گروهی یک مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان را که شامل ۹۲۰۴ نوجوان ۹ تا ۱۰ ساله می‌شد را تجزیه و تحلیل کردند. از شرکت کنندگان پرسیده شد که چقدر زمان را در پلتفرم‌های مختلف صرف کرده‌اند. میانگین ۳.۹ ساعت در روز بود. پس از دو سال، محققان از مراقبان شرکت‌کنندگان پرسیدند که آیا نوجوانان دچار علائم اختلال وسواس فکری-عملی، شده‌اند یا خیر. استفاده از صفحه نمایش برای مقاصد آموزشی حذف شد.

در مورد ۴.۴ درصد از کودکان قبل از نوجوانی، اختلال وسواس فکری-عملی، در این بازه دو ساله گزارش شد. هم انجام بازی‌های ویدیویی و هم تماشای ویدیو با افزایش شانس ابتلا به اختلال وسواس فکری-عملی، مرتبط هستند. رسانه‌های اجتماعی، تماس تصویری و پیامک به طور جداگانه با اختلال وسواس فکری-عملی، ارتباط نداشتند. نتایج برای نوجوانان می‌تواند متفاوت باشد.

ناگاتا در انتها افزود: اگرچه تماشای تلویزیون می‌تواند مزایای مهمی مانند آموزش و افزایش اجتماعی شدن کودک داشته باشد اما والدین باید از خطرات بالقوه آنها به ویژه سلامت روان کودک خود آگاه باشند. خانواده‌ها می‌توانند برنامه‌ای برای استفاده از رسانه ایجاد کنند که می‌تواند شامل زمان‌هایی بدون نگاه کردن به نمایشگر به خصوص قبل از خواب کودکان باشد.

انتهای پیام