سمیر اجاق پور در سوم خرداد ۱۳۴۵ در زیر سایه کریمه اهل بیت (س) به دنیا آمد و سرانجام در ۱۹ خرداد ۱۳۶۳ در بانه به شهادت رسید در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم آرام گرفت.

در وصیت‌نامه شهید سمیر اجاغ پور آمده است:

ذنبا لا تواخذنا ان نسینا او خطأنا

پروردگارا ما را بر آنچه یا خطا کردیم مواخذه نکن

به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان

و با سلام خدمت یگانه عالم بشریت مهدی صاحب الزمان (ع) و با سلام به نایب بر حقش خمینی کبیر و با سلام به کلیه مجروحین و معلولین انقلاب و جنگ تحمیلی که صدام صهیونیسم آمریکایی بر ما متحمل کرده است و با سلام و درود فراوان بر خانواده‌های محترم شهدای صدر انقلاب و جنگ.

وصیت نامه این جانب سمیر اجاغ پور اعزامی از قم مورخه ۲۹/۱/۶۳ می نویسم:

پدر و مادر عزیزم از شما می خواهم که من اگر شهید شدم موجب ناراحتی شما نگردد چون ما به خاطر خدا جهاد کرده ایم و باید کشته شویم.

مادر جان! شهید شدن لیاقت می‌خواهد ولی من این لیاقت را ندارم؛ از شما می خواهم که به جان امام امت و رزمندگان را دعا کنید و این ملت ستمدیده را یاری نمایید و بگوئید و تبلیغات نمایید که این جنگ، جنگ اسلام و کفر است و ما پیروزیم.

از برادران و خواهران می خواهم که مرا ببخشند که اگر بدی و یا ناراحتی از من دیده‌اند مرا به بزرگواری خودشان ببخشند.

از خاله عزیزم می خواهم که نا امید نشود چون به یاری خداوند فرزندان شما سالم به آغوش تو خاله عزیزم باز می گردد که در دست جنایتکاران بعثی اسیرند.

مادر جان! از امام صادق علیه السلام می پرسند: «ایّ الاعمال افضل: الصّلاة لوقتها» چه اعمالی بهتر است: خواندن نماز به وقت.

و «برّ الوالدین و جهاد فی سبیل الله» و نیکی به پدر و مادر و جهاد در راه خداوند.

از آشنایان می خواهم که اگر از من ناراحتی یا بدی دیده‌اند. مرا ببخشند و ما رزمندگان را دعا کنند که هر چه زودتر با دست پر یعنی پیروزی به خانواده‌های خود باز گردیم و از دوستان خود تقاضا دارم که خود را به جبهه ها یرسانند و جبهه را پر نمایند که فتح پیروزی نزدیک است و اگر بدی یا ناراحتی از من دارند مرا به بزرگواری خود ببخشند و ما را دعا کند و همچون امام عزیز را.

چیزی را که فراموش کرده بودم پدر و مادرم برادرم و خواهرم امکان دارد وقتی که این نوشته را می خوانید دیگر من نباشم عزیزانم می‌دانم که آرزوی کربلا را به گور خواهم برد برای من اگر به کربلا رفتید مشتی از آن تربت پاک همراه بیاورید.

دیگر عرضی ندارم به‌جز دوری از شما. امام را دعا کنید.

مورخه ۱۳۶۳/۱/۲۹

کردستان- بانه

انتهای پیام