به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، کپسول بدون سرنشین اوریون (Orion) دوشنبه پنجم دسامبر در ساعت ۱۱:۴۳ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی، طولانیترین بخش از ماموریت "آرتمیس۱" (Artemis 1) را با موفقیت انجام داد. این بخش از ماموریت در حالی انجام شد که اوریون فقط ۱۲۸ کیلومتر بالاتر از سطح ماه بود. "ساندرا جونز" (Sandra Jones)، سخنگوی ناسا طی پخش زنده تلویزیونی ناسا گفت: اوریون اکنون به سوی خانه خود میآید.
این مانور، کپسول اوریون را در مسیر فرود آمدن در اقیانوس آرام قرار میدهد که برای ۱۱ دسامبر برنامهریزی شده است. ناسا این بخش از ماموریت را به صورت زنده پخش کرد، اما روشن شدن موتور خارج از محدوده آنتنهای روی زمین رخ داد زیرا ماه در حال پنهان کردن سیگنالها از سیاره ما بود. جونز گفت: ماموریت امروز برای اطمینان از این که اوریون در مسیر مناسبی برای بازگشت ایمن به زمین قرار دارد، حیاتی بود.
یک موتور بازیافتشده از برنامه شاتل فضایی، برای سفر اوریون به زمین استفاده شد. جونز در طول پخش زنده گفت: این موتور که "سیستم مانور مداری" (OMS) نامیده میشود، نخستین بار در ماموریت شاتل فضایی "STS 41-G" در اکتبر ۱۹۸۴ مورد استفاده قرار گرفت و آخرین پرواز آن در ماموریت "STS-112" در اکتبر ۲۰۰۲ انجام شد.
به گفته ناسا، موتور سیستم مانور مداری میتواند در صورت لزوم، فضاپیما را هدایت کند یا حتی برای حالتهای توقف استفاده شود.
آرتمیس۱، مأموریت مهمی برای اوریون و موشک "سامانه پرتاب فضایی" (SLS) ناسا است که این کپسول را در ۱۶ نوامبر به فضا پرتاب کرد. اگر همه چیز در این ماموریت خوب پیش برود، اوریون و سامانه پرتاب فضایی در سال ۲۰۲۴ فضانوردان را طی ماموریت "آرتمیس۲" به اطراف ماه پرتاب خواهند کرد. "آرتمیس۳" نیز در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶، فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوب ماه قرار خواهد داد.
این ماموریتها بخشی از یک تلاش گستردهتر برای راهاندازی یک پایگاه قمری دارای سرنشین تا پایان دهه هستند که یکی از اهداف اصلی برنامه آرتمیس ناسا به شمار میرود.
به گفته مقامات ناسا، سامانه پرتاب فضایی، کار خود را طی پرتاب ماموریت آرتمیس۱ به خوبی انجام داده و اوریون نیز در این ماموریت مطابق انتظارات عمل کرده است.
کپسول اوریون همان طور که برنامهریزی شده بود، در ۲۵ نوامبر در مدار ماه قرار گرفت و طبق برنامه حرکت کرد، اما پس از ماموریت روز دوشنبه، هنوز اهداف بزرگی را برای رسیدن در پیش دارد.
ماموریت پرواز از نزدیکی ماه، اوریون را در مسیر بازگشت به زمین برای ۱۱ دسامبر قرار داد. در آن روز، کپسول با سرعتی نزدیک به ۴۰ هزار کیلومتر در ساعت به جو زمین وارد میشود که یک فشار جدی را به سپر حرارتی آن وارد خواهد کرد. این سازه، دمایی در حدود ۲۸۰۰ درجه سلسیوس را تجربه خواهد کرد که نیمی از گرمای سطح خورشید است.
اگر سپر حرارتی و چترهای اوریون در ۱۱ دسامبر کار خود را به درستی انجام دهند، کپسول در اقیانوس آرام فرود میآید و به ماموریت آرتمیس۱ پایان میدهد.
انتهای پیام
نظرات