به گزارش ایسنا، امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه ماه گذشته، به دلیل اختلاف بین قیمت ال‌ان‌جی که در آمریکا تولید می‌شود با قیمتی که گاز طبیعی در این کشور فروخته می‌شود، واشنگتن را به استاندارد دو گانه متهم کرد.

مکرون گفت: اقتصاد آمریکای شمالی، جذابیت را انتخاب کرده که به آن احترام می‌گذارم اما آنها استاندارد دو گانه ای را ایجاد کردند و اجازه دادند کمک دولتی ۸۰ درصدی شامل بعضی از بخش‌ها شود، در حالی که برخورداری از استاندارد دو گانه در اینجا (اروپا) ممنوع است.

وی تنها مقام اروپایی نبوده که از قیمت‌های گاز ناراضی بوده است. در حقیقت، ۱۵ رهبر اروپایی از این موضوع ناراضی بوده و اصرار دارند که اتحادیه اروپا سقف قیمتی برای همه واردات گاز طبیعی بدون در نظر گرفتن مبدا آن اعمال کند. این ایده پس از تلاش‌هایی برای متقاعد کردن نروژ برای فروش گاز با تخفیف و تلاش‌هایی برای جلب موافقت تولیدکنندگان آمریکایی با همین موضوع، مطرح شده است. اکنون آمریکا به این اتهامات واکنش نشان داده است.

برایان کراب‌تری، دستیار وزیر در وزارت انرژی آمریکا به روزنامه فایننشیال تایمز گفت: آنچه اتفاق افتاده این است که شرکت‌های دارنده قراردادهای بلندمدت با تولیدکنندگان ال‌ان‌جی آمریکایی، قیمت‌ها را بالا برده و در بازار اروپا سود می‌کنند. این شرکت ال‌ان‌جی آمریکا نیست بلکه شرکت‌های نفتی بین المللی و معامله گران مستقر در اروپا هستند.

در واقع، تولیدکنندگان گاز طبیعی مایع محصولشان را مستقیما به مصرف کنندگان در یک کشور اروپایی نمی‌فروشند. آنها با شرکت‌های بازرگانی بزرگ کالا مانند ویتول و ترافیگورا یا ابرغولهایی مانند بریتیش پترولیوم و شل همکاری می‌کنند.

شرکت چنیر انرژی که بزرگترین تولیدکننده ال‌ان‌جی در آمریکاست را در نظر بگیرند. این شرکت اوایل امسال قرارداد فروش و خرید بلندمدت برای ال‌ان‌جی با شورون امضا کرد. تحت این قرارداد، شورون سالانه دو میلیون تن ال‌ان‌جی از چنیر خریداری کرده و سپس آن را به هر قیمتی که مناسب بداند، خواهد فروخت.

چنیر امسال یک قرارداد فروش و خرید هم با شرکت اکوئینور نروژ امضا کرده که برای حجم سالانه ۱.۷۵ میلیون تن ال‌ان‌جی بوده است. این ۱.۷۵ میلیون تن هم به هر قیمتی که اکوئینور تعیین کند، فروخته خواهد شد.

نیازی به گفتن نیست که تولیدکنندگان ال‌ان‌جی از تقاضای قویتر اروپا برای ال‌ان‌جی سود نمی برند. آنها از سود بالاتر بهره مند شده‌اند. تقاضا افزایش پیدا کرده و زمانی که تقاضا بالا می رود، قیمت‌ها هم بالا می‌روند به خصوص اگر عرضه به سرعت تقاضا رشد نکند.

چنیر انرژی اوایل ماه جاری درآمد دو برابری و رشد سود در سه ماهه سوم را به کمک تقاضای قویتر برای محصول این شرکت گزارش کرد. این شرکت اعلام کرده است آماده امضای قراردادهای بیشتری با دولت‌ها و شرکت‌های اروپایی برای عرضه بلندمدت است که توسعه ظرفیت برنامه ریزی شده این شرکت را توجیه کند.

همزمان، بریتیش پترولیوم عملکرد مالی فوق العاده قوی را در واحد تجارت گاز خود گزارش کرد. اما شل وضعیت متفاوتی داشت و ضرر یک میلیارد دلاری واحد تجارت گاز خود در سه ماهه سوم را گزارش کرد که ناشی از افزایش قیمت گاز در اروپا به دنبال توقف صادرات روسیه از طریق خط لوله نورد استریم ۱ بود.

اتهاماتی که مکرون و مقامات اروپایی دیگر وارد می‌کنند، بر پایه حقیقت نبوده است و تولیدکنندگان تنها نقطه اول در زنجیره تامین هستند که در آن واسطه‌ها هم حضور دارند و در میان بزرگترین شرکت‌های بازرگانی کالای جهان دیده می شوند. بعلاوه، حتی در بهترین زمان، ال‌ان‌جی آمریکا گرانتر از گاز روسیه بوده که از طریق خط لوله وارد شده است. دلیل این امر کاملا طبیعی است. تولید گاز طبیعی مایع فرآیند بسیار پیچیده‌تری در مقایسه با تصفیه گاز طبیعی و ارسال آن از طریق خط لوله دارد. به دلیل این که تولید ال‌ان‌جی پیچیده تر است، به معنای گرانتر بودن آن است زیرا به انرژی بیشتری نیاز دارد.

پس از این که ال‌ان‌جی تولید شد، باید توسط نفتکش‌هایی حمل شود که کمبود عرضه دارند و امسال این مسئله، نرخ حمل محموله را به شکل سرسام آوری افزایش داده و به هزینه معامله‌گران برای حمل این کالا به مشتریان افزوده است.

به عبارت دیگر، به نظر می رسد اروپا می خواهد شرکت‌ها به مثابه کسب و کار عمل نکرده و از فرصت‌های موجود برای سود بردن استفاده نکنند. اما به جای این که اروپا سراغ این شرکتها برود که در این منطقه مستقر هستند، دولت فدرال آمریکا را خطاب قرار می دهد که کنترل چندانی روی بخش خصوصی ندارد.

بر اساس گزارش اویل پرایس، کراب‌تری به فایننشیال تایمز گفته است: آمریکا متعهد است گاز کافی با قیمت مناسب برای اروپا فراهم کند اما همزمان به این نکته اشاره کرده است که این بحث در اروپا که انگار ما روی حاشیه سود به دست آمده از ال‌ان‌جی کنترل داریم، برای ما نگران کننده است زیرا چنین چیزی نیست.

انتهای پیام