• چهارشنبه / ۱۸ آبان ۱۴۰۱ / ۱۰:۰۵
  • دسته‌بندی: فناوری
  • کد خبر: 1401081812409
  • خبرنگار : 71607

نگاهی به رصدخانه "آرسیبو" دو سال پس از فروپاشی

میراثی که ویرانه شد

میراثی که ویرانه شد

رصدخانه مشهور "آرسیبو"(Arecibo) در سال ۲۰۲۰ و پس از بیش از نیم قرن فعالیت فرو ریخت و اکنون که دو سال از آن ماجرا می گذرد بنیاد ملی علوم آمریکا اعلام کرده این رصدخانه را بازسازی نخواهد کرد. در این خبر تصاویری از این رصدخانه پیش از تاسیس و تا لحظه فروپاشی را منتشر کرده‌ایم.

به گزارش ایسنا و به نقل از بیزینس اینسایدر، سال ۲۰۲۰ رصدخانه مشهور "آرسیبو"(Arecibo) که شامل یک بشقاب بزرگ و یک گنبد بود که با کابل‌های فولادی نگه داشته شده بود و چندی بود که کابل‌های آن فرسوده شده بودند، فرو ریخت. بنابر جدیدترین اخبار، تلسکوپ رادیویی نمادین پورتوریکو که در سال ۲۰۲۰ فرو ریخت، بازسازی نخواهد شد، اگرچه این منطقه شاهد افتتاح یک مرکز آموزشی جدید در سال آینده خواهد بود.

در این خبر تصاویر قبل و بعد از فروپاشی رصدخانه آرسیبو نشان داده شده است. فروپاشی آرسیبو مهر پایانی بر روی یک دوره تحقیقات فضایی این رصدخانه بود. ستاره شناسان در غم از دست دادن این رصدخانه، عزادار شدند چرا که برای نزدیک به ۶۰ سال، رصدخانه آرسیبو سهم قابل توجهی در حوزه نجوم داشت.

تلسکوپ رادیویی "آرسیبو" در سال ۱۹۶۳ تکمیل شد و داده‌هایی را جمع‌آوری کرد که منجر به دریافت یک جایزه نوبل شد و در پیشرفت علم نجوم نقشی اساسی ایفا کرد. در سال ۱۹۹۲ به اولین رصدخانه‌ای تبدیل شد که سیارات خارج از منظومه شمسی را مشاهده کرد. این رصدخانه در چند دهه فعالیت خود نقش زیادی در جستجوی حیات فرازمینی از جمله پخش اولین پیام زمینی به اعماق فضا داشت.

اما برخلاف همه دستاوردهای "آرسیبو"، تعهد ایالات متحده به عنوان مالک و حافظ "آرسیبو" از سال ۲۰۰۶ دچار نقصان شد. بنیاد ملی علوم آمریکا(NSF) که حامی "آرسیبو" بود، در این سال بودجه "آرسیبو" را ۱۵ درصد کاهش داد. عجیب بود که "آرسیبو" برخلاف بهره‌وری و دستاوردهای مداوم از اولین تاسیساتی بود که با کاهش بودجه مواجه شد.

تصمیم برای کاهش بودجه "آرسیبو" با مقاومت جامعه علمی و فراتر از آن روبرو شد. از جمله فرماندار وقت پورتوریکو که از بنیاد ملی علوم آمریکا درخواست تجدید نظر کرد. اما در سال ۲۰۰۷ باز هم بودجه "آرسیبو" کاهش یافت و از ۱۰.۵ میلیون دلار به هشت میلیون دلار رسید. سپس با کاهش چشمگیر بودجه در چهار سال بعد، تعطیلی این رصدخانه قریب‌الوقوع به نظر می‌رسید.

در این هنگام، بنیاد ملی علوم آمریکا به یک کنسرسیوم جدید ماموریت داد تا مدیریت "آرسیبو" را در سال ۲۰۱۱ به عهده بگیرد و آن را از یک مؤسسه با بودجه فدرال به مؤسسه‌ای تبدیل کند که بتواند از منابع دیگر به دنبال بودجه باشد.

خوش‌بینی در مورد این تحول و جابجایی خیلی زود جای خود را به بدبینی داد. بنیاد ملی علوم آمریکا همچنان به حمایت از "آرسیبو" ادامه داد و ناسا یک سوم هزینه‌های آن را تقبل کرد. با این حال متعادل‌سازی بودجه توسط بنیاد ملی علوم آمریکا و وعده سایر پروژه‌های جدید رصدی بار دیگر این رصدخانه را تهدید کرد.

در سال ۲۰۱۵، "رابرت کر" مدیر تاسیسات "آرسیبو" به دلیل درگیری‌ها بر سر بودجه استعفا داد. در سال ۲۰۱۸، دانشگاه "فلوریدای مرکزی" مدیریت "آرسیبو" را بر عهده گرفت و کمک کرد تا خسارات وارده به "آرسیبو" از طوفان ماریا جبران شود.

اما انگار از پایان راه گریزی نبود. در ۱۹ نوامبر سال ۲۰۲۰، بنیاد ملی علوم آمریکا سرانجام تعطیلی رسمی عملیات این تلسکوپ را اعلام کرد و سپس در اول دسامبر نیز سرانجام کابل‌های نگه دارنده پاره شدند و "آرسیبو" دچار فروپاشی شد.

رصدخانه آرسیبو، یک تلسکوپ رادیویی افسانه‌ای بود که در کوه‌های سرسبز پورتوریکو قرار داشت و برای نزدیک به شش دهه به عنوان یک دیده‌بان ضروری برای رصد کیهان عمل می‌کرد. در ادامه تصاویری از این رصدخانه را منتشر کرده و درباره هر یک توضیحاتی کوتاه ارائه کرده‌ایم.

میراثی که ویرانه شد
این تلسکوپ در یک گودال طبیعی در شمال غربی پورتوریکو ساخته شد. این تصویر، نمایی هوایی از رصدخانه آرسیبو را نشان می‌دهد که در دهه ۱۹۸۰
ثبت شده است.
میراثی که ویرانه شد
 اعضای جوامع همسایه آرسیبو، به ساخت این رصدخانه کمک کردند. در این تصویر که در سپتامبر ۱۹۶۲ گرفته شده است، کارگران در حال بلند کردن و وصل کردن کابل‌هایی هستند که از این رصدخانه پشتیبانی می‌کنند.
میراثی که ویرانه شد
این رصدخانه که برای اولین بار در نوامبر ۱۹۶۳ افتتاح شد، در ابتدا از توری فلزی ساخته شده بود، به این معنی که افراد می‌توانستند از طریق آن به فروچاله زیرین آن نگاه کنید. این تصویر نیز نمای هوایی از تلسکوپ ویلیام ای. گوردون(William E. Gordon) آرسیبو قبل از تعویض صفحات آن در سال ۱۹۷۳ است.
میراثی که ویرانه شد
 آرسیبو ابزاری قدرتمند برای اخترشناسان بود. در این تصویر دو اخترشناس به نام "لری وبستر" و "جیل تارتر" در ۱۰ اکتبر ۱۹۹۲ صفحه‌های یک رایانه را در رصدخانه تماشا می‌کنند. آنها در آن زمان مطالعه‌ای برای جستجوی نشانه‌هایی از حیات فرازمینی را آغاز کرده بودند.
میراثی که ویرانه شد
در سال ۱۹۷۴، اولین پیام رادیویی برقرار شده برای مخاطبان فرازمینی منتشر شد. این پیام کدگذاری شده، فرمول‌های شیمیایی شامل اجزای دی.ان.ای و همچنین نقاشی‌های ساده از یک انسان و آرسیبو را نشان می‌دهد. پیام آرسیبو، دارای چندین رنگ برای برجسته نشان دادن نقشه‌های دی.ان.ای، انسان و تلسکوپ است. اخترشناسان امیدوار بودند که این پیام توسط هر تمدن هوشمندی که در نزدیکی کهکشان راه شیری زندگی می‌کند، شنیده شود.
میراثی که ویرانه شد
آرسیبو  اولین سیاره فراخورشیدی را که به دور یک تپ اختر یا بقایای متراکم یک ستاره غول پیکر فروپاشیده که تابشی ساطع می‌کرد، می‌چرخید را در سال ۱۹۹۲ شناسایی کرد.
میراثی که ویرانه شد
این تلسکوپ به دلیل حضور در فیلم‌هایی مانند "چشم طلایی"(GoldenEye) و "تماس"(Contact) نیز همانند یک ستاره سینما مشهور بود. در این تصویر رصدخانه آرسیبو در سال ۱۹۹۷ در فیلم "تماس" با بازی "جودی فاستر" به نمایش درآمد.
میراثی که ویرانه شد
این تلسکوپ رادیویی مجهز به یک بشقاب آلومینیومی به پهنای ۱۰۰۰ فوت بود که این بشقاب مساحتی معادل ۱۸ هکتار از بخش شمال غربی پورتوریکو را پوشش می‌داد. در این تصویر که در ژوئیه ۱۹۸۹ ثبت شده، یک تکنسین کابل‌های معلق گیرنده قرار گرفته بر روی بشقاب این تلسکوپ رادیویی را بررسی می‌کند.
میراثی که ویرانه شد
کابل‌ها به پشتیبانی از یک پلتفرم فلزی در بالای این بشقاب کمک کردند. این تصویر نمای هوایی از رصدخانه آرسیبو در ۹ ژوئیه ۲۰۱۲ است.
میراثی که ویرانه شد
گیرنده‌های این تلسکوپ بر روی یک سکوی ۹۰۰ تنی، در ارتفاع ۴۵۰ فوتی بالای بشقاب و روی یک بازوی متحرک ۳۰۴ فوتی قرار داشتند. در این تصویر که در ۹ ژوئیه ۲۰۱۲ ثبت شده، بشقاب عظیم آرسیبو امواج رادیویی را از فضا به سکوی معلق خود منعکس می‌کرد.
میراثی که ویرانه شد
این رصدخانه پس از طوفان ماریا در سال ۲۰۱۷ و وقوع چند زلزله‌ سرانجام در دسامبر ۲۰۲۰ فروریخت. در پی آن دو کابل مهم آن شکستند و باعث فرو ریختن کل سکوی معلق و پاره شدن بشقاب آرسیبو شدند.
میراثی که ویرانه شد
فیلم‌های لحظه سقوط نشان می‌دهد زمانی که فرایند سقوط شروع شد، کابل‌هایی که سکوی آویزان را به یکی از برج‌ها وصل می‌کردند، پاره شد.

ویدئو

میراثی که ویرانه شد
۱۹۰۰۰ پنل از ۳۷۰۰۰ پنل اصلی روی این بشقاب باقی مانده است. سقوط این تلسکوپ به بسیاری از پنل‌هایی که امواج رادیویی ورودی را دریافت می‌کردند آسیب رساند اما فضای سبز آن در زیر آن همچنان باقی مانده است.
میراثی که ویرانه شد
تصاویر کنار هم از رصدخانه آرسیبو، قبل و بعد از فروپاشی آن، آسیب چشمگیری را نشان می‌دهد که به یک دوره تحقیقات فضایی پایان داد. تصویر سمت چپ عکس رصدخانه آرسیبو در پورتوریکو در سال ۲۰۲۰ و قبل از فروپاشی و تصویر سمت راست پس از فروپاشی در اکتبر ۲۰۲۲ است.
میراثی که ویرانه شد
بنیاد ملی علوم اخیرا اعلام کرد که آرسیبو را بازسازی نخواهد کرد. میراث این تلسکوپ، با این حال، زنده خواهد ماند. این تصویر که در اکتبر ۲۰۲۲ ثبت شده است، ورودی رصدخانه آرسیبو است.

اکنون، بنیاد ملی علوم(NSF) که مالک‌ آرسیبو است، تشخیص داده است که به رغم درخواست دانشمندان، رصدخانه آرسیبو هیچ تلسکوپ جدیدی برای جایگزینی با آن تلسکوپ دریافت نخواهد کرد. پروژه آموزشی جدیدی در آنجا در حال افتتاح است.

بنیاد ملی علوم در نظر دارد میراث رصدخانه را به یک مؤسسه آموزشی مهم در پورتوریکو تبدیل کند تا آنجا مرکزی برای آموزش علوم، فناوری، مهندسی و ریاضی(STEM) باشد. قرار است این مرکز در سال ۲۰۲۳ افتتاح شود.

رصدخانه "آرسیبو" فضای غرورآفرینی برای دانشمندان پورتوریکویی و جامعه محلی حول آن بود. از بسیاری جهات، این رصدخانه نماد پورتوریکو بود، چرا که محل فیلمبرداری چند فیلم مشهور هالیوودی نظیر "جیمز باند" هم بود و شهرتی جهانی داشت.

انتهای پیام   

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha