دکتر احمد معتمدی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره کنش‌ها و فعالیت‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها گفت: هرکسی که با محیط دانشگاه‌ها و شرایط حاکم این فضای آموزشی آشنا باشد، نسبت به ماهیت و ذات کنش‌های دانشجویی آگاه است. دانشجویان از نظر سنی در شرایطی قراردارند که شخصیت اجتماعی‌سیاسی آنها در حال شکل‌گیری است.
این استاد دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه دوران دانشجویی، یک دوران خاص به حساب می‌آید، تصریح کرد: دانشجویان به بسیاری از مؤلفه‌ها و مسائل معمولی هیچ تعلق خاطری ندارند چرا که هنوز به بازارکار وارد نشده‌اند و سرمایه‌گذاری نکرده‌اند. عدم تعلق دانشجویان به مسائل معمولی سبب آرمان‌گرایی آنها می‌شود. آرمان‌گرایی دانشجویان را باید بپذیریم؛ همین آرمان‌گرایی دانشجویان شاید عامل حِس و احساس متفاوت آنها با دیگر آحاد جامعه باشد. هنگامی که برای دانشجویان تصمیم‌گیری می‌کنند باید شرایط این افراد را هم مدنظر قراردهند.
دکتر معتمدی در پاسخ به این پرسش که "تعطیلی کلاس‌های درس به یک ابزار اعتراضی برای دانشجویان تبدیل شده، چرا این حرکت اعتراضی از سوی مسئولان دانشگاه‌ها پذیرفته نمی‌شود؟" گفت: در شرایط کنونی، تعطیلی کلاس‌ها شدت بیشتری گرفته‌است. نارضایتی در جامعه بیشتر شده و دانشگاه‌ها هم از جامعه جدا نیستند. اگر کسی بگوید که نارضایتی وجود ندارد یا میزان آن کم شده، خودش را گول زده است. شرایط اقتصادی، عامل اصلی نارضایتی است. برخی امید داشتند که با روی کار آمدن دولت جدید، وضعیت قیمت‌ها بهتر می‌شود. برخی هم به مذاکرات برجام امیدوار بودند، عده‌ای هم که به سیاست علاقه‌مند هستند، علاقه دارند که انتخابات مناسبی در مجلس، دولت و جاهای دیگر شکل بگیرد اما به انتخابات هم انتقادات زیادی وارد است. هنگامی که این موارد را در کنار هم قرار می‌دهیم، به این نتیجه می‌رسیم که نارضایتی عمومی وجود دارد.
وی با بیان اینکه آحاد جامعه نارضایتی خود را به طرق مختلف نشان می‌دهند، تصریح کرد: برخی در انتخابات شرکت نمی‌کنند و برخی هم با انتقادهای معمولی نارضایتی‌شان را نشان می‌دهند. تعطیلی کلاس‌های درسی هم یک روش بیان اعتراض دانشجویان است؛ نباید انتظار داشت که شکل اعتراض دانشجویان مانند صنوف دیگر جامعه باشد. این انتظار باید وجود داشته باشد که انتقاد دانشجویان تندتر است. پس از دو هفته تعطیلی کلاس‌های درس، دانشجویان در هفته گذشته در کلاس‌های درس حاضر شدند. دانشجویان تحصیلات تکمیلی، کلاس‌های خود را تعطیل نکردند؛ دلیل این موضوع، تفاوت سنی و حضور نسبی دانشجویان تحصیلات تکمیلی در بازارکار است.
رئیس سابق دانشگاه امیرکبیر افزود: اساتید و کسانی که مدیریت امور دانشگاه‌ها را در دست دارند باید سعه‌صدر و آگاهی لازم در قبال مسائل دانشجویان داشته‌باشند. همانطور که گفتم، دانشجویان برای مدتی در کلاس‌های درس حاضر نشدند اما دوباره به کلاس‌ها بازگشتند. دانشگاه‌ها، دانشجویان را با زور اسلحه به کلاس‌های درس وارد یا خارج نکردند. دانشجویان تصمیم گرفته‌اند که کلاس‌های درسی را در این بازه زمانی تشکیل دهند.
دکتر معتمدی با بیان اینکه شکل اعتراض دانشجویی نباید خشن شود، تصریح کرد: اگر با اعتراضات دانشجویی برخورد مناسب نشود، این امکان وجود دارد که اعتراضات شکل خشن‌تری به خود بگیرد که این مساله به نفع دانشجویان، جامعه، کشور و حکومت نیست. مواجهه با اعتراضات دانشجویی باید بر مبنای تدبیر باشد تا به خشونت کشیده نشود. ممکن است که بخشی از اعتراضات و نارضایتی‌ها درست نباشد اما این موضوع هم باید در ذهن شکل بگیرد که بخشی از آن درست است.
رئیس سابق دانشگاه امیرکبیر تصریح کرد: مسئولان نباید بگویند که همه‌چیز عالی است. برخی از تحلیل‌ها تعجب‌برانگیز است؛ نارضایتی‌ها باید شناسایی و درمان شوند. این احتمال وجود دارد که به طور صددرصدی نتوان تمام نارضایتی‌ها را درمان کرد اما بخشی از آن درمان می‌شود. اینطور مطرح می‌شود که اعتراضات کار عده‌ای خاص است که حرفی نادرست است. اینگونه نباید رفتار کرد؛ نه تنها دردی درمان نمی‌شود بلکه تشدید هم می‌شود. این احتمال هم وجود دارد که میزان نارضایتی‌ها و اعتراض‌ها در اتفاقات بعدی بیشتر بشود. حواس خود را باید جمع‌کنیم که با تدبیر بیشتری عمل کنیم.
دکتر معتمدی گفت: برخی نسبت به عملکرد مسئولان انتقاداتی دارند اما به اصل نظام و قانون‌اساسی اعتقاد دارند. ما باید بین خودمان یک وفاق ایجاد کنیم که بتوانیم در برابر دشمنی‌ها ایستادگی کنیم. بر این باور هستم که میزان تدبیر ما در برخورد با مسائل کم است در حالی که باید انتقادها را پذیرفت.
وی با بیان اینکه گفتمان همواره خوب است اما شرایطی برای آن باید در نظر گرفت، تصریح کرد: اگر شرایط گفت‌وگو فراهم نباشد، به نظر نمی‌رسد که انجام آن چندان اثرگذار باشد؛ شرایط گفت‌وگوی واقعی را باید پذیرفت. در این میان این پرسش که "چرا تریبون آزاد شکل نگرفته است؟" نیز مطرح می‌شود که در پاسخ به آن باید گفت، چون ظرفیتی برای آن وجود ندارد. من به عنوان یک رئیس دانشگاه و همینطور مسئولان کشور، باید ظرفیت پذیرش انتقاد را داشته باشیم. دانشجو برای بیان حرف‌هایش به پای تریبون می‌آید؛ این احتمال وجود دارد که سخنانش را با ادبیات تند بیان‌کند. شرایط گفتمان را باید پذیریم. اگر به چنین مسئله‌ای توجه نشود، در صورت بروز یک مسئله دیگر شکل اعتراض‌ها تغییر می‌کند.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه با ورود نیروهای لباس‌شخصی، انتظامی، امنیتی و نظامی به دانشگاه‌ها مخالف هستم، اظهار کرد: زمانی که ریاست دانشگاه امیرکبیر را برعهده داشتم، نیروی بیرونی به داخل دانشگاه وارد نشد. فضای دانشگاه امیرکبیر بزرگ است؛ این احتمال وجود دارد که یک یا دو نفر به دانشگاه وارد شده باشند. ورود نیروی بیرونی به مسائل دانشگاه‌ها ولو یک نهاد رسمی یا غیررسمی باشد، نه تنها مسائل را حل نمی‌کند بلکه شرایط را حادتر هم می‌کند. تشدید این شرایط به نفع هیچ‌کس نیست. بازهم تاکید می‌کنم، ورود نیروی بیرونی به دانشگاه‌ها غلط است.
این استاد دانشگاه در پایان در خصوص وقایع اخیر دانشگاه صنعتی شریف خاطرنشان کرد: در جریان این اتفاق نیروهایی وارد پارکینگ دانشگاه شریف شدند و این حرکت غلط بود و آثار مثبتی به همراه نداشت. کسانی که در دانشگاه شعار می‌دهند، اگر هم دست به خطایی بزنند، شناسایی می‌شوند و کمیته انضباطی دانشگاه می‌تواند به مسئله ورود کند و در جایی که لازم است گذشت هم داشته باشد. اما ورود افراد غیر دانشگاهی به دانشگاه‌ها برای حل مسائل درون دانشگاهی را به هیچ وجه درست نمی‌دانم زیرا معتقدم ورود این افراد، شرایط را بدتر می‌کند.
انتهای پیام
نظرات