به گزارش ایسنا، حسین گیتینورد، دانش آموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «طراحی شبکه تولید انرژی حاصل از زیست توده با مدلسازی و شبیهسازی مبتنی بر عامل» گفت: در طول یک دهه گذشته، تولید انرژیهای تجدیدپذیر به منظور کاهش اثرات نامطلوب محیط زیستی و اجتماعی سوختهای فسیلی، به عنوان یکی از نگرانیهای اصلی کشورها مطرح شده است.
وی افزود: در این رابطه، تولید انرژی حاصل از زیست توده میتواند به عنوان یک سوخت تجدیدپذیر مناسب برای جایگزینی با سوختهای فسیلی و سازگار با محیط زیست به عنوان یک راه حل مناسب برای این مسئله مورد استفاده قرار گیرد. لذا، طراحی بهینه شبکه تولید انرژی حاصل از زیست توده به عنوان مهمترین تصمیم استراتژیک این زنجیره، نقش اساسی در عملکرد اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی ایفا میکند.
گیتینورد با بیان اینکه این پروژه در راستای تعیین محصول تجدیدپذیر پایدار به عنوان ورودی زنجیره تامین با توجه به محصولات تجدیدپذیر کاندیدا به منظور تولید انرژی حاصل از زیست توده انجام گرفته است، گفت: مدیریت فاکتورهای اختلال تاثیرگذار در مزارع کشت مانند سیل و شرایط جوی نامناسب جهت جلوگیری از اختلال در زنجیره تامین از دیگر هدفهای اجرای این طرح بوده است.
به گفته وی، بکارگیری مدلسازی مبتنی بر الگوریتمهای هوشمند به منظور در نظر گرفتن الزامات دنیای واقعی و با ایجاد فرآیند چانهزنی میان عناصر موجود در زنجیره تامین میتواند نقش بسزایی در تعیین قیمت بذر زیستی و بالتبع کمینهسازی هزینههای موجود در طراحی پایدار شبکه انرژی حاصل از زیست توده ایفا کند.
دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطر نشان کرد: در این تحقیق، به بررسی جوانب مؤثر بر طراحی مناسب شبکه تولید انرژی حاصل از زیست توده شامل انتخاب نوع بذر زیستی به عنوان ورودی شبکه زنجیره تامین، چانهزنی میان عناصر زنجیره جهت تعیین قیمت بذر زیستی، عدم قطعیت موجود در تقاضا و اختلالات ممکن در فرآیند تولید بذر جهت طرح ریزی پایدار شبکه پرداخته شده است.
گیتینورد گفت: طراحی شبکه زنجیره تأمین انرژی زیستی بر اساس سیستم یکپارچه و با توجه به انتخاب نوع گیاه زیست توده بر اساس معیارها و پارامترهای مختلف مانند پایداری و اختلال در ایران موضوعی جدید و فاقد نمونه قبلی است که اطلاعات کافی درباره پارامترهای مسئله نیز وجود ندارد.
وی با اشاره به ویژگیهای طرح گفت: حمل محصولات زیست توده با یک نوع وسیله نقلیه، امکان تبدیل کلیه بذرها بر مبنای نرخ تبدیلشان به محصول زیست توده، میزان تقاضای ثابت و شناخته شده، تعیین بهینه نقاط کاندیدا توسط مدل پیشنهادی برنامهریزی ریاضی و... از ویژگیهای این طرح به شمار میروند.
گیتینورد با اشاره به مزیتهای رقابتی طرح، گفت: ارائه یک سیستم ترکیبی با بکارگیری ابزارهای تصمیمگیری چند معیاره، روش توافق جمعی، یادگیری مبتنی بر عامل، برنامهریزی ریاضی با توجه به پایداری تحت عدم قطعیت، ارائه یک رویکرد برنامهریزی امکانی جهت تخمین تابع عضویت فازی تردیدی، بکارگیری ادغام نهایی در رویکرد تصمیمگیری پیشنهادی به منظور جلوگیری از کاهش خطا، در نظر گرفتن فرآیند چانهزنی میان عناصر زنجیره جهت تعیین قیمت محصول زیستی در طراحی شبکه زنجیره تامین محصول تجدیدپذیر از مزیتهای رقابتی طرح محسوب میشوند.
دانشآموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به کاربردهای پروژه، گفت: مطالعه حاصل از این تحقیق میتواند تلاشهایی را که به منظور ایجاد زیرساختها توسط سازمان انرژیهای تجدیدپذیر و بهرهوری انرژی برق (ساتبا) صورت گرفته است، ارتقا بخشد.
گیتینورد خاطر نشان کرد: با توجه به بررسیهای صورت گرفته مشاهده شد که طراحی یک شبکه انرژی زیستتوده یکی از دغدغههای اصلی کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته است. از طرفی، بسیاری از استانهای کشور نیز در صدد یافتن نوع محصول انتخابی خود به عنوان بهرهبرداری از آن تحت عنوان انرژی زیست توده هستند که نحوه شناسایی آن یک مسئله مهم برای آنها است.
به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، گیتینورد افزود: ساتبا میتواند از نتیجه این طرح در مدیریت زنجیره تولید انرژیهای تجدیدپذیر مبتنی بر زیستتوده بهرهمند شود. همچنین، متولیان امر توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در ایران و همچنین سایر عناصر درگیر در زنجیره تامین اعم از پالایشگاهها و مزارع نیز میتوانند از نتایج این تحقیق بهرهمند شوند.
به گفته وی، هر چند که این تحقیق در سطح کلان به بررسی موارد ارائه شده میپردازد، اما رویکرد پیشنهادی حاصل از این تحقیق توانایی اجرا برای سطوح پاییندستی زنجیره را نیز دارد.
انتهای پیام
نظرات