زندگی ناشنوایان، سراسر مشکل است که گاهی نامهربانی ما نیز بر آن آوار می‌شود. برخی از آنها آرزو می‌کنند که به راحتی دیگران بتوانند تاکسی بگیرند و به مدرسه یا دانشگاه بروند یا آنکه در اداره‌ها و بانک‌ها به کارشان برسند و آرزو می‌کنند که از جامعه حذف نشوند.

حسین کاظمی، از دوران کودکی در سایه همراهی خانواده اراده کرد و فصل شکفتن تا مرحله موفقیت جهانی را به نمایش گذاشت.

این توان یاب قهرمان در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: متولد ۲۹ بهمن ۸۳ هستم. خانواده‌ام در ماه‌های آغاز تولد متوجه شدند که در شنیدن مشکل دارم و درمان مرا مطب به مطب آغاز کردند تا اینکه ۱۸ ماهه بودم که پزشکان اصفهان ۴۵ درصد ناشنوایی مرا تایید کردند.

وی افزود: کمبود مرکز توانبخشی یکی از مشکلات برای توان یابان به ویژه در شهرهای کوچک است که این زحمت دو چندان برای خانواده‌هاست.

کاظمی گفت: پس از نزدیک به سه سال شرکت در مطب شنیداری و گفتار درمانی، در سن چهار سالگی برای اولین بار توانستم که صحبت کنم و تکرار کردم تا بدانم که چه معجزه‌ای بود.

این توان یاب تصریح کرد: مهد کودک سمیع وابسته به سازمان بهزیستی نیمی از هزینه آموزش را از من نگرفت و باید از آنها تشکر کنم و بعد از آن در مدرسه عادی مشغول به تحصیل شدم، اما در کنار آن در سال ۹۴ با ورزش کشتی آشنا شدم.

موفقیت‌های حسین کاظمی به همت خانواده و اطرافیانش که توانمندی‌های او را می‌شناختند، همراه با ورزش کشتی و در سالن کشتی با قهرمانی‌های پی درپی رقم می‌خورد.

کاظمی گفت: اردیبهشت ۹۵ قهرمان مسابقات خردسالان کاشان شدم و در آذر ۹۵ زیر نظر استاد جواد ماشااللهی مقام سوم مسابقات کشتی دانش آموزان کاشان را به دست آوردم.

وی افزود: پشتیبانی کانون ناشنوایان کاشان و خانم کبری اسماعیل بیگی باعث شد شهریور ۹۶ در مسابقات کشتی ناشنوایان کشور شرکت کرده و مدال نقره را به دست آورم و این پشتیبانی در دوران تحصیل همیشه همراهم بوده است.

این توان یاب تصریح کرد: مقام سوم مسابقات مدارس کاشان در سال ۹۶، مقام سوم خردسالان منطقه کاشان در سال ۹۷ و مقام دوم نوجوانان کاشان در سال ۹۸ از دیگر افتخارهایم است که با مربیگری مجتبی سرمستی به آن دست یافتم.

وی اظهار کرد: مدال نقره مسابقات فرنگی خوزستان جواز راهیابی به مسابقات جهانی ترکیه بود که تیرماه۱۴۰۰ و پس از شش ماه، تمرین و اردو مدال برنز را برای ایران به ارمغان آوردم.

حسین کاظمی به فاصله ۵ ماه در مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد ناشنوایان شرکت کرد و مدال برنز وزن ۸۶ کیلو گرم را به گردن آویخت و بعد از آن، تبلیغات خوبی در سطح شهر شد. برخی هدیه دادند و برخی از مسئولان هم وعده‌هایی دادند که هنوز عملی نشده است.

 این ورزشکار کم شنوا گفت: عمل نکردن به وعده‌ها مهم نیست، مشکل اصلی آن است که اعتمادها شکسته می‌شود. آنها که علاقه‌شان را دنبال می‌کنند، هزینه‌های آن را نیز قبول می‌کنند، اما وعده‌های بی عمل حرمت آنها را می‌شکند.

وی تصریح کرد: امیدوارم دستگاه‌های مربوط استعداد بچه‌های توان یاب را شناسایی کرده و برای شکوفایی آن برنامه‌ریزی کنند و منتظر نباشند که خانواده‌ها اتاق به اتاق به دنبال مسئولان باشند.

کاظمی گفت: وعده وام ۵۰ میلیونی به من دادند، اما بعد گفتند که شاغل نیستی و به تو تعلق نمی‌گیرد. من دانش آموز هستم که در کنار درس، در مغازه مکانیکی خودروهای گازسوز کار می‌کنم و هزینه‌های من را خانواده می‌پردازد و این وام می‌توانست به خانواده من تعلق بگیرد.

همچنین فاطمه فریدونی یکی دیگر از توان یابان عضو کانون ناشنوایان کاشان است. این بانوی هنرمند دهه سوم زندگی اش را سپری می‌کند. تحصیل خود را تا مدرک دیپلم ادامه داده، اما به علت نبود امکانات برای این گروه از شهروندان از ورود به دانشگاه بازمانده است.

فاطمه فریدونی به ایسنا گفت: شرایط جسمی و نگاه ترحم آمیز و سرد جامعه می‌توانست مرا به پیله خانه و تنهایی و انزوا بکشد، اما به معجزه همت و اراده و پشتیبانی خانواده و دوستان به دنیای هنر وارد شدم.

وی افزود: هنر نقاشی را انتخاب کردم و با وجود آنکه استادی برای آموزش نداشتم، اما راهم را آغاز کردم تا اینکه در سال ۹۵ استاد پیدا کردم و نقاشی را به‌صورت اصولی فرا گرفتم. بعد از آموزش نقاشی سیاه قلم و رنگ روغن، آموزش نقاشی را به سبک دکوراتیو ادامه می‌دهم.

این هنرمند توان‌یاب گفت: آثارم را در چند نمایشگاه جمعی به نمایش گذاشته‌ام و با همکاری کانون ناشنوایان کاشان، برای برپایی یک نمایشگاه انفرادی آثارم را آماده می‌کنم.

فریدونی افزود: معلولان جامعه کم‌توان نیستند، بلکه مردم باید ظرفیت‌های آنها را باور کنند تا به ظهور برسد. باید حقوق آنها محترم شناخته شده و مسیر رسیدن به این حقوق نیز هموار شود.

سمیه خانی یکی دیگر از توان یابان است که در سال ۱۳۹۵ دچار علائم سرگیجه و استفراغ می‌شود، اما چون بیماری ناشناخته بود تحت عنوان کم خونی تحت درمان قرار می‌گیرد در حالی که دچار مشکل شنوایی بوده است.

این هنرمند توان‌یاب به ایسنا گفت: استمرار بیماری منجر به آن شد که نوار گوش بگیرم در حالی که به مرور زمان، فاصله حمله‌ها کمتر و مدت زمان بیماری بیشتر شده بود و با کمترین استرس و ناراحتی علائم بروز کرده و گرفتارم می‌کرد.

خانی افزود: فوت پدر بیماری‌ام را تشدید کرد و سرانجام تحت یک عمل جراحی قرار گرفته و بعد از ۱۳ ساعت، پزشکان موفق شدند که عصب گوشم را قطع کنند تا حمله‌های عصبی از بین برود.

وی اظهار کرد: هر دو گوشم درگیر این بیماری است. گوش راست که شنوایی ندارد و گوش چپم نیز در نوسان است که گاهی کنترل عصبی‌ام کم می‌شود و مشکلات شنوایی را افزایش می‌دهد.

خانی گفت: با این شرایط مربی نقاشی کودک هستم، بازی‌های بومی، محلی را آموزش می‌دهم، اما به علت بیماری و شرایط ادامه درمان، مجبور شدم که پس از سه سال مرکز پیش دبستانی‌ام را تعطیل کنم.

همچنین مدیرعامل کانون ناشنوایان و کم شنوایان کاشان به ایسنا گفت: غربالگری و شناسایی به موقع در روزهای اول تولد، می‌تواند انواع اختلال شنوایی را شناسایی و با اقدام زودهنگام، از ادامه بیماری پیشگیری یا از پیشرفت آن جلوگیری کند.

کبری اسماعیل بیگی افزود: تشخیص و درمان به موقع، احتیاج‌های زندگی روزمره، توانبخشی اجتماعی در قالب توانبخشی پزشکی، آموزشی، حرفه‌ای و اجتماعی مهمترین ضرورت‌های زندگی ناشنوایان و کم شنوایان است.

وی افزود: کانون ناشنوایان و کم شنوایان کاشان به طور رسمی در سال ۱۳۹۰ مجوز فعالیت گرفت، هر چند که قبل از آن در قالب فعالیت‌های فوق برنامه در مدرسه باغچه بان، با مشارکت نیکوکاران فعالیت‌های فرهنگی، هنری، اجتماعی و مشاوره در حمایت از این گروه از شهروندان انجام می‌شد.

مدیرعامل کانون ناشنوایان و کم شنوایان کاشان افزود: آموزش و تربیت شنوایی و گفتار درمانی برای کودکان بدو تولد بعد از تست غربالگری شنوایی و شناسایی این کودکان، کمک برای تهیه وسایل توانبخشی مثل سمعک و دستگاه کاشت حلزون یا تعمیرات این دستگاه‌ها برای خانواده‌های بی بضاعت از دیگر برنامه‌های کانون است.

وی تصریح کرد: آموزش و تحصیل مهمترین ضرورت ناشنوایان و کم شنوایان است که در قالب تهیه بسته‌های حمایتی و نوشت افزار تا پشتیبان آموزشی و مهارت آموزشی بعد از آموزش مدرسه، با کمک فرهنگیان و شهروندان نیکوکار اجرا می‌شود.

اسماعیل بیگی تاکید کرد: بسیاری از ناشنوایان تحصیلات دانشگاهی دارند که نشان از توانمندی آنها است و جامعه باید بپذیرد که تفاوت این افراد با سایر افراد، فقط در شنیدن است، اما بسیاری از کارفرمایان حاضر به جذب این افراد نیستند.

مدیرعامل کانون ناشنوایان و کم شنوایان کاشان گفت: دیده نشدن و حمایت نکردن از این گروه از شهروندان باعث مشکلاتی مثل افسردگی، سرخوردگی، عدم اعتماد به نفس و انزوای آنها می‌شود.

وی افزود: ناشنوایان و کم شنوایان در بسیاری از شرایط خود نیاز به مترجم دارند و حتی در مراکزی مثل بیمارستان و دریافت خدمات ضروری و اورژانسی نیز دچار مشکل می‌شوند.

این فعال اجتماعی تاکید کرد: ارتباط بچه‌های ناشنوا با اطرافیان باید از سن کم شروع شود تا به توانا شدن آنها برای ارتباط درست و پیشگیری از افسردگی و تنهایی آنها و نیز پذیرش آنها توسط جامعه کمک کند.

مدیرعامل کانون ناشنوایان و کم شنوایان کاشان گفت: کلینیک صدرا مجموعه تخصصی آموزش تربیت شنیداری و گفتار درمانی است که زیر نظر بیمارستان امیراعلم تهران و الزهرای اصفهان و مرکز تربیت شنیداری نیوشا راه‌اندازی کردیم تا شرایط همسان سازی کودکان کاشت حلزون و سمعک را با دانش آموزان عادی فراهم شود.

وی تصریح کرد: گفتار درمانی و تربیت شنیداری، یک کار سنگین و تخصصی است که اگر مشارکت مادی و معنوی شهروندان نیکوکار نبود، هزینه‌های سنگینی به خانواده‌ها تحمیل می‌شد.

این فعال اجتماعی افزود: برخی شرکت‌ها برای تبلیغ شرکت خود، تعدادی از ناشنوایان را به کار گرفته و در کارهای سخت با کمترین حقوق و دستمزد استخدام می‌کنند.

مدیرعامل کانون ناشنوایان و کم شنوایان کاشان، تصریح کرد: شهروندان باید بدانند که ناشنوایی فقط مادرزادی نیست، بلکه در هر سنی می‌تواند ما را گرفتار کند، به طوری که یک کودک کلاس ششمی در سال جاری در اثر سکته، شنوایی خود را از دست داد.

اسماعیل بیگی گفت: قانون جامع حمایت از معلولان، صداوسیما را موظف کرده است که برنامه‌های تلویزیون با زیرنویس باشد که این بی توجهی برای  نداشتن زیرنویس و مترجم خوب باعث شده که ناشنوایان از یک حق شهروندی خود محروم شوند.

انتهای پیام