به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، "بیل گیتس"(Bill Gates) خواستار سرمایهگذاری بیشتر در حوزه محصولات مهندسیشده است که میتوانند با تغییرات آب و هوایی سازگار شوند و در برابر آفات کشاورزی مقاومت کنند تا مشکل گرسنگی در جهان حل شود.
گیتس در جدیدترین گزارش سالانه "بنیاد بیل و ملیندا گیتس"(BMGF) گفت که بحران جهانی گرسنگی آن قدر بزرگ است که کمکهای غذایی نمیتوانند این مشکل را به طور کامل برطرف کنند. او استدلال میکند که نیاز کنونی، نوآوری در فناوری کشاورزی است که میتواند به معکوس کردن این بحران کمک کند.
گیتس به طور ویژه به پیشرفتی اشاره کرد که آن را "دانههای جادویی" مینامد. این دانهها نوعی ذرت را شامل میشوند که در برابر آب و هوای گرم و خشک، مقاومتر است و نوعی برنج که به گذراندن زمانی کمتر از سه هفته در مزرعه نیاز دارد.
او باور دارد که این نوآوریها به افزایش بهرهوری کشاورزی با وجود تغییر آب و هوا کمک میکنند. با وجود این، گیتس ادعا کرد که بودجه تحقیق و توسعه برای نوآوریهایی مانند دانههای جادویی در مقایسه با هزینههای کمک غذایی، بسیار ناچیز است.
گیتس در ادامه این بیانیه گفت: خوب است که مردم میخواهند از گرسنه ماندن هموطنان خود در شرایطی مانند جنگ اوکراین که باعث قطع عرضه غذا میشود، جلوگیری کنند اما ما باید بدانیم که این بحرانها، نشانههای یک مشکل عمیقتر هستند. بسیاری از کشورها هنوز به اندازه کافی محصول پرورش نمیدهند و تغییرات آب و هوایی، کشاورزی را دشوارتر میکنند. این چالش با کمک مالی حل نمیشود و به نوآوری نیاز دارد.
بنیاد بیل و ملیندا گیتس بزرگترین بنیاد خصوصی در جهان به شمار میرود و بیشتر به دلیل فعالیتهای خود در زمینه سلامت جهانی از جمله واکسنها شناخته شده است. این بنیاد به شکل کنونی خود در سال ۲۰۰۰ و پس از آن آغاز شد که گیتس سمت مدیرعاملی خود را در شرکت "مایکروسافت"(Microsoft)، غول فناوری که یکی از بنیانگذاران آن بود، ترک کرد.
بنیاد بیل و ملیندا گیتس، سرمایهگذاری زیادی در فناوری کشاورزی انجام داده است که از میان آنها میتوان به همین دانههای ذرت اشاره کرد که در دماهای بالاتر و در آب و هوای خشک رشد میکنند و با نام "DroughtTEGO" شناخته میشوند.
این بذرها برای نخستین بار تحت یکی از برنامههای "بنیاد فناوری کشاورزی آفریقا"(AATF) توسعه یافتند که بنیاد گیتس از سال ۲۰۰۸ تاکنون، ۱۳۱ میلیون دلار به آن کمک کرده است. به گفته "کاندید"(Candid)، سازمان غیرانتفاعی که در مورد کمکهای بشردوستانه تحقیق میکند، این بنیاد از آن زمان، ۱.۵ میلیارد دلار برای کمکهای مالی متمرکز بر کشاورزی در آفریقا هزینه کرده است.
گیتس به پتانسیل مدلسازی پیشبینیکننده اشاره کرد که استفاده از هوش مصنوعی برای پردازش توالیهای ژنومی محصولات به همراه دادههای محیطی و ایجاد چشماندازی مبتنی بر داده در مورد این موضوع است که مزارع در آینده چگونه باید باشند.
گیتس توضیح داد: پژوهشگران با این مدل رایانهای میتوانند گونه گیاهی مطلوب را برای یک مکان خاص شناسایی کنند یا این که میتوانند برعکس عمل کنند و به شناسایی مکان مطلوب برای رشد یک محصول خاص بپردازند.
این فناوری هنوز در مراحل اولیه خود به سر میبرد اما مدلهای پیشبینیکننده مشابه که برای مثال پیشبینی میکنند که مزارع ممکن است توسط گونههای مهاجم یا بیماریهای زراعی آسیب ببینند، قبلا نتایج قابل توجهی را مشاهده کردهاند.
هزینههای این بنیاد برای توسعه کشاورزی به این است که دیدگاه گیتس در مورد چگونگی واکنش کشورها نسبت به ناامنی غذایی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. با وجود این، گیتس در اعطای نقش برجسته به فناوری در رسیدگی به بحران غذایی جهان، خود را در تقابل با منتقدانی قرار میدهد که میگویند ایدههای او با تلاشهای جهانی برای حفاظت از محیط زیست در تضاد هستند. آنها خاطرنشان میکنند که چنین دانههایی به طور کلی برای رشد کردن، به آفتکشها و کودهای مبتنی بر سوخت فسیلی نیاز دارند. همچنین، آنها معتقدند که روش گیتس به فوریت بحران نمیپردازد. توسعه دانههای جادویی سالها زمان میبرد و فورا به کشورهایی که در حال حاضر رنج گستردهای را تحمل میکنند، کمک نخواهد کرد زیرا آنها به واردات مواد غذایی متکی هستند یا خشکسالیهای تاریخی را تجربه میکنند.
این بحثی است که میتواند فشار بینالمللی را برای دستیابی به اهداف مشترک در جهت رفاه و صلح جهانی که به عنوان اهداف توسعه پایدار سازمان ملل شناخته میشوند، پیش از ضربالاجل ۲۰۳۰ تشدید کند.
انتهای پیام
نظرات