به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌اکسپلوریست، نحوه تشکیل ستارگان بسیار پرجرم یک مسئله حل نشده در اخترفیزیک است. این مطالعه به درک پرجرم‌ترین ستارگان جهان کمک می‌کند و نشان می‌دهد که این ستاره‌ها ممکن است به اندازه‌ای که قبلا تصور می‌شد عظیم نباشند.

این ستاره عظیم الجثه عضوی از خوشه ستاره‌ای "R۱۳۶" است که در فاصله ۱۶۰ هزار سال نوری از زمین در مرکز سحابی رتیل در ابر ماژلانی بزرگ که نزدیک‌ترین کهکشان به کهکشان راه شیری محسوب می‌شود، قرار دارد.

براساس یافته‌های قبلی، جرم ستاره "R۱۳۶a۱" بین ۲۵۰ تا ۳۲۰ برابر جرم خورشید تخمین زده شده بود. با این حال، مشاهدات جدید نشان می‌دهد که جرم این ستاره بزرگ ممکن است تنها بین ۱۷۰ تا ۲۳۰ برابر جرم خورشید باشد. با این وجود، ستاره "R۱۳۶a۱" هنوز هم به عنوان پرجرم‌ترین ستاره در کیهان در نظر گرفته می‌شود.

ونو ام. کالاری(Venu M. Kalari)، اخترشناس بنیاد ملی علوم(NOIRLab) می‌گوید: نتایج ما نشان می‌دهد که پرجرم‌ترین ستاره‌ای که می‌شناسیم به اندازه‌ای که قبلاً فکر می‌کردیم، پرجرم نیست. این نشان می‌دهد که بالاترین حد جرم ستاره‌ها ممکن است کمتر از آنچه قبلا تصور می‌شد باشد.

پیدایش عناصر سنگین‌تر از هلیوم در جهان نیز تحت تأثیر این یافته‌ها بوده است. این مواد در جریان انفجارهای ابرنواخترهای ناپایدار دوتایی تولید می‌شوند. ابرنواخترها مرگ‌ فاجعه‌بار ستارگانی با جرم بیش از ۱۵۰ برابر خورشید هستند. اگر جرم ستاره "R۱۳۶a۱" کمتر از آن چیزی باشد که تصور می‌شد، در این صورت وقوع ابرنواخترهای ناپایدار ممکن است کمتر از حد انتظار باشد. و با توجه به این موضوع، سایر ستارگان بزرگ نیز ممکن است کمتر از آنچه قبلا تصور می‌شد جرم داشته باشند.

اخترشناسان پیش از این خوشه ستاره‌ای نزدیک به ستاره "R۱۳۶a۱" را با تلسکوپ فضایی هابل ناسا و چندین رصدخانه مستقر در زمین مطالعه کرده بودند. با این حال، هیچ یک از این تلسکوپ‌ها نمی‌توانستند تصاویری ثبت کنند که به قدری واضح باشند که بتوانند تمام اجزای ستاره‌ای منفرد در خوشه را تشخیص دهند.

ریکاردو سالیناس(Ricardo Salinas)، یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: این یافته‌ها نشان می‌دهد که تحت شرایط مناسب و هنگامی که نوبت به وضوح زاویه‌ای می‌رسد یک تلسکوپ ۸.۱ متری نه تنها می‌تواند با تلسکوپ فضایی هابل رقابت کند بلکه می‌تواند رقیبی برای تلسکوپ فضایی جیمز وب باشد.

کالاری می‌گوید: اگرچه ما هنگام تفسیر نتایج خود محتاطانه عمل می‌کنیم اما مشاهدات ما نشان می‌دهد که پرجرم‌ترین ستارگان کیهان ممکن است به اندازه‌ای که تصور می‌شد بزرگ نباشند.

انتهای پیام