به گزارش ایسنا، روزنامه "لس آنجلس تایمز" در سرمقاله‌ای نوشت: «طالبان در حال حاضر به عنوان دولت دوفاکتو افغانستان فعالیت می‌کند و مجازاتی را برای افغان‌هایی که از دستورات آن‌ها سرپیچی کنند، درنظر می‌گیرد. با این حال، علاوه بر اینکه جامعه و اقتصاد افغانستان در آستانه فروپاشی است، این کشور می‌تواند باری دیگر به زودی به پناهگاهی امن برای گروه‌های تروریستی تبدیل شود.

افغانستان فورا به کشوری شکست‌خورده تبدیل نشد؛ کشوری که گروه‌هایی نظیر القاعده و داعش توانستند حملاتی را با مصونیت از مجازات علیه غرب انجام دهند. اما مقامات دفاعی و امنیتی ارشد ایالات متحده به شدت نسبت به فعالیت گروه‌های افراطی در افغانستان نگران هستند. براساس ارزیابی‌های ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا و بسیاری از افراد دیگر، تقریبا می‌تواند دو سال طول بکشد تا سازمان‌های تروریستی، شبه‌نظامیانی را آموزش دهند و استخدام و مستقر کنند تا حملات تروریستی را انجام دهند.

با بازگشت طالبان به عرصه قدرت از اواسط اوت ۲۰۲۱ و حضور تازه القاعده در افغانستان، وضعیت این کشور بدتر خواهد شد.

براساس گزارش اخیر تیم نظارتی سازمان ملل متحد، قبل از اینکه ایمن الظواهری، رهبر سابق القاعده در تاریخ ۳۱ ژوئیه در پی حمله پهپادی آمریکا در کابل کشته شود، معلوم بود که از زمان بازگشت طالبان به افغانستان، از آزادی بیشتری در خاک این کشور بهره برده بود. این گزارش خاطرنشان کرد از زمانی که طالبان کنترل افغانستان را به دست گرفت، رفاه و توانایی الظواهری برای برقراری ارتباط افزایش یافت و همچنین ویدئوهای بیشتری منتشر می‌کرد.

رفاه و آسایشی که الظواهری در افغانستان احساس کرده بود در نهایت منجر به کشته شدن او شد. همچنین حضور وی در پایتخت افغانستان نشان داد که القاعده و طالبان همگام با یکدیگر هستند و طالبان مقری را برای القاعده فراهم کرده تا به فعالیت خود ادامه دهد.

اواخر ماه ژوئن، براساس گزارش وال استریت ژورنال، «ژنرال مایکل کوریلا» رئیس ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) فاش کرده بود که آمریکا به اطلاعاتی دست یافته که تایید می‌کند گروه‌های تروریستی در حال ساخت کمپ‌های آموزشی در داخل خاک افغانستان هستند. هم‌زمان با اینکه شبه‌نظامیان به بازسازی لجستیک‌، شناسایی خانه‌های امن جدید و ارتقاء ارتباطات و قابلیت‌های حمل و نقل نیاز دارند، تجدید قوا برای طراحی حملات موفقیت‌آمیز زمان‌بر است.

غایت نهایی گروه‌هایی از جمله القاعده، طراحی یک حمله تروریستی سطح بالا در خاک کشورهای غربی یا علیه اهداف این کشورها است. تقریبا برای یک گروه تروریستی غیرممکمن است که حمله‌ای با مقیاس ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ را تکرار کند. گروه‌های افراطی نسبت به توانایی‌های توسعه‌یافته ضدتروریسم کشورهای غربی آگاه هستند، بنابراین حملاتی که شاید بتوانند انجام دهند بیشتر شبیه حملاتی است که علیه سیستم حمل‌ونقل شهری مادرید در سال ۲۰۰۴ و لندن در سال ۲۰۰۵ رخ داد. حمل و نقل‌های غیرهوایی عموما "هدف سهل و راحتی" در نظر گرفته می‌شوند و چنین حملاتی تلفات بالایی هم بر جای می‌گذارند.

تاکتیک‌های گروه‌های تروریستی نسبت به زمانی که افغانستان در سال ۲۰۰۱ مرکز فعالیت این گروه‌ها بود، به طرز چشمگیری با تکنولوژی بالا صورت می‌گیرد. داعش روشی مجازی را معرفی کرده است؛ روشی که در آن عاملان تروریستی در یک کشور از تکنولوژی‌های رمزگذاری شده جهت ارتباط با عاملانی در قسمت دیگری از جهان ارتباط برقرار می‌کنند. در اکثر موارد، طراحان و ضاربان این روش‌های مجازی به صورت آنلاین با یکدیگر ملاقات می‌کنند.

هم‌زمان با اینکه افغانستان در حال تبدیل به محیطی مجاز برای گروه‌های تروریستی است، شبه‌نظامیان فرصت بیشتری برای طراحی حملات خواهند داشت حتی شاید تلاش کنند که افراطی‌گرایان خشن را در اروپا یا آمریکا ترغیب کنند تا عملیاتی را به روش خودشان انجام دهند.

رهبران طالبان طی سال گذشته بارها تلاش کردند تا ایالات متحده را مقصر بدانند. ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان ادعا می‌کند که "آمریکا بزرگترین مانع" برای به رسمت شناختن دولت افغانستان توسط جامعه‌جهانی است. طالبان از اوت سال گذشته تقریبا با ۳۰ کشور جهان گفت‌وگوهایی داشته است اما این رژیم هنوز توسط جامعه‌جهانی به رسمیت شناخته نشده است.

اما مجاهد و یارانش عاقل هستند و بازتاب حضور خود را در افغانستان می‌بینند. زندگی در سرتاسر افغانستان برای شهروندان معمولی دشوارتر شده است. زنان و دختران از حقوق‌های اولیه خود محروم هستند و اقتصاد کشور متزلزل شده است. به علاوه، پاندمی کووید-۱۹ و زلزله ماه ژوئن افغانستان، بیش از ۱۱۰۰ افغان را کشت و تعداد بیشماری را بی‌خانمان کرد و به بدبختی و رنج و درد مردم این کشور افزوده است.

تصویر بی‌روح و نومیدکننده افغانستان درست یک‌سال پس از خروج آمریکا غم‌انگیز و دل‌خراش است. پس از کشته شدن الظواهری توسط حمله پهپادی آمریکا در کابل، واشنگتن همچنان مسئولیت خود را نسبت به جلوگیری از تبدیل افغانستان به مقر تروریسم جدی می‌گیرد. و همچنین کشته شدن این رهبر سابق القاعده موفقیتی در زمینه حملات ضدتروریسمی برای ایالات متحده محسوب می‌شود. آمریکا در حال حاضر هیچ "چشم و گوشی" در افغانستان ندارد و همین موضوع چالشی جدی را برای انجام دادن حملات مشابه آینده علیه رهبران تروریستی ایجاد خواهد کرد.

در اجلاس امنیتی "اسپن" که اواخر ژوئیه برگزار شد، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا اظهار کرد که جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا نسبت به خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان پشیمان نیست اما اگر یک حمله تروریستی بزرگ در خاک غرب رخ دهد؛ حمله‌ای که به افغانستان مرتبط باشد، تصمیم او مورد بررسی قرار خواهد گرفت و ممکن است فشارهایی علیه ایالات متحده وارد شود تا نیروها را به جنوب آسیا برگرداند.»

انتهای پیام