دکتر رضا چمن‌پیرا در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: تاکنون هرچه تلفات جانی و خسارت مالی در اثر وقوع سیلاب در کشور مترتب شده است، همگی در اثر هجوم انسان‌ به حریم رودخانه‌ها و دشت‌های سیلابی است.

وی اضافه کرد: متاسفانه تعرض به حریم رودخانه‌ها و دشت‌های سیلابی برای ساخت و سازهای گوناگون عمرانی و تغییر کاربری عرصه‌های جنگلی و مرتع منجر به وقوع سیلاب شده است.

عضوهیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، ادامه داد: حتی با وضعیت نامناسب پوشش گیاهی فعلی، چنانچه توسعه شهری و روستایی و احداث راه‌ها و تاسیسات، خارج از حریم رودخانه‌ها و مسیل‌ها شکل می‌گرفت، اکنون شاهد این همه صدمات و زیان ناشی از سیل نبودیم.

چمن‌پیرا اضافه کرد: بیش از ۹۰ درصد خسارات سیل در معبر یا حریم رودخانه و مسیل‌ها رخ می‌هد.

وی بیان کرد: از نظر علمی کنترل سیل و کاهش خسارات ناشی از آن از طریق حفاظت و حمایت از جنگل‌ها و مراتع و پهنه‌بندی سیلاب کاری عملی و قابل انجام است.

عضوهیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، اظهار کرد: خوشبختانه برای به حداقل رساندن خسارات ناشی از سیل، توان فنی و کارشناسی  کشور در حد قابل قبولی قرار دارد؛ اما متاسفانه اراده لازم برای بکارگیری این توان بالقوه از سوی تصمیم‌گیران و برنامه‌ریزان وجود ندارد.

چمن‌پیرا تصریح کرد: توجه ویژه به مدیریت جامع حوضه‌های آبخیز  که دربرگیرنده  تمام‌ ارکان طبیعی و اقتصادی و اجتماعی همه عرصه‌های شهری و روستایی است، تنها راه کم‌هزینه و اطمینان‌بخش، برای برون‌رفت از وضعیت کنونی است.

انتهای پیام