به گزارش ایسنا و به نقل از دیلیمیل، شرکت "اسپیسایکس" ممکن است در اولین پرتاب مداری خود، مانور خطرناکی را با استفاده از برج پرتاب و بازوهای نگه دارنده موشک برای گرفتن موشک تقویت کننده "استارشیپ" در حال بازگشت استفاده کند.
اسناد بهروزرسانی شدهای که از جانب این شرکت به کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده(FCC) ارسال شده است، نشان میدهد شرکت تأسیس شده توسط "ایلان ماسک" احتمالاً برنامههای خود را تغییر داده است.
طرح اول میگوید که هر دو مرحلهی موشک در اقیانوس فرود خواهند آمد. بدین ترتیب، مرحله تقویت کننده در خلیج مکزیک و مرحله بالایی پس از طی یک مدار جزئی از زمین در نزدیکی هاوایی فرود میآید.
با این حال برنامه ارائه شده این شرکت به کمیسیون ارتباطات فدرال ایالات متحده نشان میدهد که پس از اولین پرتاب مداری "استارشیپ" از پایگاه "استاربیس"(Starbase) در جنوب تگزاس، مرحله تقویت کننده این موشک موسوم به "سوپر هوی"(Super Heavy) از مرحله بالایی جدا میشود و سپس به زمین بازمیگردد و یا در خلیج مکزیک فرود میآید یا به این پایگاه برمیگردد و توسط برج پرتاب و بازوهای آن گرفته میشود.
بنابراین اکنون به نظر میرسد که "اسپیسایکس" یک نقشه دوم برای فرود آوردن تقویت کننده "استارشیپ" در نظر گرفته است که البته خطرناک است.
اگرچه "اسپیسایکس" تاکنون ۱۰۰ بار موشک "فالکون ۹" را با موفقیت به فضا پرتاب کرده و روی زمین فرود آورده است، اما این مانور جدید، متفاوت است.
تقویت کننده "استارشیپ" ۷۰ متر ارتفاع دارد و در صورتی که بخواهد در همان جایی که از آن برخاسته فرود بیاید، باید کاملاً خود را در ارتفاع ۱۲۰ متری بر فراز سکوی پرتاب قرار دهد و سپس به آرامی پایین بیاید.
سپس جفت بازوهای "استاربیس" که به اصطلاح "چاپستیک آرمز"(chopstick arms) به معنی "بازوهای چوبک غذاخوری" است، تقویت کننده عظیم "استارشیپ" را برای انجام یک فرود عمودی ایمن درآغوش میگیرند.
به گفته کارشناسان، چنین حرکتی با خطرات متعددی همراه خواهد بود که بارزترین آنها این است که در صورت بروز ناهنجاری در طول تلاش برای فرود، "سوپر هوی" میتواند به طور تصادفی برج پرتاب را تحت تأثیر قرار دهد و به این سازه که به اندازه یک آسمانخراش است، آسیب برساند یا حتی به طور کامل آن را تخریب کند.
بنابراین اگر "اسپیسایکس" به طور کامل طراحی همه چیز را کامل نکرده باشد، باید بسیار محتاط باشد، چرا که "استاربیس" تنها برج پرتاب قابل استفاده برای "استارشیپ" است.
"اسپیسایکس" نیز این را میداند و بخشهای مربوط به صعود و فرود "سوپر هوی" باید عملکردی عالی داشته باشند.
در نهایت، اولین پرتاب مداری "استارشیپ" میتواند حتی بیشتر از آنچه قبلاً گفته شده است، تماشایی باشد.
پرواز مداری موشک "استارشیپ" که توسط ناسا برای ماموریتهای "آرتمیس" و رفتن به کره ماه انتخاب شده، با موانع بسیاری همراه بوده است. به عنوان مثال آخرین رویداد مربوط به روز دوشنبه هفته گذشته است که مرحله تقویت کننده در طول یک آزمایش زمینی آتش گرفت تا اولین پرواز مداری آن باز هم به تعویق بیفتد.
تقویت کننده در طول حادثه سرپا ایستاده بود و "ایلان ماسک" اعلام کرد که تیمش در حال بررسی آسیب هستند. وی همچنین گفت که این مشکل مربوط به «تستهای چرخشی» ۳۳ موتور رپتور است که با متان مایع و اکسیژن مایع کار میکنند.
"اسپیسایکس" موشک "استارشیپ" را هفته گذشته به سکوی پرتاب در "استاربیس" منتقل و اعلام کرد که در حال آمادهسازی برای اولین آزمایش پرواز مداری آن است، اما اکنون هنوز مشخص نیست که این انفجار چقدر میتواند این پرواز را به تاخیر بیندازد.
طبق گزارش اداره هوانردی فدرال(FAA)، "اسپیسایکس" قبل از اینکه بتواند موشک دیگری را از سکو پرتاب کند، موظف شد بیش از ۷۵ اقدام برای کاهش اثرات زیست محیطی انجام دهد.
با این حال، "اسپیسایکس" مجوز بسته شدن جادههای اطراف محل پرتاب را تا ۵۰۰ ساعت برای عملیات و تا ۳۰۰ ساعت برای بسته شدن در مواقع اضطراری در سال دریافت کرد.
این یک پیروزی برای این شرکت است، زیرا تنها ۱۸۰ ساعت در سال برای پرتاب موشک "فالکون ۹" دریافت میکرد.
"اسپیسایکس" هفته گذشته با پرتاب ۵۳ ماهواره اینترنتی "استارلینک" به مدار زمین موفق شد به رکورد ۱۰۰ پرتاب و فرود موفق موشک "فالکون ۹" دست یابد.
این شرکت همچنین بامداد روز گذشته فضاپیمای "دراگون" را با بیش از ۲۸۳۰ کیلوگرم تجهیزات علمی، سختافزارها و تجهیزات مهم برای خدمه با موفقیت از مرکز فضایی "کندی" ناسا در فلوریدا به سمت ایستگاه فضایی بینالمللی(ISS) روانه کرد.
"بنجامین رید" مدیر ارشد برنامههای پرواز فضایی انسانی در "اسپیسایکس" گفت: ما هیجانزده هستیم که به انتقال این نوع محموله برای ناسا و همچنین حمل خدمه که جزء کلیدی برای انجام تحقیقات و مدیریت امور در ایستگاه فضایی هستند، ادامه میدهیم. همه اینها البته بدون مشارکت ما با ناسا، با نیروی فضایی و همه مشتریان ما امکانپذیر نیست. ما نمیدانیم برای این فرصت که بخشی از این کار و بخشی از این جامعه علمی بزرگ هستیم، چطور تشکر کنیم.
انتهای پیام
نظرات