به گزارش ایسنا، توحید اسدی، کارشناس مسائل بین‌الملل در مناظره‌ای با مارک فیتزپاتریک، دستیار پیشین وزارت خارجه آمریکا و مدیر اندیشکده بین‌المللی مطالعات استراتژیک که در شبکه الجزیره عربی پخش شد، درباره اقدامات اخیر رژیم صهیونیستی علیه ایران گفت: بسیار شگفت‌آور است؛ رژیمی که کلاهک هسته‌ای دارد، حاضر نیست به ان‌پی‌تی ملحق شود، کشوری را اشغال کرده و به طور مکرر به چندین کشور دیگر حمله می‌کند، ایران را یک تهدید منطقه‌ای قلمداد می‌کند؛ حال آن که ایران در چندین دهه گذشته هرگز آغازگر حمله به هیچ کشوری نبوده است.
وی با اشاره به اقدامات و ادعاهای رژیم صهیونیستی در چارچوب پروژه ایران‌هراسی این رژیم، خاطرنشان کرد: اسرائیل بر پایه اتهامات بی‌اساس ایران را یک تهدید جلوه می‌دهد. به عنوان مثال، فردی همچون نتانیاهو از سال ۱۹۹۲ می‌گوید ایران چند هفته و چند ماه با ساختن بمب (اتمی) فاصله دارد و همین ادعا را هر چند سال یک‌بار تکرار می‌کند. باید از او پرسید بالاخره ایران تا ساخت بمب چقدر فاصله دارد؟!
اسدی افزود: اسرائیل در کنار ایالات متحده تمام تلاش خود را برای ادامه کمپین فشار حداکثری علیه ایران به کار بسته است. این سیاست که راهبردی کلان و قطعه‌ای از یک پازل‌ بزرگ‌تر است، هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد و شامل هر اقدامی از ترور دانشمندان هسته‌ای همچون دکتر فخری‌زاده گرفته تا حمله به اهداف ایرانی در داخل و خارج از ایران و یا حملات سایبری می‌شود.
این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: یکی از اصلی‌ترین اهداف مجموعه اقدامات خصمانه اسرائیل علیه تهران محدود کردن روابط خارجی ایران در سطح منطقه است. این اقدامات در حالی اخیراً شدت یافته که سیاست خارجی ایران به خصوص در دوره ریاست‌جمهوری آقای رئیسی مبتنی بر ارتقای سطح روابط با کشورهای همسایه بوده است.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به موضوع مذاکرات وین پرداخت و با اشاره به تلاش‌های متعدد رژیم صهیونیستی برای به شکست کشاندن مذاکرات، افزود: قطعاً هم ایران و هم آمریکا هر دو از مدت‌ها پیش سناریوهایی را برای حالتی که مذاکرات به سرانجام نرسد، در نظر گرفته‌اند که البته این خواسته ایران نیست. از منظر ایران مذاکرات وین باید محدود به برنامه هسته‌ای و برجام باشد و به توانمندی‌ها و سیاست‌های دفاعی کشور ارتباطی ندارد اما طرف مقابل با طرح مسائل غیرمرتبط با موضوع مذاکره، تلاش کرده تا علیه ایران اعمال فشار کند. با این حال، حتی در صورتی که این مذاکرات به نتیجه نرسد، بعید به نظر می‌رسد این امر مسیر سیاست‌های منطقه‌ای ایران را دچار تغییر بنیادین کند.

انتهای پیام